« Το μολύβι που χορεύει» , little dancing pencil

«Κάθε προϊόν ενός καλλιτέχνη, πρέπει να είναι η έκφραση μιας περιπέτειας της ψυχής του». Είχε πει κάποτε ο Σόμερσετ Μωμ, Βρετανός συγγραφέας. Η Ελίνα Παπαθανασίου, ζωγραφίζει από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Ο χώρος εργασίας της είναι γεμάτος με χρώματα.  Πινέλα μικρά και μεγάλα. Λεπτά και χονδρά. Πινελάκια και μολύβια. Πολλά Μολύβια. Πιο σκληρά και πιο μαλακά. Ένας χώρος φωτεινός, όπου η Ελίνα εκφράζεται και δημιουργεί. Σε αυτόν το χώρο κάθε μέρα, ζει μία καινούργια περιπέτεια.

Η Ελίνα γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε γαλλική φιλολογία και μουσική. Έκανε εικονογραφήσεις για παιδικά δωμάτια, κατά παραγγελία. Ασχολείται με την καλλιγραφία αλλά πάνω από όλα είναι «μαμά».  «Ζωγραφίζω από τότε που έχω μνήμη. Η ζωγραφική δεν ήταν για μένα επιλογή. Ήταν φυσική εξέλιξη. Μόνο έτσι μπορώ να είμαι «εγώ». Έτσι «στερεώνομαι». Έκανα εικονογραφήσεις για παιδικά δωμάτια, κατά παραγγελία – custom που λέμε. Αγαπώ όμως πολύ τα σημειωματάρια, τα τετράδια, οτιδήποτε σχετίζεται με γραφική ύλη. Κάποια στιγμή έφτιαξα ένα σημειωματάριο για μια φίλη. Στην πραγματικότητα ήθελα να της κάνω πλάκα, σκέφτηκα «πώς θα ήταν η ´Αντζι σε καρτούν» και ακολούθησαν αμέσως κι άλλα. Έτσι γεννήθηκε το little dancing pencil. Μας λέει η Ελίνα στο humanstories.gr.

 

 

Τα σημειωματάρια της Ελίνας μέσα από τα οποία τη γνωρίσαμε, έχουν προσωπικότητα. Μέσα από τη δουλεία της, διακρίνεις την ίδια την Ελίνα. Τα καρτούν της έχουν μια καθαρότητα στις εκφράσεις τους. Μία φωτεινότητα στο βλέμμα τους. Όπως ακριβώς είναι και ο μικρόκοσμος της Ελίνας. Καθάριος και φωτεινός. Το μολύβι για την Ελίνα  είναι το πιο σημαντικό της αξεσουάρ. Με ένα μολύβι στο χέρι, ο καλλιτέχνης μπορεί να κάνει θαύματα. Και κάπως έτσι προέκυψε και η ονομασία little dancing pencil. «Ο λόγος που ονομάστηκε έτσι η σελίδα είναι επειδή ένα μολύβι είναι αρκετό. Οι εικονογράφοι που δουλεύουν στο χέρι έχουν μανία με τα υλικά. Στο γραφείο μου υπάρχουν ένα σωρό πινέλα. Μελάνια, χρώματα κάθε είδους. Όλα χρειάζονται. Αλλά κι ένα μολύβι είναι αρκετό για να κάνεις θαύματα. Δεν κάνουν τα υλικά τον καλλιτέχνη. Προσπαθώ να το θυμάμαι αυτό όταν ετοιμάζομαι να ξοδέψω σε μπογιές τον προϋπολογισμό για το σούπερ μάρκετ του μήνα» συνεχίζει.

 

 

Το μολύβι της Ελίνας δεν παύει ποτέ «να χορεύει».  Ποια διαδικασία ακολουθεί όμως η προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ημερολόγιο-σημειωματάριο. «Πριν φτιάξω ένα σημειωματάριο, προσπαθώ να μάθω όσες περισσότερες πληροφορίες μπορώ για το πρόσωπο που θα «απεικονίζεται» επάνω. Ο στόχος του εγχειρήματος είναι να είναι όσο πιο προσωπικό γίνεται. Συνήθως χρειάζομαι μια μέρα για την ολοκλήρωση του. Αλλά ο χρόνος αυτός μπορεί να αλλάξει.  Εξαρτάται από διάφορους παράγοντες…». Μας λέει η Ελίνα και συνεχίζει: « Η καλλιγραφία είναι μορφή διαλογισμού. Δεν είναι μόνο το μυαλό και τα χέρια σου που δουλεύουν εκείνη τη στιγμή, μέχρι κι η στάση του σώματος προσαρμόζεται διαφορετικά. Απαιτεί συγκέντρωση και ηρεμία και όταν είσαι μαμά ενός μικρού παιδιού αυτά γίνονται μια φοβερή πρόκληση. Ο κόσμος φαντάζεται κάπως διαφορετικά τους εικονογράφους, να κάθονται στο σχεδιαστήριο περιμένοντας την έμπνευση ενώ δύει ο ήλιος με μια κούπα καφέ. Αλλά η αλήθεια είναι πως τις περισσότερες φορές απλώς κάθεσαι και δουλεύεις, όπως δουλεύει ο δάσκαλος, ο ξυλουργός, ο βιβλιοπώλης. Όλοι κάνουμε μια δουλειά, κι όταν δεν έχεις έμπνευση, ξεκινάς να σχεδιάζεις και σε βρίσκει αυτή».

 

 

Η φιλοσοφία του little dancing pencil και η αγωνία του Καλλιτέχνη. «Τα περισσότερα σημειωματάρια προορίζονται για δώρα, κάτι που συγκινεί πρώτα από όλα εμένα την ίδια. Αυτή ακριβώς είναι η φιλοσοφία του little dancing pencil. Το χάρισμα. Άνθρωποι που αγαπούν άλλους ανθρώπους και τους χαρίζουν κάτι τόσο προσωπικό όπως ένα σημειωματάριο. Ζητώ πάντα εντυπώσεις όταν χαρίζεται ένα σημειωματάριο, για να είμαι ειλικρινής τις περιμένω με αγωνία. Έχει σημασία για μένα να χαρεί ο αποδέκτης, από σεβασμό στους ανθρώπους που με εμπιστεύθηκαν».

Η αντίδραση του κόσμου… «Συχνά μου λένε: «σκέφτομαι να μην το χρησιμοποιήσω γιατί φοβάμαι μην το χαλάσω», αλλά αν δεν το χρησιμοποιήσεις δεν εκπληρώνει το σκοπό του. Αν δεν το χρησιμοποιήσεις, δεν το χαίρεσαι. Δεν είναι πίνακας ζωγραφικής που τον θαυμάζεις χαζεύοντάς τον. Άλλωστε, ακόμα κι αν γεμίσει με σημειώσεις, είναι κάτι που μπορείς να κρατήσεις για πάντα. Εντάξει, θα τελειώσουν κάποια στιγμή οι σελίδες του, αλλά δεν θα έχει ενδιαφέρον να δεις τι διάβαζες, τι σκεφτόσουν, ακόμα και τι ψώνιζες από το σούπερ μάρκετ 10 χρόνια πριν;». Τελειώνει η Ελίνα.

 

---

                      https://www.instagram.com/little_dancing_pencil/?hl=el