Οι εμπειρίες ζωής ενός νεοδιορισμένου δασκάλου στο νησί της Τελένδου
Από τη Δράμα, στην Τέλενδο της Καλύμνου. Ο Παναγιώτης Καλαϊτζίδης, ο δάσκαλος της Τελένδου, είναι ο άνθρωπος που δίνει πνοή στο μικρό νησί καθημερινά με την παρουσία του σ΄ αυτό.
Ο Παναγιώτης Καλαϊτζίδης κατάγεται από τη Δράμα. Είναι αριστούχος απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και κάτοχος δύο μεταπτυχιακών διπλωμάτων στην «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση» και στην «Ηγεσία και Διοίκηση». «Από το 2015 είχα την τιμή να εργάζομαι ως αναπληρωτής δάσκαλος σε δομές ειδικής αγωγής σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, ενδεικτικά Ορεστιάδα (2 έτη), Χρυσούπολη Καβάλας και Αττική. Πέρσι υπηρετούσα στο κέντρο της πρωτεύουσας στο ΚΕΣΥ Γ’ Αθήνας την τελευταία μου χρονιά ως αναπληρωτής», λέει στο humanstories.gr. Φέτος ο Παναγιώτης τυχαίνει να είναι ο νεοδιόριστος δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο της Τελένδου στην Κάλυμνο. Η τοποθέτηση του στο νησί της Τελένδου του έδωσε μεγάλη χαρά. Θεωρεί ότι αυτό που ζει φέτος σε αυτό το μικρό νησί των Δωδεκανήσων είναι εμπειρία ζωής. Και ήδη νιώθει δικός τους άνθρωπος. Είναι ο δάσκαλος της Τελένδου. Ο δικός τους άνθρωπος.
Η πρώτη εντύπωση
«Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν ανάμεικτες καθώς πήγαινα σε έναν άγνωστο για εμένα τόπο και ειδικά σε ένα από τα πιο ιδιόμορφα σχολεία της Ελλάδας. Έτσι, από την καρδιά της Αθήνας όπου και είχα συνηθίσει να ζω τα τελευταία χρόνια, βρέθηκα στην άλλη άκρη της Ελλάδας στη μαγευτική Τέλενδο. Αυτή είναι και η ξεχωριστή μοναδικότητα της πατρίδας μας και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που την υπηρετώ». Μας λέει με καμάρι ο Παναγιώτης και συνεχίζει: «Φτάνοντας με το καΐκι τη πρώτη φορά, αγωνιώντας για το τι θα συναντήσω και γεμάτος όρεξη και διάθεση προσφοράς, προς μεγάλη μου έκπληξη οι πέντε μαθητές με τα ποδήλατά τους και τους γονείς τους με περίμεναν στο λιμανάκι της Τελένδου να με προϋπαντήσουν. Αυτή η εικόνα θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου. Άνθρωποι φιλόξενοι, πρόσχαροι και εξυπηρετικοί οι κάτοικοι της Τελένδου. Χαμόγελα, αγάπη, πολλές ερωτήσεις και αμέσως ένιωσα οικεία και ξεκινήσαμε δημιουργικά τη νέα σχολική χρονιά».
Ο Παναγιώτης μαζί με τους μαθητές υλοποιούν φέτος ποικίλες εκπαιδευτικές δράσεις και λαμβάνουν ενδιαφέρον και υποστήριξη από πολλές μεριές της Ελλάδας. «Δεν έχω διδάξει σε αντίστοιχο σχολείο και αυτό αποτελεί μια προσωπική μου πρόκληση και ελπίζω να τα καταφέρω. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του σχολείου είναι πως οι μαθητές αυξομειώνονται ανάλογα με τη τουριστική περίοδο. Για τα παιδιά και τους ντόπιους είναι κάτι φυσιολογικό και συνηθισμένο. Για μένα πλέον, αποτελεί μια όμορφη εμπειρία και εύχομαι στο μέλλον να υπάρχουν περισσότεροι μαθητές στο σχολείο μας. Πραγματικά, όσες σπουδές και προϋπηρεσία να έχει κάποιος, τίποτα δε συγκρίνεται με τα φετινά μοναδικά μου βιώματα. Εμπειρίες ζωής… Ήδη θα τολμήσω να πω πως νιώθω δικός τους άνθρωπος». Μας λέει ο Παναγιώτης.
Από τον Δεκέμβριο, το σχολείο θα παραμείνει με έναν μαθητή Α’ Δημοτικού. Ο οποίος και θα είναι μόνιμα, καθ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και για τα επόμενα 5 χρόνια της σχολικής του ζωής στην Τέλενδο. Τον Σάββα. Αυτός είναι και ένας επιπλέον λόγος που πρέπει το δημοτικό σχολείο της Τελένδου να συντηρηθεί. Τα τελευταία χρόνια, αντιμετωπίζει αρκετά κτιριακά προβλήματα. «Πιστεύω πως θα πρέπει τα υπάρχοντα προβλήματα του σχολείου, που δεν είναι λίγα και αφορούν κυρίως σε κτηριακή και υλικοτεχνική υποδομή, να επιλυθούν γρήγορα. Ήδη έχουν ανακοινωθεί από τον Δήμαρχο Καλύμνου ενέργειες για τη μεγάλη, και επιβεβλημένη θα έλεγα, ανακαίνιση του κτηρίου καθώς και του προαύλιου χώρου» επισημαίνει ο Παναγιώτης και συνεχίζει: «Το κτήριο είναι πολύ παλιό, η αυλή δεν έχει την κατάλληλη περίφραξη και οι υλικοτεχνικές υποδομές χρίζουν ανανέωσης. Αναμένουμε και προσμένουμε αυτές οι ενέργειες να γίνουν άμεσα πράξη και να μη ξεχαστούν! Από τη μεριά μου, θα καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε και οι επόμενοι που θα έρθουν να βρουν ένα ανανεωμένο και σύγχρονο σχολικό περιβάλλον, το οποίο θα αναδείξει περαιτέρω το νησί και πιθανά να προθυμοποιήσει και περισσότερες οικογένειες να φοιτήσουν τα παιδιά τους στο σχολείο μας».
Κανένα σχολείο δεν είναι μόνο του
Τα τελευταία χρόνια το διαδίκτυο βοήθησε και βοηθάει τα μικρά απομονωμένα σχολεία. Και ανάλογα με το πόσο δραστήριος είναι ο εκπαιδευτικός, τα μικρά σχολεία έρχονται σε επικοινωνία με άλλα σχολεία του ελλαδικού χώρου και με πάρα πολλές δράσεις. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο δίνεται λύση στο πρόβλημα της απομόνωση τους. Γιατί σήμερα, κανένα σχολείο, ακόμη και το πιο μικρό, δεν είναι μόνο του. «Το διαδίκτυο αποτελεί μια σημαντική τεχνολογική δίοδο επικοινωνίας μέσω της οποίας εξ’ αρχής υλοποιούμε δράσεις ευαισθητοποίησης και ευρύτερης κοινωνικοποίησης διευρύνοντας τους ορίζοντες των λιγοστών μαθητών μας. Ενδεικτικά, παρακολουθήσαμε με πρωτοβουλία μου, μια ψηφιακά μεταδιδόμενη παιδική θεατρική παράσταση από το Σύγχρονο Θέατρο της Αθήνας, δίνοντας τη δυνατότητα στο ακριτικό αυτό νησί να παραβρεθεί νοερά σε μια ατμόσφαιρα θεάτρου. Κάτι το οποίο τα παιδιά το ευχαριστήθηκαν. Χωρίς το διαδίκτυο, θα ήταν σχεδόν ανέφικτο. Ακόμη, είμαστε χαρούμενοι και συγκινημένοι γιατί ήδη λαμβάνουμε κάρτες με ευχές από όλη την Ελλάδα μέσω της κοινής δράσης που ξεκίνησε από εσάς στο διαδίκτυο».
Κλείνοντας, ο Παναγιώτης μας αναφέρει την εικόνα που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και την ψυχή του. Όσα χρόνια κι αν περάσουν κάποιες δυνατές εικόνες και στιγμές μένουν κλειδωμένες στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου μας. Περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να τις ξεκλειδώσουμε ξανά. «Αυτό που σίγουρα θα θυμάμαι για τα επόμενα χρόνια είναι η εικόνα των μαθητών ή πλέον του μαθητή μου να με περιμένει κάθε μέρα με προσμονή, χαμόγελο και όρεξη στο λιμανάκι της Τελένδου για να μου πει τα νέα του, το τι ψάρια έπιασε χθες και να με οδηγήσει στο σχολείο!» ολοκληρώνει συγκινημένος ο Παναγιώτης. Ο δάσκαλος της Τελένδου.
