Μια ρομαντική και (όσο πρέπει) μελαγχολική πόλη
Καστοριά… Αναμφισβήτητα Ρομαντική και στο βαθμό που πρέπει Μελαγχολική. Οι σκιές των δέντρων, τα πεσμένα φύλλα, η αντανάκλαση της πόλης στην μελαγχολική λίμνη, οι πρώτες ακτίνες του ήλιου, το γραφικό ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου πάνω στον βράχο, η εκκλησία της Παναγίας της Μαυριώτισσας, οι πάπιες, τα παραδοσιακά καράβια που διασχίζουν τα νερά της λίμνης είναι στιγμιότυπα που συνθέτουν το ιδανικό σκηνικό…
Η αυλαία του «παραμυθιού» ανοίγει με μια… Βόλτα Γύρω από την λίμνη. Θα περπατήσετε κατά μήκος της πάνω στα γραφικά πλακόστρωτα μονοπάτια και θα θαυμάσετε την ομορφιά της αλλά και τη μοναδική αρχιτεκτονική, στις παραδοσιακές συνοικίες Ντολτσό και Αποζάρι όπου συναντάς τα περισσότερα καστοριανά αρχοντικά, αυτά των Παπαπέτρου, Γάκη, Μπασάρα και των αδελφών Εμανουήλ. Το αρχοντικό Νεράτζη-Αιβατζή, κτισμένο το 17ο αιώνα, αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτής της λαμπρής εποχής, λειτουργεί σήμερα ως λαογραφικό μουσείο. Και από εκεί να καταλήξετε στην μικρή και ήσυχη πλατεία του Ντολτσό με τα πλατάνια για πρωινό καφέ ή φαγητό.
Στη συνέχεια Περιπλανηθείτε στις 76 Βυζαντινές εκκλησιές της πόλης και αν δεν κάνατε ακόμη πρόταση στην καλή σας, εδώ έχετε την ευκαιρία να το τολμήσετε. Οι περισσότερες εκκλησίες, χτίστηκαν από οικογένειες ξενιτεμένων Καστοριανών ή από εξόριστους άρχοντες της πόλης. Αρχιτεκτονικά οι ναοί χωρίζονται σε δύο τύπους. Της βασιλικής, τρίκλιτης για τις παλιότερες και μονόκλιτης για τις μεταγενέστερες. Οι αγιογραφίες και τοιχογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό και το εξωτερικό κάποιων ναών, χρονολογούνται μεταξύ του 11ου και 18ου αιώνα.
Αν όμως είστε φυσιολάτρης τότε η Καστοριά θα σας ανταμείψει με το παραπάνω. Το σπήλαιο του Δράκου αποτελεί ένα φυσικό μνημείο και έχει γίνει πόλος έλξης για εκατοντάδες επισκέπτες αφού είναι ένα από τα πιο σύγχρονα σπήλαια των Βαλκανίων, εξοπλισμένο με τα πιο σύγχρονα συστήματα ανακύκλωσης του αέρα και διατήρησης της ισορροπίας του κλίματος. Έχουν κατασκευαστεί ειδικές διαδρομές κατάλληλα διαμορφωμένες με σεβασμό προς το περιβάλλον και μια πλωτή γέφυρα από την οποία μπορεί κανείς να δει τις επτά λίμνες που υπάρχουν μέσα στη σπηλιά. Το σπήλαιο βρίσκεται στις όχθες της λίμνης, στους πρόποδες του μικρού βουνού, που δημιουργεί την χερσόνησο που είναι χτισμένη η πόλη. Δίπλα ακριβώς από την σπηλιά, είναι χτισμένο το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου πάνω στα βράχια. Η παράδοση θέλει την σπηλιά, να είναι ένα χρυσορυχείο το οποίο φυλούσε, άγρυπνος φρουρός ένας δράκος που ανέπνεε και έβγαζε φλόγες και δηλητηριασμένους ατμούς από το στόμα του. Η Σπηλιά του Δράκου ανακαλύφθηκε το 1940 από κατοίκους της Καστοριάς και πήρε το όνομά της από την είσοδό της που έχει τη μορφή στόματος δράκου, ενώ η χαρτογράφηση της έγινε το 1968. Το μεγαλύτερο βάθος από την είσοδο φτάνει τα 18 μ. και η θερμοκρασία μέσα σε αυτό, δεν ξεπερνάει τους 18ο C, με μέση θερμοκρασία τους 16ο C. Η περιγραφή του εσωτερικού της σπηλιάς είναι: 10 αίθουσες διαφόρων διαστάσεων, 7 υπόγειες λίμνες και 5 σήραγγες. Κατά την περίοδο των εργασιών που έγιναν στο σπήλαιο, ανακαλύφθηκαν οστά, αρκούδας των σπηλαίων, που χρονολογούνται 10.000 χρόνων. Μπορείτε να δείτε τα εκθέματα και να ενημερωθείτε για το ιστορικό του σπηλαίου, στον ειδικά διαμορφωμένο μουσειακό χώρο.
Ο καλύτερος όμως τρόπος για να θαυμάσετε την μελαγχολική ομορφιά αυτής της μακεδονικής πόλης είναι σίγουρα από την λίμνη. Η λίμνη αποτελεί τον καθρέφτη της πόλης και προκαλούν το θαυμασμό των επισκεπτών, οι παραστάσεις που προσφέρει μία μικρή βόλτα είναι τόσες πολλές. Ψαράδες, ποδηλάτες, αθλητές, ρομαντικοί περιπατητές, πουλιά, όλοι υποκλίνονται στο κάλλος της. Και αν το στομάχι σας διαμαρτύρεται, τότε σίγουρα η Καστοριά θα σας σαγηνέψει με τους καστοριανούς μεζέδες της, σαρμάδες, σπιτικά χοιρινά λουκάνικα, αρμιόπιττες και λιμνήσιο ψάρι. Από τα πιο δημοφιλή γλυκίσματα του παλαιού καιρού είναι οι σάλιαροι, ο σιμιγδαλένιος χαλβάς και τα γλυκά του κουταλιού (καισάτο, κερασάτο, συκάτο κλπ.). Με συνοδεία, του ντόπιου κρασιού και τσίπουρου της περιοχής.
