Η δύναμη του ενός
«Δεν είναι οι όρκοι που μας κάνουν να πιστέψουμε κάποιον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος που μας κάνει να πιστέψουμε τους όρκους». Μας θυμίζει ο Αισχύλος. Οι σχέσεις των ανθρώπων χτίζονται σιγά-σιγά με εμπιστοσύνη και εκτίμηση. Μία από αυτές τις σχέσεις αλληλοεκτίμησης που χτίστηκαν σιγά-σιγά ήταν και η σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ της δασκάλας Μαρίας Τσιαλέρα και του Άρη Μαρκάκη.
Ο κ. Μαρκάκης είναι διευθυντής του Ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου Junior Academy – Χερρονάσιος Σχολή “Ανδρέας Γιαννόπουλος”, και λίγο πριν τον αγιασμό των σχολείων παρέδωσε ο ίδιος στο σχολείο των Αρκιών ένα μεγάλο αριθμό από αναλώσιμα, σχολικό εξοπλισμό, δώρα ένδυσης και υπόδησης για τους δύο νέους μαθητές του σχολείου, έναν προτζέκτορα, μια βάση οροφής κι ένα δια δραστικό πίνακα. Ως μια χειρονομία ευγνωμοσύνης προς αυτά τα μικρά σχολεία που φωτίζουν ακόμη την Ελλάδα, με τους σπουδαίους εκπαιδευτικούς που τα στηρίζουνε. Άνθρωποι, που χωρίς να το καταλαβαίνουν γίνονται πρότυπα για τα νέα παιδιά.

Ο κ. Μαρκάκης μαζί με την Μαρία Τσιαλέρα στους Αρκιούς, για την παράδοση παραλαβή της προσφοράς του στο δημοτικό σχολείο Αρκιών.
«Από πάντα υπήρχε μέσα μου αυτή η ανάγκη της προσφοράς και η ευαισθητοποίηση για τα σχολεία και τα μικρά νησιά. Έτσι, τα τελευταία χρόνια οι δράσεις μου κινούνται γύρω από αυτά. Περιοχές απομακρυσμένες, σχολεία που έχουν ανάγκη στήριξης κι ανθρώπους που νιώθω ότι θέλω να βοηθήσω και να στηρίξω ενισχύοντας έτσι τον αγώνα τους…». Μας λέει ο κ. Μαρκάκης και συνεχίζει: «Η προσφορά μας έχει ως στόχο όχι μόνο τη διευκόλυνση της διεξαγωγής του μαθήματος, αλλά αποτελεί επίσης ένδειξη ευγνωμοσύνης στο πρόσωπο της Μαρίας Τσιαλέρα, που ήταν η δασκάλα του σχολείου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Η οποία αγωνίστηκε με ήθος, αμέριστη αγάπη και σεβασμό για να συνεχίσει να είναι ζωντανό το σχολείο του νησιού».
Ο κ. Μαρκάκης έχει επισκεφτεί τα τελευταία χρόνια πολλά νησιά. Πέρυσί βρέθηκε στο μικρό νησί της Κινάρου και συνάντησε την κυρά Ρηνιώ, τη μοναδική κάτοικο του νησιού. «Η κυρά Ρηνιώ παρά την ηλικία της, ζει εκεί, μοναδική κάτοικος προκειμένου να σηκώνει την ελληνική σημαία καθημερινά και ταυτόχρονα, να ανυψώνει και την ίδια τη χώρα μας! Επισκέφθηκα τους Αρκιούς, και συνάντησα την δασκάλα του σχολείου κυρία Μαρία που κάνει πραγματικά έναν αξιοθαύμαστο αγώνα προκειμένου να διατηρήσει ζωντανό το σχολείο του νησιού. Με συγκίνησε ιδιαίτερα η προσπάθεια και ο αγώνας της κυρίας Μαρίας. Η προσπάθεια που έκανε αυτή η γυναίκα, ο αγώνας για να κρατήσει το σχολείο ζωντανό παρά τις συνθήκες. Και η αγάπη προς το σχολείο, η αγάπη της για γνώση, η αφοσίωση και το ήθος της. Τέλος, φέτος παρευρέθηκα και στους Λειψούς, όπου ήμουν στα εγκαίνια του σχολείου…». Μας λέει ο κ. Μαρκάκης συγκινημένος.
Η συμμέτοχή των μαθητών και τα πρότυπα των δασκάλων. «Τα παιδιά της Χερρονάσιου Σχολής, μέσα από εκδρομές που κάνουμε κατά καιρούς, συμμετέχουν ενεργά σε δράσεις που έχουν να κάνουν με τον ανθρωπισμό. Προάγουμε σαν σχολείο την έννοια της προσφοράς. Δεν στεκόμαστε μόνο σε σκέψεις αλλά προχωράμε και σε πράξεις. Τα παιδιά φυσικά παίρνουν ως παράδειγμα τις ενέργειες τις δικές μου, κι αυτός είναι ένας λόγος να προσπαθώ ακόμη περισσότερο. Αλλά κυρίως λαμβάνουν μέρος κι εκείνα. Όταν για παράδειγμα συλλέγουμε τρόφιμα για ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, τα παιδιά είναι ιδιαιτέρως ενεργά στο να βοηθήσουν και να δώσουν κι αυτά ό,τι μπορούν σε ανθρώπους που το χρειάζονται».
Η προσφορά μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. «Η προσφορά ήταν πάντα για εμένα ένας τρόπος σκέψης και ζωής. Μέσα από την προσφορά, παίρνω περισσότερα από όσα δίνω, κι όταν λέω “παίρνω” εννοώ πάντα τα συναισθήματα, τις εμπειρίες, τη γνωριμία με νέους ανθρώπους. Κάθε που βιώνω την προσφορά, είναι και μια ευκαιρία για εμένα να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Όσα περισσότερα δίνεις, τόσο πιο πλούσιος ψυχικά γίνεσαι». Τελειώνει ο κ. Μαρκάκης.
Κι όπως λέει και ο Αριστοτέλης: «Δεν ξέρω τίποτα άλλο, για το οποίο κάθε λογικός άνθρωπος θα έπρεπε να νοιάζεται περισσότερο, παρά το πώς το παιδί του θα γίνει ο πιο καλός άνθρωπος».