Οι μπότες του μελισσοκόμου…
«Πρωτ’ αγαπούσα στο Χωριό, τώρα αγαπώ στο Κάστρο και μες στη Λότζια θα σφαχτώ που βασιλεύει τ’ άστρο». Έτσι εξυμνεί τη Σίκινο ο Ελύτης μας. Με τρείς βασικές λέξεις την περιγράφει. Κι ένα βασικό ρήμα «ΑΓΑΠΩ». Σίκινος, το νησί των Κυκλάδων όπου ο Γιάννης Αδάμ γνώρισε την καλή του, την Παντελία Δουλφή. Ο Γιάννης αγάπησε τόσο τη Σίκινο που αποφάσισε να αφήσει στην άκρη τα ταξίδια με το φορτηγό του, και να ζήσει για πάντα στη Σίκινο δίπλα στην καλή του, την Παντελία.
Η Παντελία μεγάλωσε στη Σίκινο. Οι γονείς της ήταν κτηνοτρόφοι. Κι όλη η ζωή της Παντελίας είναι η Σίκινος. Και η ιστορία εξελίσσεται με τον γάμο του Γιάννη και η Παντελίας. Παντρεύτηκαν και δημιούργησαν τη δική τους οικογένεια. «Ο άντρας μου είναι ερωτικός μετανάστης. Ήρθε στο νησί το καλοκαίρι του 2016 και έτσι γνωριστήκαμε. Εκείνος, ήθελε να ασχοληθεί με την μελισσοκομία. Πήρε λίγα μελίσσια κι έτσι ξεκινήσαμε σιγά σιγά να στήνουμε τα δικά μας μελίσσια παράλληλα με άλλες δουλειές. Η Σίκινος είναι άλλωστε μελισσότοπος, έχει πολλά βοτάνια και κυρίως θυμάρι, που είναι και η μοναδική μεγάλη ανθοφορία στο νησί που μπορεί να γίνει τρύγος». Μας λέει η Παντελία. Και συνεχίζει:
«Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε εκτός από το μέλι και με τα παράγωγα της μέλισσας. Διότι η ξηρασία που επικρατεί στις Κυκλάδες δεν μας δίνει κάθε χρόνο μέλι… Έτσι σκεφτήκαμε αφού κρατάμε έναν θησαυρό στα χέρια μας, να τον εκμεταλλευτούμε. Ξεκινήσαμε να βγάζουμε εκτός από μέλι και βασιλικό πολτό, γύρη, πρόπολη. Να φτιάχνουμε κηραλοιφές και κεριά».
Στη Σίκινο οι μελισσοκόμοι ασχολούνται αποκλείστηκα με το μέλι, κι όχι με τα παράγωγα του. Κι αυτό γιατί οι μελισσοκόμοι της Σικίνου ασχολούνται με αυτό ερασιτεχνικά. Ενώ, το «Θυμέλι», της Παντελίας και του Γιάννη αποτελεί μία πιο οργανωμένη προσπάθεια. «Η Μελισσοκομία είναι μαγεία. Το ίδιο και η Σίκινος. Εμείς ερωτευτήκαμε πρώτα ο ένας τον άλλο και μετά τη μελισσοκομία. Και προσπαθούμε με τον δικό μας τρόπο κάθε χρόνο, να γινόμαστε καλύτεροι, και να προσφέρουμε όλα αυτά τα μοναδικά ευεργετικά προϊόντα που μας δίνουν οι μέλισσες και θωρακίζουν τον οργανισμό. Όλα, γίνονται με πολύ κόπο, αγάπη και μεράκι». Μας λένε στο Humanstories.gr o Γιάννης και η Παντελία.
Πώς είναι όμως αυτό το Ταξίδι της Παντελίας και του Γιάννη μέσα από τη μελισσοκομία;
«Σίγουρα είναι ένα δύσκολο Ταξίδι. Με πολλές αναταράξεις, αλλά και με πάρα πολλές όμορφες στιγμές. Δεν είχαμε γνώσεις μελισσοκομίας. Οι γνώσεις αποκτήθηκαν μέσα από διαδικτυακά σεμινάρια στην αρχή. Και εν συνεχεία, βρήκαμε έναν μελισσοκόμο από τον οποίο προμηθευόμασταν και τα μελίσσια τον πρώτο καιρό και μας έμαθε πάρα πολλά πράγματα. Τον έχουμε σαν δάσκαλο. Τίποτα δεν ήταν εύκολο τα πρώτα χρόνια. Φάγαμε πολλές φορές τα μούτρα μας. Αλλά πιστέψαμε πολύ στο όνειρο μας. Που ήταν, να καταφέρουμε να ζούμε από την μελισσοκομία. Είναι υπέροχη δουλειά…. Αν έρθεις στο νησί θα έρθεις μαζί μας για να σου δείξουμε τι είναι αυτό που εμείς ερωτευτήκαμε». Μας λέει συγκινημένη η Παντελία, καθώς μιλά για το δημιούργημα τους.
Στο «Θυμέλι» του Γιάννη και της Παντελίας θα βρείτε όμως και υπέροχες μυρωδάτες λαμπάδες και διακοσμητικά κεριά από καθαρό 100% μελισσοκέρι. Όλα, γίνονται από την ίδια την Παντελία. Έμπνευση της αποτελεί η φυσική ομορφιά της Σικίνου.
Ο κόσμος… «Υπάρχει ενδιαφέρον. Ο κόσμος μας έχει αγαπήσει και μας εμπιστεύεται».
Η Ζωή στη Σίκινο
«Η ζωή στην Σίκινο είναι υπέροχη, ζούμε ήρεμα. Απολαμβάνουμε την κάθε ημέρα. Έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με τη γη μας. Έχουμε τον κήπο μας, μαζεύουμε τα καλούδια που μόνη μου φυτεύω και φροντίζω. Κι έχω τον χρόνο που χρειάζεται για να φροντίζω και τους ανθρώπους μου. Την οικογένεια μου.
Ο χρόνος ποτέ δεν είναι αρκετός στο νησί. Οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ. Αυτό που αγαπώ πολύ στην Σίκινο, είναι η φύση της. Από μικρό παιδί με θυμάμαι να εξερευνώ τα πάντα πάνω στο νησί. Και σε αυτό βέβαια με βοήθησε και η δουλειά του μπαμπά μου, που ήταν κτηνοτρόφος».
Η Παντελία και ο Γιάννης ζουν στον προσωπικό τους παράδεισο. Δημιουργούν στο νησί που αγαπούν και μεταδίδουν αυτή την αγάπη τους για τη φύση στο γιό τους τον Φίλιππο. Ο μικρός Φίλιππος είναι έτοιμος να διαδεχθεί τους γονείς του. Όταν μεγαλώσει θα γίνει μελισσοκόμος. Κι όπως λέει κι ο ίδιος: «Έχω ήδη γίνει μελισσοκόμος, φοράω και τις μπότες…»
