Ο Πράσινος Άγιος Βασίλης κι η μικρή Αμυρσώ
Στο εργαστήρι του Άγιου Βασίλη στον Βόρειο Πόλο, επικρατούσε οργασμός. Όλοι δούλευαν πυρετωδώς για να ετοιμάσουν τα δώρα των παιδιών του κόσμου ενόψει της παραμονής της Πρωτοχρονάς. Ακόμη κι ο ίδιος ο Άγιος Βασίλης ήταν τόσο απασχολημένος που δεν είχε χρόνο ούτε για την αγαπημένη του εγγονούλα, την μικρή Αμυρσώ. Η Αμυρσώ, που βαριόταν μόνη της, ψάχνοντας στην βιβλιοθήκη του παππού της, βρήκε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες που έγραφε από έξω: «Προ 1930 εποχή». Φύσηξε την σκόνη που είχε καθίσει επάνω στο χοντρό εξώφυλλο και το άνοιξε. «Αχ! Ποίος είναι αυτός;», φώναξε σαστισμένη.
Κοίταξε πιο προσεκτικά και είδε ότι στις φωτογραφίες που είχε μπροστά της, απεικονίζονταν ο παππούς της. Με το ίδιο χαμόγελο, με την ίδια κόκκινη μύτη, με το ίδιο έλκηθρο και με τους ίδιους ταράνδους. Η μοναδική διαφορά, ήταν ότι αντί για την γνωστή κατακόκκινη στολή του, φορούσε μια πράσινη. Από το πλαϊνό δωμάτιο, όπου η γιαγιά της, η γυναίκα του Άγιου Βασίλη, μαγείρευε το φαγητό για τα ξωτικά, ακούστηκε ο ήχος της τηλεόρασης: «Έντονες είναι και φέτος, οι διαμαρτυρίες των οικολόγων σε όλο τον κόσμο για την κοπή εκατομμυρίων δέντρων, προκειμένου να διατηρηθεί το έθιμο των Χριστουγέννων που θέλει κάθε σπίτι να στολίζει ένα έλατο». Αμέσως, στο μυαλό της ήρθαν τα λόγια του παππού της, ο οποίος κάθε χρόνο καθώς επέστρεφε στο σπίτι τα ξημερώματα μετά την διανομή των δώρων, παραπονιόταν ότι από εκεί ψηλά που πετούσε, έβλεπε όλο και λιγότερα δέντρα κάτω στη γη. Ότι οι πάγοι στον Βόρειο Πόλο, έλιωναν όλο και πιο γρήγορα και ότι με μεγάλη του λύπη διαπίστωνε, ότι κάποια στιγμή θα ήταν αναγκασμένοι να μετακομίσουν ολόκληρο το εργαστήριο.
Η μικρή Αμυρσώ πάγωσε. «Ώστε ένα έθιμο των Χριστουγέννων πληγώνει τη φύση;» αναρωτήθηκε και τα μάτια της γέμισαν με δάκρυα. Ένα χέρι της χάιδεψε το κεφάλι και μια αγκαλιά άνοιξε για να την κρατήσει. «Αμυρσώ…ξύπνα καλή μου, σε πήρε ο ύπνος μπροστά στην τηλεόραση», άκουσε την φωνή του πατέρα της. «Ώστε ήταν όνειρο» σκέφτηκε σκουπίζοντας τα δάκρυα από τα μάτια της. «Τι όνειρο είδες;» την ρώτησε ο πατέρας της. Η Αμυρσώ όμως δεν είχε καιρό για χάσιμο. Σκέφτηκε ότι ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς. Σε λίγες ώρες ο Άγιος Βασίλης θα επισκέπτονταν και το δικό της σπίτι προκειμένου να της φέρει το δώρο της. Πήρε λοιπόν μολύβι και χαρτί και ζήτησε από τον πατέρα της να της γράψει έναν επείγον γράμμα προς τον Άγιο Βασίλη. «Τα Χριστούγεννα είναι γιορτή αγάπης», ξεκίνησε την υπαγόρευση και συνέχισε: «Αγάπης προς τους συνανθρώπους μας, τα ζώα και την φύση. Από την άλλη μεριά, υπάρχουν έθιμα που είναι συνδεδεμένα με την μαγεία των Χριστουγέννων. Όταν όμως τα έθιμα αυτά πληγώνουν την φύση, θα πρέπει είτε να τα σταματάμε είτε να τα αλλάζουμε. Πολλές φορές η εξέλιξη, υπαγορεύει την επιστροφή στο παρελθόν. Τότε που εσύ φορούσες πράσινα και που στα σπίτια στην πατρίδα μου, την Ελλάδα, στολίζανε αντί για δέντρα καραβάκια. Σκέψου την πρόταση μου Άγιε Βασίλη και του χρόνου ξεκίνα φορώντας πράσινα από τον Βόρειο Πόλο. Εγώ θα πω στους γονείς μου τους φίλους και τους συμμαθητές μου, να στολίζουμε καραβάκια από δω και πέρα κάθε Χριστούγεννα και να δεις που σε λίγα χρόνια θα πεις στην εγγονή σου την Αμυρσώ, ότι οι πλαγιές έχουν και πάλι περισσότερα δέντρα και ότι οι πάγοι στον Βόρειο Πόλο σταμάτησαν να λιώνουν. Έτσι, ίσως να μην χρειαστεί τελικά να μετακομίσεις το εργαστήριο.
Με αγάπη Αμυρσώ».
Καθόλου σχόλια
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.