Μια Food Blogger με άποψη: «Δεν είναι ώρα για κομπασμούς κι ηρωισμούς. Είναι ώρα για δουλειά!»

«Οι άνθρωποι που καλλιεργούν τη γη και μεγαλώνουν ζώα είναι για μένα ήρωες. Οι πιο αξιοθαύμαστοι και σημαντικοί άνθρωποι πάνω στον πλανήτη αυτή τη στιγμή»… 

Η Αντζελίνα Καλογεροπούλου είναι Δημοσιογράφος και food blogger στο http://twominutesangie.com. Η σκληρή δουλειά, το πάθος κι η αισιοδοξία είναι τα χαρακτηριστικά της , που όταν όμως το παρατραβάει γίνονται ενοχλητικά για τους συνεργάτες της, τους φίλους και την οικογένεια της. Τα ταξίδια, η γραφή και η μαγειρική αποτελούν για την Αντζελίνα τρόπο ζωής. Η αγάπη της για τη φύση, τον σεβασμό και τον άνθρωπο, είναι το μυστικό για μια ευτυχισμένη ζωή…

«Αν ρωτήσεις κάποιον για μένα, θα σου πει βασικά “αυτή όλο τρέχει” κι είναι αλήθεια. Τρέχω όντως , δουλεύω πολλές ώρες, μελετώ πολλές ώρες, γράφω, μαγειρεύω, συζητώ και ταξιδεύω συχνά. Είναι τόσα τα θέματα που με ενδιαφέρουν (από τη γιόγκα μέχρι τη κηπουρική και φυσικά τη μαγειρική -δεν δείχνουν με πρώτη ματιά συναφή αλλά είναι!) και τόσα αυτά που θέλω να κάνω και άλλα τόσα που θέλω να μάθω. Αμφιβάλλω όμως αν θα τα προλάβω όλα σ’ αυτή τη ζωή. Αλλά προσπαθώ».

Και συνεχίζει: «Είμαι τυχερή που η οικογένειά μου έχει επιτύχει ένα βαθμό ελευθερίας ανάμεσα στα μέλη της και έτσι μπορεί ο καθένας να αισθάνεται μέλος της χωρίς να ασφυκτιά αλλά αντίθετα να δημιουργεί και να προοδεύει».

Η Αντζελίνα , θεωρεί τα μπλογκ την πιο ενδιαφέρουσα πρόταση επικοινωνίας αυτή τη στιγμή. «Όλα ξεκινάνε από μία διάθεση να …εκτεθείς». Όπως μας αναφέρει στο human stories. «Αισθανόμουν από καιρό ότι ήθελα να μιλήσω για το φαγητό αλλά το έκανα στην ασφάλεια της φιλίας, με τη φίλη μου τη Μίνα (που δυστυχώς την έχασα νωρίς). Αυτό κάναμε. Μιλούσαμε για το φαγητό για ώρες, χωρίς όμως να μιλάμε μόνον γι’ αυτό. Και με τη μητέρα μου μιλάμε πολύ για φαγητό. Αυτές είναι ιδιωτικές συζητήσεις. Δημόσια, επικοινωνώ μέσα από το μπλογκ μου».

Έτσι κάνουν οι bloggers, εκτίθενται. Κι αυτό, όταν συνοδεύεται από τόλμη, είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα καταγραφή.

Οι συνταγές της Αντζελίνας είναι ενδιαφέρουσες και ασυνήθιστες, όπως η σπιτική πίκλα λεμονιού. «Είναι μία συνταγή που βασίστηκε στις 6 λεμονιές που φύτεψε ο πατέρας μου πριν 40 χρόνια , στο σπίτι που μένω. Είναι δίφορα, βγάζουν λεμόνια δύο φορές το χρόνο και πήζουμε στο λεμόνι».

Η φύση είναι μαγεία για την Αντζελίνα . Το μεγαλύτερο δώρο των ανθρώπων. Το καταφύγιό μας, όταν επικρατεί η τρέλα του ανθρώπινου πολιτισμού. «Η φύση είναι ο μεγάλος δάσκαλος. Όποιο πρόβλημα κι αν έχεις, ένα μισάωρο περπάτημα στη φύση θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα. Θα βρεις λύσεις και απαντήσεις στα θέματά σου». Και συνεχίζει. « Γι’ αυτό οι άνθρωποι που καλλιεργούν τη γη και μεγαλώνουν ζώα είναι για μένα οι ήρωες. Οι πιο αξιοθαύμαστοι και σημαντικοί άνθρωποι πάνω στον πλανήτη αυτή τη στιγμή». Και μας εξηγεί. «Είμαι μέλος του παγκόσμιου διατροφικού κινήματος Slow Food. Πριν λίγο καιρό έλαβα ένα e-mail , που με καλούσε να υποστηρίξω μία καμπάνια για έναν τυροκόμο στην Αγγλία που ήθελε να συνεχίσει να παράγει το πεντανόστιμο τυρί του με τον παραδοσιακό τρόπο. Xωρίς να το παστεριώνει δηλαδή με απότομες αλλαγές στη θερμοκρασία της  επεξεργασίας. Είναι ο τελευταίος που το κάνει αυτό! Μετά τέλος… Όταν σταματήσει να υπάρχει ο συγκεκριμένος τυροκόμος, θα πάψει μαζί του να υπάρχει και το συγκεκριμένο αυθεντικό τυρί. Το ίδιο συμβαίνει κι εδώ στην Ελλάδα. Οι τυροκόμοι που φτιάχνουν τα απίστευτα νόστιμα τυριά μας, λιγοστεύουν».

 

 

«Είναι υποχρέωσή μας να τα προστατεύουμε. Τα τυριά και ολόκληρο τον πολιτισμό και το οικοσύστημα γύρω τους. Από τον βοσκό, μέχρι το ζώο που παράγει το γάλα. Αλλά και την τέχνη της τυροκόμησης, που εξαφανίζεται με γοργό δυστυχώς ρυθμό παγκόσμια».

Η Προσφορά της σε κοινωνικές δράσεις , έφεραν την Αντζελίνα πιο κοντά στον άνθρωπο και τον πολιτισμό. Η πρώτη δράση της, ήταν η Συλλογική Κουζίνα της Οργάνωσης ΓΗ. Το σχολείο της. Η Γκράβα είναι η δεύτερη, πιο σημαντική δράση (σχολικό συγκρότημα που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του Δήμου Αθηναίων). Η Γκράβα είναι μία λαμπρή πρόταση της Αντιδημάρχου για το Παιδί κ. Ηλιοπούλου σε συνεργασία με τα Xωριά S.O.S.

Μας εξιστορεί την εμπειρία της μέσα από την δράση. «Στη Γκράβα λοιπόν ήρθε ένας Ουζμπέκος και μαγείρεψε το πιλάφι του, ένα γλυκό πιλάφι μούρλια , κάπως σαν ατζέμ πιλάφι με καρότα και μοσχαράκι. Ήρθε με έναν ενθουσιασμό να το μαγειρέψει…Μένει βλέπεις σε μία μονάδα στέγασης προσφύγων και δεν μπορεί να μαγειρέψει εκεί, δεν έχει κουζίνα. Μπήκε με μία λαχτάρα μέσα στο σχολείο, με μία χαρά να μας μαγειρέψει το φαγητό της πατρίδας του»… Και συνεχίζει. « Μία Σύρια μάνα , η αγαπημένη μου Ντούνια, μαγείρεψε μικρούλικα κίμπε και είδα με τα μάτια μου πόσο δύσκολο φαγητό είναι αυτό, τι δεξιοτεχνία απαιτεί. Αλλά αυτό που θα θυμάμαι για πάντα είναι πώς σε κοιτάνε τα παιδιά στα μάτια όταν παίρνεις την πρώτη μπουκιά από το φαγητό της χώρας τους που μαγείρεψε η μάνα τους, προσπαθώντας να καταλάβουν αν σου αρέσει ή όχι. Και όταν εμείς βέβαια αρχίζουμε τα μμμ… και και τα μμμ… χαίρονται τόσο πολύ! «Η μαμά μου είναι σεφ», φωνάζουν» …

Και η ώρα της Πίτσας … «Όσο όμως εγώ τρελαινόμουν για τις δικές τους γεύσεις, εκείνα ζητούσαν πίτσα. Κάναμε λοιπόν πίτσα στη τελευταία συνάντηση και το καταχαρήκαμε. Το είχα υποσχεθεί σε μία πιτσιρίκα από την αρχή της χρονιάς και την περίμενε το χρυσούλι μου με μία υπομονή… Τώρα ετοιμαζόμαστε για την γιορτή του σχολείου και φυσικά έχουμε πολύ μαγείρεμα μπροστά μας».

Υπάρχει όμως το συστατικό της επιτυχίας για την Αντζελίνα; «Δεν υπάρχει επιτυχία γιατί δεν υπάρχει τέλος σε μία προσπάθεια. Τί; Επειδή το μπλογκ έχει μεγάλη επισκεψιμότητα να σταματήσω και να επαναπαυθώ; Δεν υπάρχει περίπτωση. Αντίθετα ρίχνω κι άλλη τρεχάλα! Είμαστε όλοι εν εξελίξει. Πάντα, μονίμως, μέχρι τη στιγμή που θα κλείσουμε το καπάκι και θα πούμε άντε γεια forever».

«Τα πράγματα είναι δύσκολα παγκόσμια. Όχι μόνον εδώ. Και δεν είναι ώρα για κομπασμούς και ηρωισμούς. Είναι ώρα για δουλειά. Να κάνει ο καθένας τη δουλειά του όσο πιο καλά μπορεί και να λέει “όχι” σε αυτούς που δεν κάνουν τη δουλειά τους σωστά. Τόσο για την προσωπική τους πρόοδο αλλά κυρίως για το κοινό καλό».

Για την Αντζελίνα επιτυχία είναι ο καλός λόγος που θα σου πει ο άλλος. Ένα χαμόγελο , μία αγκαλιά που θα σε πάρει. Η συμμετοχή της σε μικρές δραστήριες ομάδες, κοινωνικές δράσεις που συνεργάζονται μεταξύ τους με απτά και άμεσα αποτελέσματα. Επιτυχία επίσης είναι μία ευτυχισμένη συνεργασία, με στόχο την πρόοδο των ανθρώπων. Αυτό προσπαθεί να εφαρμόσει στην οικογένειά της. Να το μάθει στα παιδιά της , να το μάθει στους συνεργάτες της και να το μάθει κι αυτή.

Καλή επιτυχία όμως ευχήθηκε και στις δικές μας ανθρώπινες ιστορίες . Γιατί όπως τονίζει «Όσο γράφετε για ανθρώπινες ιστορίες θα είστε και εσείς και οι γύρω σας ευτυχισμένοι».

Απολαύστε κι εσείς το Ταξίδι της μαγειρικής της ΕΔΩ www.twominutesangie.com , https://www.facebook.com/Two-Minutes-Angie-310294878985987/?pnref=lhc.