Μια ελληνική οικογένεια «βρέθηκε» στο Hollywood με τα βιολογικά της προϊόντα!

Ορισμένες φορές η μοίρα, η τύχη, η ατυχία ορισμένες φορές ή η μεγάλη απογοήτευση σε οδηγεί εκεί που μπορείς να ηρεμήσεις και να αποδόσεις καλύτερα. Σε βοηθούν να κλείσεις τον κύκλο σου, στους βίαιους ρυθμούς ζωής μιας μεγαλούπολης όπως η Αθήνα και να επιστρέψεις στα πάτρια εδάφη με μοναδικό στόχο να δημιουργήσεις ωραία πράγματα, δίπλα, παρέα με τη φύση. Κάπως έτσι συνέβη και με τον Μιχάλη Κοντογιάννη, έναν συνάδελφο δημοσιογράφο, ο οποίος μετά από 30 χρόνια στον χώρο του Τύπου έμεινε άνεργος το 2013 και στράφηκε στη γη.

Φωτογραφίες: Δώρα Τοπαλίδου (www.brightside.gr)

 

 

Εφτιαξε την Kontogiannis Family, μια εταιρία με εξαιρετικά βιολογικά προϊόντα της Κορίνθου. Ο ίδιος, η σύζυγός του Γεωργία, η μητέρα του Γεωργία κι αυτή, ο γιος του Θόδωρος (27 ετών σπούδασε τεχνολόγος τροφίμων) κι η κόρη του Ελπίδα (24 ετών, σπούδασε φωτογραφός – σκηνοθέτης) είναι υπεύθυνοι από το στάδιο της καλλιέργειας, της παραγωγής, της τυποποίησης, του δημιουργικού για τα προϊόντα τους μέχρι και την πώλησή τους στο εξωτερικό αλλά και μέσα στην Ελλάδα.

Η παραγωγή των βιολογικών προϊόντων γίνεται στο Πεντεσκούφι Κορίνθου, στο Νοτιοδυτικό Τμήμα της Ακροκορίνθου. Μάλιστα από τις 1 μέχρι και τις 5 Ιουνίου, η μικρότερη της οικογένειας (Ελπίδα και 5η γενιά σε ό, τι αφορά τα κτήματα της οικογένειας στην Κόρινθο), ανέλαβε να δημιουργήσει μια ταινία μικρού μήκους για την Kontogiannis Family και να την στείλει στο Lon Angeles Greek Film Festival του Λος Άντζελες (διαβάστε αναλυτικά τα όσα τιμητικά συνέβησαν στο Hollywood για την ελληνική γαστρονομία και τα όσα είπε η Ελπίδα σε τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ).

Ετσι, μια ελληνική οικογένεια που χτυπήθηκε, όπως και χιλιάδες ακόμη στην χώρα μας, από την οικονομική κρίση, στάθηκε στα πόδια της, βασίστηκε στην ελληνική γη και τα σπουδαία προϊόντα που παράγει κι έκανε ένα πολύ δημιουργικό κι ελπιδοφόρο restart. Μάλιστα η χάρη της έφθασε μέχρι και στο Hollywwood, αφού χιλιάδες ξένοι έμαθαν το πως λειτουργεί η οικογενειακή επιχείρηση Κοντογιάννη στο Πεντεσκούφι της Κορίνθου.

 

 

«Μέσα από το ντοκιμαντέρ μου θέλω να αναδείξω τις αξίες της ελληνικής οικογένειας, αλλά και την υπεραξία να κάνεις κάτι που αγαπάς. Η υπεραξία της προσπάθειάς μας ως Kontogiannis Family είναι στην αγάπη και στο μεράκι μας με ό, τι κι αν καταπιαστούμε. Μέσα από την ταινία μικρού μήκους μεταφέρω στο κοινό αυτά που βλέπω με τα μάτια μου στην όλη διαδικασία, από την καλλιέργεια μέχρι και την τυποποίηση αλλά κι αυτά που αισθάνομαι ως μέλος αυτής της οικογενειακής προσπάθειας», επισήμανε – μεταξύ άλλων – η Ελπίδα Κοντογιάννη σε εκπομπή του ΣΚΑΪ.

 

 

Η πρώτη μας γνωριμία με τον Μιχάλη Κοντογιάννη έγινε στο «1st Gourmet Olive Exhibition», στη Θεσσαλονίκη, όπου και παρουσίασε μαζί με τη σύζυγό του, Γεωργία, τα προϊόντα του σε χιλιάδες επισκέπτες, εισπράττοντας πολλά κολακευτικά σχόλια. Τότε μας ανέλυσε πώς ο ίδιος άλλαξε στα 50 του χρόνια κλάδο εργασίας, διαφοροποίησε εντελώς τον τρόπο ζωής του, μετακόμισε από τη μεγαλούπολη Αθήνα στην Κόρινθο κι έφτιαξε μια οικογενειακή επιχείρηση παράδειγμα για πολλές άλλες…

«Προσπαθήσαμε να αναδείξουμε αυτό που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας και στη συνέχεια να αποτελέσει εφαλτήριο για να πάμε ψηλότερα, να τα αναδείξουμε εντός κι εκτός Ελλάδας. Ολο αυτό αποτελεί το αντίπαλο δέος στην κρίση, διότι η κρίση μπορεί μας ταλανίζει, όμως εμείς αντιστεκόμαστε με όσα μέσα και δυνάμεις μας έχουν απομείνει… Παρά την υψηλότατη φορολογία και τα όσα βιώνουμε στην Ελλάδα, εμείς βγάζουμε προς τα έξω το πόσο σημαντικά είναι τα προϊόντα της ελληνικής γης. Είναι η αιχμή του δόρατος για την χώρα μας. Ετσι όλοι στην οικογένεια συμμετέχουμε συλλογικά στην προσπάθεια και παιρνάμε τις γνώσεις μας, τη μεγάλη μας αγάπη για αυτό που κάνουμε και τη θετική ενέργεια στα προϊόντα μας. Θα σας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα για να καταλάβετε με πόσο αγάπη περιβάλλουμε αυτήν την προσπάθεια για να προσφέρουμε βιολογικά προϊόντα στους συμπατριώτες μας αλλά και στους ανθρώπους άλλων χωρών: για παράδειγμα η μητέρα μου, η Γεωργία, στη συλλογή κι επιλογή της σουλτανίνας σταφίδας, την επιλέγει μία – μία προκειμένου να βγει ό, τι σάπιο και προβληματικό υπάρχει και να μην πάει στον καταναλωτή. Με αυτήν τη διαδικασία είμαστε σίγουροι ότι ο καταναλωτής θα πάρει τη σωστή σταφίδα, αρκετά ζουμερή, με σωστή γεύση κι επίγευση. Κι αυτό συμβαίνει με όλα μας τα προϊόντα, ελαιόλαδο, κρασιά, πετιμέζι, βότανα κ.α.. Ολοι συμμετέχουμε από την καλλιέργεια, δηλαδή από το πρώτο στάδιο μέχρις ότου φθάσει το προϊόν στον καταναλωτή», αναφέρει ο κ. Κοντογιάννης.

 

 

 

Μετά το θάνατο του πατέρα του, το 1999, κληρονόμησε τα κτήματα στην Κόρινθο που παρήγαγαν βιολογικά προϊόντα. Από το 2006 μπήκε στη ζωή τους κι η βιοδυναμική. Μέχρι το 2013, που απολύθηκε από μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα, λειτουργούσε παράλληλα… Πολλές ώρες την ημέρα ως δημοσιογράφος, κλεισμένος μέσα σε ένα γραφείο κι όταν έβρισκε ελεύθερο χρόνο ξέφευγε για την Κόρινθο και τη μεγάλη του αγάπη. Ομως το 2013 ήρθε η απόλυση της συζύγου του (κι αυτή δημοσιογράφος) να προσθεθεί και στη δικιά του. Μετά από 30 χρόνια σε αυτή τη δουλειά και με τρία πτυχία σε γραφιστική, δημόσιες σχέσεις και δημοσιογραφία, έμεινε άνεργος. «Στα 50 μου χρόνια κανένας δε με ήθελε γιατί ήμουν… ακριβός. Δηλαδή ζητούσα τα χρήματα που ανέφερε η συλλογική μου σύμβαση. Τότε αποφάσισα να αλλάξω ζωή και να πάω να ζήσω στην Κόρινθο, κοντά στα κτήματα, δίπλα στη φύση, στα φυτά, στα ζώα και να φτιάξουμε μια οικογενειακή επιχείρηση που θα παράγει εξαιρετικής ποιότητας ελληνικά προϊόντα», μας εξηγεί και προσθέτει:

«Μετά τη δυσάρεστη εξέλιξη στην επαγγελματική μου ζωή, δεν έμεινα με σταυρωμένα τα χέρια. Εκανα σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και φτιάξαμε κάτι πολύ ωραίο στην Κόρινθο. Αποφάσισα να βάλω το δικό μου φρένο στην κρίση, να είμαι εγώ ο παραγωγός κι ο επιχειρηματίας, με όποιο κόστος (σε χρόνο εργασίας, ευθύνες…) κι αν έχει αυτό. Τουλάχιστον δουλεύω πάρα πολύ, αλλά μέσα στη φύση, βλέπω πως μεγαλώνουν τα φυτά, ακούω πουλιά, χαίρομαι όταν ανθίζουν τα λουλούδια. Εικόνες και συναισθήματα άγνωστα σε εμένα, που πήγαινε απόγευμα στη δουλειά κι έφευγα ξημερώματα, κλεισμένος σε ένα γραφείο. Δεν ήξερα τι θα πει Δύση κι Ανατολή του ήλιου. Τράβηξα ένα «Χ» στη ζωή μου και γύρισα σελίδα. Εύκολο δεν είναι σίγουρα, όμως βιώνω μια διαφορετική ποιότητα ζωής. Με πολλή δουλειά, πολλές ευθύνες, αλλά κοντά στη φύση. Θέλω να ζήσω, μεγάλωσαν τα παιδιά μου και λόγω των ωραρίων μου στις εφημερίδες που εργάστηκα δεν έζησα μια σειρά από δραστηριότητές τους. Συνεχώς δούλευα. Τελικά υπάρχει ζωή και στις υπόλοιπες ώρες της ημέρας!».