Λίγο πριν χτυπήσει το κουδούνι

Τα χρόνια περνάνε. Οι άνθρωποι μεγαλώνουν. Η τεχνολογία μεταμορφώνει την καθημερινότητα. Αλλά κάποιες καταστάσεις στη μικρή ηλιόλουστη χώρα μας, δε θα αλλάξουν ποτέ. Ο Κολοκοτρώνης έλεγε: «Πως αυτή η χώρα δε θα πάει ούτε μπρος, ούτε πίσω. Έτσι θα πάει». Δυστυχώς δεν έπεσε έξω. Από τότε πηγαίνει «Έτσι» η χώρα μας.  Ένα μπρος-πίσω είναι και η παιδεία μας. Ένα μπρος-πίσω και τα σχολεία στις γωνιές του Αιγαίου. Ανοίγουν δύσκολα. Κλείνουν εύκολα. Ξέρουμε να κλείνουμε καλά τις πόρτες. Και ξέρουμε να το κάνουμε με γρήγορες διαδικασίες. Το δύσκολο όμως είναι να ανοίξουμε τις πύλες ή να προσπαθήσουμε τουλάχιστον να τις κρατήσουμε ανοιχτές.

Δυστυχώς τα σχολεία του Αιγαίου ανοίγουν τραυματισμένα. Στο σχολείο των Αρκιών, δασκάλα και μαθητής παλεύουν να κρατήσουν ανοιχτό το «σπίτι» τους. Παλεύουν με την γραφειοκρατία, με τις καιρικές συνθήκες, παλεύουν και με τους ίδιους τους εαυτούς τους. Δύσκολο να κρατηθείς χωρίς στήριξη. Ο κόσμος τους αγάπησε. Θαύμασε τις προσπάθειες τους. Τους στηρίζει όσο μπορεί. Λείπει όμως το πιο βασικό. Η κρατική μέριμνα. Όλα όσα προσπαθούν να πετύχουν για το νησί και το σχολείο, βρίσκουν εμπόδια στο κράτος.

 

Η εγκατάλειψη είναι ήδη εμφανής στο σχολείο της Τελένδου.

 

Το σχολείο της Τελένδου, το ιστορικό αυτό σχολείο που τόσες φορές σας παρουσιάσαμε, θα λειτουργήσει φέτος σύμφωνα με τους κατοίκους, για έναν μόνο μήνα. Μέχρι δηλαδή τα οκτώ παιδιά που θα βρεθούν στις αίθουσες τους με το πρώτο κουδούνι της χρονιάς, να μετακομίσουν στην Κάλυμνο λόγω σχολικών υποχρεώσεων. Το νησί διαθέτει μόνο δημοτικό σχολείο. «Ζούνε γύρω στα 8 παιδιά φέτος στο νησί, όμως είναι δύσκολα να παραμείνουν εδώ τα παιδιά που πηγαίνουν στο λύκειο, με τα φροντιστήρια και τις εξωσχολικές τους δραστηριότητές…» λέει η Πόπη Χαρινού.  Οι οικογένειες ζουν στο νησί μέχρι το τέλος της θερινής περιόδου λόγω των επιχειρήσεων που διατηρούν εκεί. Όταν λοιπόν θα αποχωρήσουν και οι τελευταίοι τουρίστες, το σχολείο θα κλείσει οριστικά. Μέχρι πέρσι, το σχολείο τους χειμερινούς μήνες, λειτουργούσε γιατί ζούσαν στο νησί δύο οικογένειες. Το κράτος όμως δεν έκανε καμία προσπάθεια για να κρατήσει τις οικογένειες αυτές στο νησί.  Οι εξαγγελίες αποκατάστασης του κτιρίου και έγκρισης χρημάτων που έγιναν πέρσι τέτοια περίοδο, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, δεν υλοποιήθηκαν ποτέ.

Το σχολείο της Ψερίμου παραμένει κλειστό. Οι εκκλήσεις των κατοίκων αποσιωπώνται. Τελικά η εκπαίδευση είναι δικαίωμα; Είναι υποχρεωτική; Είναι για όλους;  Τι εννοούμε όταν λέμε κράτος δικαίου; Καλή σχολική χρονιά.  Κι ας ευχηθούμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Σε ένα κράτος όχι τέλειο αλλά περισσότερο δίκαιο.

Καθόλου σχόλια

    This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

    Subscribe To Our Newsletter
    Subscribe to our email newsletter today to receive the latest news!
    No Thanks
    Με την εγγραφή σου συμφωνείς να λαμβάνεις τα νέα και τα ενδιαφέροντα θέματα του HumanStories και με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων. Μπορείς να διαγραφείς από την λίστα οποιαδήποτε στιγμή.
    Don't miss out. Subscribe today.
    ×
    ×
    WordPress Popup Plugin
    Subscribe To Our Newsletter
    No Thanks
    Με την εγγραφή σου συμφωνείς με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων.
    Don't miss out. Subscribe today.
    ×
    ×
    WordPress Popup Plugin