Εκεί όπου κρύβονται οι αναμνήσεις των Αρκιών

Ήταν λίγο πριν πέσει ο ήλιος κι μετά από μια καταιγίδα, όταν αρχίσαμε να ανηφορίζουμε, το μονοπάτι που οδηγεί στον παλαιό οικισμό του νησιού. Γνωστό στους νησιώτες ως περιοχή Παναγίτσα. Εκεί στο πλάτωμα, έξω από την εκκλησία της Παναγίας της Παντάνασσας, στεκόταν η κ. Ευδοκία. Είχε προετοιμαστεί για την βραδινή «έξοδο» στην κεντρική πλατεία του νησιού, όμως προηγουμένως, ανέβηκε να απολαύσει την ηρεμία και να αποθανατίσει τα χρώματα που σχημάτιζε ο ουρανός όταν ενωνόταν με την θάλασσα. Μία συνήθεια που για την κ. Ευδοκία, ήταν η καθημερινότητα της. Όταν βέβαια ο καιρός της το επέτρεπε.

 

 

Ατένιζε το Αιγαίο και είχε αυτή την ηρεμία στο βλέμμα. Τη λαχτάρα να απολαύσει τη στιγμή. Αρχικά, παραξενεύτηκα με την τυχαία συνάντηση. Τρείς μέρες στο νησί δεν είχαμε δει ντόπιους να απολαμβάνουν με αυτόν τον τρόπο τις στιγμές τους. Έπειτα όμως τη θαύμασα γιατί κατάλαβα ότι η κ. Ευδοκία ανήκει σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν επέλεξαν τυχαία να μείνουν εδώ. Και που αντιλαμβάνονται ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή. Ούτε καν αυτή η καθημερινή, μικρή απόλαυση. «Εδώ κι εσείς;» τη ρωτήσαμε φτάνοντας στην κορυφή. «Έρχομαι εδώ κάθε μέρα και κοιτώ τη δύση του ήλιου. Δεν είναι πανέμορφα;». Μας απαντά με ερώτηση ευδιάθετη. Γεμάτη από την εικόνα που αντίκρισε. «Εδώ κάποτε έμεναν οι οικογένειες του νησιού. Δίπλα στην εκκλησία ήταν το σχολείο, μια αίθουσα όλο το σχολείο και παραδίπλα το σπίτι του δασκάλου. Έζησα εδώ». Μας είπε η κ. Ευδοκία.

 

 

Στον παλαιό οικισμό, υπάρχουν ακόμα τα κτίσματα. Το σπίτι του δασκάλου έχει μερικά έπιπλα κι ένα τζάκι. Όμορφο. Πετρόκτιστα τα σπιτάκια όλα. Μικρά αλλά με θέα μοναδική. Από εκεί βλέπεις τα πάντα. Είναι το μάτι του Αιγαίου. Από τη μια πλευρά το λιμανάκι των Αρκιών. Και από την άλλη πλευρά βλέπεις μέχρι τη Σάμο.  Το 1960 ο οικισμός Παραμελήθηκε γιατί οι κάτοικοι από κτηνοτρόφοι και γεωργοί έγιναν ψαράδες και άρχισαν δειλά-δειλά να ασχολούνται με τον τουρισμό.  Ερήμωσε ο παλαιός οικισμός. Αλλά μέχρι σήμερα όποιος κι αν φτάσει μέχρι εδώ ένα είναι σίγουρο ότι θα μαγευτεί.

 

 

Ο τόπος αυτός γεννά συναισθήματα.  Δυνατά συναισθήματα. Νιώθεις γαλήνη και αντιλαμβάνεσαι την αξία της. Σε αυτό το σημείο των Αρκιών, στην περιοχή Παναγίτσα, αντιλαμβάνεσαι τη δύναμη και την ενέργεια που έχει αυτός ο παλαιός οικισμός.

Έπεσε ο ήλιος. Χαιρετίσαμε την κ. Ευδοκία που έμεινε για λίγο ακόμη εκεί και πήραμε το μονοπάτι για να επιστρέψουμε στο λιμανάκι για φαγητό.

 

 

 

 

 

Καθόλου σχόλια

    Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

    Subscribe To Our Newsletter
    Subscribe to our email newsletter today to receive the latest news!
    No Thanks
    Με την εγγραφή σου συμφωνείς να λαμβάνεις τα νέα και τα ενδιαφέροντα θέματα του HumanStories και με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων. Μπορείς να διαγραφείς από την λίστα οποιαδήποτε στιγμή.
    Don't miss out. Subscribe today.
    ×
    ×
    WordPress Popup Plugin
    Subscribe To Our Newsletter
    No Thanks
    Με την εγγραφή σου συμφωνείς με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων.
    Don't miss out. Subscribe today.
    ×
    ×
    WordPress Popup Plugin