Χαμένες γενιές προσφυγόπουλων
«Μου αρέσει πολύ το σχολείο. Πάντα μου άρεζε», λέει ο Ριάντ καθώς προχωράμε μέσα στον καταυλισμό της Ειδομένης, ανάμεσα από τις σκηνές. Στα χέρια του έχει ένα μπλε τετράδιο και ένα μολύβι. Με πηγαίνει να μου δείξει το σχολείο του. Εκεί όπου κάθε απόγευμα, εθελοντές από διάφορες χώρες τις Ευρώπης, παραδίδουν μαθήματα Αγγλικών και Γερμανικών για μικρούς και ενήλικους. Το Idomeni Cultural Center.
Ο Ριάντ είναι 16 χρονών, όμως αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο, όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Συρία. Στο Αφρίν όπου ζούσε, τα σχολεία που υπήρχαν δεν αναγνωρίζονταν από το Συριακό κράτος και έτσι δεν μπορούσε να προχωρήσει. «Τα τελευταία χρόνια στο Αφρίν, περπατούσα από το σπίτι μου στο σχολείο κάθε μέρα, για μιάμιση ώρα» λέει. Η αδελφή του η Αμίνα, ήταν πολύ καλή μαθήτρια. Τελείωσε το λύκειο και έδωσε εξετάσεις για το πανεπιστήμιο. «Για τις εξετάσεις, έπρεπε να πάω στο Χαλέπι. Εκεί για να φτάσεις, λόγω πολέμου χρειαζόσουν 15 ώρες ταξίδι, γιατί έκανες έναν μεγάλο κύκλο. Κανονικά η απόσταση από το Αφρίν στο Χαλέπι, ήταν 45 λεπτά» λέει και συνεχίζει: «Οι βαθμοί που πήρα ήταν πολύ καλοί και θα μπορούσα να συνεχίσω στο πανεπιστήμιο. Φύγαμε όμως από την Συρία λόγω πολέμου και πήγαμε στην Τουρκία. Εκεί, εγώ άρχισα να δουλεύω σε ένα σουπερμάρκετ και ο Ριάντ σε μια βιοτεχνία ρούχων, μέχρι που φύγαμε για την Ελλάδα, με στόχο να φτάσουμε στην Γερμανία. Εκεί θέλω να συνεχίσω τις σπουδές μου αν φτάσουμε ποτέ».
Το Idomeni Cultural Center.
Ο Ριάντ και η Αμίνα, είναι μόνον δύο από τα χιλιάδες προσφυγόπουλα, που δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, τα τελευταία χρόνια λόγω του πολέμου στην Συρία και θα συνεχίσουν να μην έχουν πρόσβαση λόγω της προσφυγιάς. Η προσφορά των εθελοντών στα δύο σχολεία που έχουν δημιουργηθεί στην Ειδομένη είναι συγκινητική, όμως δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα και φυσικά δεν μπορεί να αντικαταστήσει την κανονική εκπαίδευση. Με το οριστικό κλείσιμο της βαλκανικής οδού αλλά και των συνόρων ουσιαστικά σε όλη την Ευρώπη, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να βρει λύση και για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων που βρίσκονται εγκλωβισμένα στους καταυλισμούς. Να προσπαθήσει ώστε να μην αποτελέσουν όλα αυτά τα παιδιά, κάποιες «χαμένες» γενιές.
