Ταξιδιάρα ψυχή…ο Γιώργος Γληνός με το Food Truck…
Περιτριγυρισμένος από τόνους μάρμαρα, μπροστά από ένα τροχόσπιτο, κάθομαι σε ένα τραπεζάκι και το μόνο που ακούω, είναι τα βατράχια που ζουν στην λιμνούλα που έχει δημιουργηθεί στο νταμάρι από τα νερά της βροχής, τα γεράκια που πετούν από ψηλά και τον αέρα, που σφυρίζει ανάμεσα από τις κομμένες μαρμαρόπετρες. Έχω μπροστά μου τρία Μπέργκερ και τρία μπουρίτο με κοτόπουλο. Έτσι ξεκινάει η γνωριμία μου με το Food Truck και τον Γιώργο Γληνό.
Ας πάμε λίγο πιο πίσω στον χρόνο, για να σας εξηγήσω πως βρέθηκα μόνος μου σε ένα νταμάρι, το ηλιοβασίλεμα, μπροστά σε ένα τροχόσπιτο, με έξι σάντουιτς (έτσι τα λέμε εμείς στην Θεσσαλονίκη. Οτιδήποτε είναι SANDWICHED! είναι σάντουιτς. Όχι επειδή το λέμε εμείς. Η λογική το λέει). Η Λαμπρινή Θωμά, συνάδελφος δημοσιογράφος, είχε αναλάβει την παραγωγή ενός βίντεο στο λατομείο Διονύσου. Όταν μου τηλεφώνησε για να συνεργαστούμε, ανέφερε -ως κίνητρο- την παρουσία του Γιώργου Γληνού και του Food Truck για φαγητό το μεσημέρι. Εγώ, διανυκτέρευα μετά το τέλος των γυρισμάτων στο σετ και έτσι βρέθηκα μόνος μου, μπροστά στο τροχόσπιτο της παραγωγής με τα τρία Μπέργκερ και τα τρία μπουρίτο με κοτόπουλο, ταξινομημένα επάνω σε ένα τραπεζάκι.
Τελειώνοντας το γύρισμα και λίγο πριν αναχωρήσουν όλοι και το Food Truck, ζήτησα από τον Γιώργο αν μπορούσε να μου αφήσει ένα σάντουιτς για να έχω για το βράδυ. Μου έφερε μια σακούλα με έξι τελικά, τα οποία είχε μόλις φτιάξει ειδικά για μένα. Υπολόγιζα ότι θα έτρωγα ένα και μια snickers (βασική τροφή στα γυρίσματα). Τελικά δεν άγγιξα τις snickers αλλά έφαγα τα δύο Χάμπουργκερ και τα δύο μπουρίτο και κράτησα από ένα κομμάτι για πρωινό. Δεν τα κατάφερα. Ξύπνησα το βράδυ και έφαγα και τα δύο τελευταία κομμάτια, δίχως να αγγίξω τις snickers που όπως επεσήμανα, αποτελούν βασική τροφή στα γυρίσματα.
Την άλλη μέρα, αφού έδωσα συγχαρητήρια στη Λαμπρινή για την επιλογή της, περίμενα να έρθει ο Γιώργος με το Food truck.
«Μεγάλη ιστορία. Εγώ φυσικός σπούδασα» ήταν η πρώτη του αντίδραση, όταν τον ρώτησα πως αποφάσισε να αρχίσει να μαγειρεύει. «Μετά ειδικεύτηκα στις τηλεπικοινωνίες. Δούλεψα σε πολλές εταιρίες, έκανα οικογένεια και μετά τα 40, κατάλαβα ότι δεν ήμουν πια για γραφεία» λέει ο Γιώργος. Στα 26 του είχε πραγματοποιήσει τον γύρο της Μεσογείου, επάνω σε μια BMW GS 1150. Μετά από έξι μήνες και 360000 χλμ. Και έχοντας διανύσει τις Ελλάδα, Τουρκία, Συρία, Λίβανο, Ιορδανία, Σινά, Αίγυπτο, Ισραήλ, Παλαιστίνη, Κύπρο, Ιταλία, Γαλλία, Μονακό, Ισπανία, Γιβραλτάρ και Μαρόκο, έγραψε το βιβλίο «Ο γύρος της Μεσογείου σε δυο ρόδες».
Και το ταξίδι του, συνεχίζεται με όχημα το φαγητό…επάνω σε τέσσερις ρόδες. «Όλοι μου έλεγαν: «είσαι καλός μάγειρας, περιποιείσαι καλά τον κόσμο» είδα και μια ταινία που λεγόταν Chef. Με έναν πατέρα, που τα παρατάει όλα, παίρνει ένα food truck και αρχίζει να ταξιδεύει στην Αμερική. Κάπως έτσι το σκέφτηκα και το ξεκίνησα πριν από δέκα περίπου χρόνια. Αισίως πάει μια χαρά. Τα γεγονότα δείχνουν, ότι η απόφαση μου ήταν σωστή γιατί αυτή είναι η δουλειά που έχει κρατήσει πιο πολύ συγκριτικά με τις προηγούμενες. Μου ταιριάζει γιατί έχει ευελιξία και μπορώ να αντέξω τις αναποδιές και τα σκαμπανεβάσματα. Κάθε δουλειά έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Αυτή η δουλειά εμένα μου ταιριάζει πάρα πολύ. Πλέον δουλεύω κυρίως σε διοργανώσεις. Κάνουμε κυρίως catering και θα μας βρεις και σε οργανωμένα περιβάλλοντα, όπως φεστιβάλ, διοργανώσεις κλπ.» συνεχίζει και συμπληρώνει: «Στο μαγείρεμα πρέπει να βάλεις αγάπη. Όχι όμως μόνο στο μαγείρεμα. Και στην επιλογή των υλικών. Όλα πρέπει να είναι διαλεγμένα με αγάπη. Και το χαμόγελο προς τον πελάτη να είναι ειλικρινές. Δεν γίνεται τίποτε δίχως αυτό».
Το Food Truck και ο Γιώργος συνεχίζουν το ταξίδι τους, ενώ στο γκάλοπ που έκανα όσον αφορά αν το Μπέργκερ του ή το μπουρίτο κοτόπουλο, είναι καλύτερο, οι απόψεις ήταν μοιρασμένες. Δοκιμάστε κι εσείς αν τύχει και βρείτε κάποια στιγμή μπροστά σας το Food Truck και πείτε μας την γνώμη σας.
Καθόλου σχόλια
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.