O Βαστάζος και τα αγρίμια του Νεπάλ
«φοβάμαι τα άγρια ζώα» λέει. Σε μια πέτρα, στην αρχή του μονοπατιού, γράφει «Bears» με πράσινη μπογιά. Δεν είναι αστείο. Υπάρχουν αρκούδες, λεοπαρδάλεις και άλλα άγρια ζώα σε αυτή την περιοχή. Αν περάσεις μόνος σου, κινδυνεύεις. Συνήθως τα αγρίμια δεν τολμούν να επιτεθούν σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων. Τους αναγνωρίζουν ως κίνδυνο και φεύγουν. «Είδαμε μια μικρή τίγρη σε κάποια στιγμή» λέει ο Νικόλας Οικονόμου και συνεχίζει: «Η μικρή τίγρης δεν είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι η μητέρα της».
Προχωρούν όλοι μαζί, μέχρι το τέλος του μονοπατιού. Φτάνουν στον προορισμό τους και βοηθούν τον 65χρονο βαστάζο να κατεβάσει το αυτοσχέδιο σακίδιο από την πλάτη του. Ζυγίζει περισσότερο από 35 κιλά.
Οι βαστάζοι του Νεπάλ, πολλές φορές πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης από εταιρίες trekking, οι οποίες λίγο ενδιαφέρον δείχνουν για τις συνθήκες διαβίωσης τους, της εκπαίδευσης τους στο βουνό, της υγείας τους αλλά και της ενδυμασίας τους, η οποία τις περισσότερες φορές δεν είναι κατάλληλη για τα συγκεκριμένα υψόμετρα. Οι βαστάζοι, δεν είναι Σέρπα. Δεν έχουν ούτε την εμπειρία, ούτε την εκπαίδευση αλλά ούτε και την υποστήριξη για να ανταπεξέλθουν στα υψόμετρα που τους ζητούν οι εταιρίες να μεταφέρουν πράγματα. Ο συγκεκριμένος βαστάζος, δεν δούλευε για εταιρία trekking. Μετέφερε προμήθειες από το ένα χωριό στο άλλο και έτσι ζούσε την οικογένεια του. Ο Νικόλας με την παρέα του, την επόμενη ημέρα θα συνέχιζαν για το επόμενο χωριό, ενώ ο βαστάζος θα περίμενε και πάλι στην άκρη του μονοπατιού Riverside μέχρι να εμφανιστεί η επόμενη ομάδα ορειβατών την οποία θα ακολουθούσε μέχρι την επιστροφή στην βάση του.
Ο Νικόλας Οικονόμου, συνεχίζει το ταξίδι του στο Νεπάλ και μας στέλνει φωτογραφίες από τις περιπέτειες του…
