Η Ελλάδα που ενώνει
«Στη μακρά ιστορία της ανθρωπότητας (και του ζωικού βασιλείου, επίσης) αυτοί που έμαθαν να συνεργάζονται και να αυτοσχεδιάζουν πιο αποτελεσματικά, είναι αυτοί που έχουν επικρατήσει». Αυτό υποστηρίζει ο Κάρολος Δαρβίνος. Και αυτό μας απέδειξαν σήμερα τα ίδια τα παιδιά. Το Δημοτικό σχολείο του Αγίου Γεωργίου της Σύρου συνεργάστηκε με το δημοτικό σχολείο Αρκιών κι έτσι σήμερα πραγματοποιήθηκε η κοινή τους γιορτούλα, μέσω skype.
Η Μαρία Ίρση, είναι δασκάλα στα Εκπαιδευτήρια Δελασάλ της Σύρου. Όλα όμως όπως και η ίδια μας εξηγεί στο humanstories.gr, ξεκίνησαν από τη μητέρα της, τη Χριστίνα Λιγοψυχάκη. Η κ. Χριστίνα είναι η Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Σύρου. Έμαθε για το μικρό Χρήστο και ξεκίνησε τη διαδικασία για να παραβρεθούν το Σάββατο στο νησί με μία ομάδα αποτελούμενη από δώδεκα παιδιά Γυμνασίου και δύο συνοδούς, έτσι ώστε με παραδοσιακές φορεσιές από όλη την Ελλάδα να παρελάσουν όλοι μαζί τη Δευτέρα. «Όταν μου είπε την ιστορία συγκινήθηκα πολύ». Μας λέει η Μαρία και συνεχίζει: « Έτυχε να έχω τη Δ’ τάξη στα Εκπαιδευτήρια Δελασάλ Σύρου το ιδιωτικό σχολείο που δουλεύω. Αποφάσισα τότε, να του προσφέρω αυτό που χρειάζεται περισσότερο. Επικοινωνία και επαφή με παιδιά. Η τάξη μου σε ένα μήνα, έχει επικοινωνήσει τρείς φορές διαδικτυακά μαζί με το σχολείο. Φτιάξαμε κι ένα βιβλίο, όπου ο κάθε μαθητής γράφει λίγα λόγια για τον εαυτό του. Για να τους γνωρίσει καλύτερα ο Χρήστος. Σκέφτηκα να τον βάλω και στη γιορτή μας, καθώς ποτέ δεν έχει συμμετάσχει σε σχολική γιορτή. Τα παιδιά που συμμετείχαν ήταν από την Ε΄και ΣΤ’ τάξη και έμαθαν για τον Χρήστο σήμερα, όπως και οι γονείς τους. Μετά, μου είπαν ότι τους άρεσε και χάρηκαν που τον είδαν. Πολλοί γονείς μου είπαν ότι ήταν μια πολλή τρυφερή κίνηση. Που τους συγκίνησε».
Κατά τη διάρκεια διαδικτυακής επικοινωνίας του Δημοτικού Σχολείου Σύρου με το Δημοτικό Σχολείο Αρκιών.
Όσο για την αντίδραση των παιδιών; «Τα παιδιά της τάξης μου, μου αναφέρουν τον Χρήστο σχεδόν καθημερινά. Ενθουσιάστηκαν που τον είδαν στη γιορτή. Τον θεωρούν πλέον τον 22ο συμμαθητή τους και ανυπομονούν για κάθε συνάντηση». Μας λέει η Μαρία. Ενώ κλείνοντας συμπληρώνει πως η σχέση τους με τον Χρήστο είναι το καλύτερο μάθημα για αυτά τα παιδιά…
Το βιβλίο που έφτιαξαν οι μαθητές της Σύρου με τη βοήθεια της δασκάλας τους για τον μικρό Χρήστο. ” Τόσο μακριά, αλλά και τόσο κοντά”.
