Ο άνθρωπος που μετατρέπει τα εμπόδια σε ευκαιρίες για να πάει ψηλότερα!

«Οι εύκολοι στόχοι είναι η καθημερινότητα μας, οι δύσκολοι είναι η ζωή μας», «Ποτέ μην εγκαταλείπεις… Και τότε το αδύνατο θα είναι μια απλή λέξη!», «Κάθε εμπόδιο είναι μια ευκαιρία για να κάνεις ένα άλμα και να πας ψηλότερα!», «Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται έχει ήδη χάσει!», είναι ορισμένα από τα μότο ζωής του Γιώργου Λαζαρίδη, πρωταθλητής πλέον στο τένις με αμαξίδιο!

 

 

Μπορεί η τύχη, η μοίρα, η ζωή – όπως το ερμηνεύει ο καθένας – να του έπαιξε ένα «περίπλοκο» παιχνίδι (έμεινε σε αναπηρικό καροτσάκι, μετά από ατύχημα κι αυτό του έσβησε το όνειρο να αποφοιτήσει από τη Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας), σε ηλικία 19 ετών, όμως εκείνος κατάφερε να ορθοποδήσει, να πιστέψει στη «νέα του ζωή», στους «καινούργιους φίλους» και να πορευτεί με αισιοδοξία, έμπνευση, δημιουργικότητα, αλληλεγγύη στο μέλλον. Αξίες, ανεκτίμητες και διαχρονικές για τον άνθρωπο!

Και το HumanStories δημιουργήθηκε για να κάνει γνωστές, τέτοιες ιστορίες ανθρώπων που δεν κρύβονται στη μιζέρια της ελληνικής κοινωνίας… Αντίθετα ανοίγουν τους ορίζοντές τους και πραγματοποιούν τα όνειρά τους παρά τα μικρά ή μεγάλα εμπόδια που παρουσιάστηκαν (μία ή περισσότερες φορές) στη έως τώρα ζωή τους.

Ο 44χρονος, σήμερα, Γιώργος Λαζαρίδης, αποφοίτησε το 1991 από το 1ο Γενικό Λύκειο Καλαμάτας και στη συνέχεια μπήκε στη Σ.Τ.Υ.Α. (Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας). Ομως στα 19 του χρόνια κι ενώ φοιτούσε στο δεύτερο έτος, τού συνέβη ένα τροχαίο ατύχημα που τον καθήλωσε στο αναπηρικό αμαξίδιο. Αυτό, τότε, φάνηκε να του στερεί όλα τα όνειρά του. Ομως τα πάντα άλλαξαν, όταν εμφανίστηκε στην καθημερινότητά του το τένις!

 

 

 

«Από το 1993 μέχρι το 2004 για μένα ήταν μια πολύ κρίσιμη περίοδος, αφού ήμουν 19 ετών και στη ζωή μου ήρθε ένα σοβαρό ατύχημα που μου τα άλλαξε όλα. Μέχρι τότε είχα μια «φυσιολογική ζωή», όμως εμφανίστηκε μετά το τροχαίο ατύχημα, τα νοσοκομεία, οι εγχειρήσεις, η προσαρμογή στη νέα μου ζωή… Επρεπε να καταλάβω τι μου είχε συμβεί… Από εκεί που περπατούσα βρέθηκα σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο κι ήταν αναγκαίο να τα βρω με τον εαυτό μου και με τους γύρω μου κι όλα αυτά το 1993, που η ελληνική κοινωνία δεν ήταν καθόλου εξοικειωμένη με την εικόνα ενός ανθρώπου σε αναπηρικό καρότσι. Επρεπε να μάθω τα πάντα για να επιβιώσω και να δημιουργήσω όλες τις προϋποθέσεις για να είμαι κι αυτόνομος», σχολίασε ο Γιώργος Λαζαρίδης, ο οποίος ενώ ήθελε μισό χρόνο για να αποφοιτήσει ως μηχανικός αεροσκαφών, λόγω του ατυχήματος και της αναπηρίας του, τον έδιωξαν από την Σχολή.

«Μέχρι το 1993 έπαιζα μπάσκετ σε ομάδα της Καλαμάτας, δεν είχα καμία  σχέση με το τένις και στον επαγγελματικό μου προσανατολισμό ήταν σε κυρίαρχη θέση να εισαχθώ στην Σ.Τ.Υ.Α. Ηθελα να τελειώσω την αεροπορία για να γίνω μηχανικός αεροσκαφών κι ιπτάμενος μηχανικός κάποια στιγμή… Να πετάξω είτε με τα ελικόπτερα Super Puma, είτε με C130 και πυροσβεστικά αεροσκάφη», συνέχισε…

Πώς, όμως, βίωσε τα 11 χρόνια μέχρι να βρεθεί στο δρόμο του το τένις και το συγκεκριμένο άθλημα να του τα αλλάξει όλα! «Ηταν πολύ δύσκολα, πιστέψτε με… Ομως κέρδισα νέους φίλους. Το γεγονός ότι ήμουν μικρός (σε ηλικία 19 ετών) όταν ήρθε το ατύχημα, με έκανε να πιστεύω ότι σε ένα, δύο χρόνια θα περπατήσω ξανά. Ετσι, ήμουν ανοιχτός χαρακτήρας, ερχόμουν κοντά σε παρέες, ερχόταν κι οι παρέες κοντά μου…».

 

 

 

«Το 2004 μπήκα σε μια νέα ρότα. Μπήκα στη διαδικασία ότι πρέπει να κάνω κάτι με τον αθλητισμό. Κι αυτή η σπίθα άναψε ξανά, τον Μάρτιο του 2004, όταν ήμουν λαμπαδηδρόμος στην Καλαμάτα. Η συγκίνηση και τα έντονα συναισθήματα ενός ανθρώπου, που ήταν από μικρός κοντά στον αθλητισμό και λόγω ενός σοβαρού ατυχήματος έμεινε εκτός «μάχης», μού έδειξαν τον άλλο, τον διαφορετικό δρόμο. Το τένις προέκυψε στη ζωή μου τον Αύγουστο του ίδιου έτους, όταν συναντήθηκα στην πόλη μου με τον ομοσπονδιακό προπονητή κι έναν αθλητή της Εθνικής μας και με ρώτησαν αν ενδιαφέρομαι ασχοληθώ με το συγκεκριμένο άθλημα. Τελικά προέκυψε όλο αυτό κι είμαστε από το 2004 αχώριστοι φίλοι! Ηταν η μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου…», επισήμανε ο Γιώργος Λαζαρίδης και προσθέτει για τις δυσκολίες που αντιμέτωπισε μέσα στο κορτ:

«Το τένις για μένα ήταν δύσκολο… Στα 31 μου χρόνια έπρεπε να μάθω την τεχνική, που είναι αρκετά απαιτητική στο συγκεκριμένο άθλημα, αλλά και να εξοικειωθώ με το αγωνιστικό καρότσι που παίζει σημαντικό ρόλο στο τένις. Εγιναν τόσα πολλά, τουρνουά, αγώνες, ταξίδια, επιτυχίες… Ομως το πιο σημαντικό για μένα ήταν αισθάνθηκα ξανά την αγάπη και την ορμή για κάτι νέο που ήρθε στη ζωή μου… Κάτι το οποίο με άλλαζε και με έβαζε σε μια διαδικασία οριοθέτησης ξανά στόχων και δημιουργίας ονείρων!».

 

 

 

Ο Γιώργος Λαζαρίδης, όμως, προσπαθεί όσο μπορεί να βοηθάει ευρύτερα στην κοινωνία, μέσω της ενημέρωσης για ίσες ευκαιρίες και για τα ίδια δικαιώματα όλων των ανθρώπων κι υτό χαίρεται να το κάνει στις συζητήσεις του με τα παιδιά, κάθε ηλικίας, από το δημοτικό μέχρι και το λύκειο.

«Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να έρθουν κοντά και να μιλήσουν με ανθρώπους, που στη ζωή τους προέκυψαν κάποια εμπόδια και κατάφεραν να τα ξεπεράσουν. Οπως λέω στα παιδιά, εγώ βλέπω αυτά τα εμπόδια ως μια ευκαιρία για να κάνω ένα άλμα και να πάω ψηλότερα. Τους μεταφέρω τις δικές μου εμπειρίες και τους λέω ότι και σε μένα δόθηκε μια νέα ευκαιρία, μετά το ατύχημα, τη μέτρησα κι έκανα περισσότερα πράγματα από όσα μπορούν να φανταστούν ορισμένοι άνθρωποι σε «μια φυσιολογική ζωή».

»Πάντως κι εγώ εμπνεύομαι από τα παιδιά, αφού πιστεύω ότι αυτά μπορούν να αλλάξουν την καθημερινότητά μας, να μην παρκάρουν – όταν μεγαλώσουν – σε μπάρες αναπήρων, να υποστηρίζουν τα ίσα δικαιώματα των ανθρώπων… Δεν περιμένω από τους μεγαλύτερους να κάνουν κάτι τρομαχτικά καλό προς αυτήν την κατεύθυνση…», τόνισε και συνέχισε αναφερόμενος στις ερωτήσεις που δέχεται στις ομιλίες του, σε μικρά παιδιά ή εφήβους:

«Υπάρχουν οι ερωτήσεις των μικρών παιδιών, των μαθητών του δημοτικού… Με ρωτάνε αυθόρμητα «πώς κοιμάσαι, πώς κάνεις μπάνιο, πώς κατεβαίνεις από το καρότσι». Για ένα μικρό παιδί αυτά φαίνονται παράξενα. Τα μεγαλύτερα παιδιά, με ρωτούν από τι εμπνέομαι, από που παίρνω δύναμη κι αισθάνονται όμορφα που με βλέπουν να χαμογελάω και να τους μεταφέρω αισιόδοξα μηνύματα. Χαίρονται που βλέπω τη ζωή με το ποτήρι μισογεμάτο κι αυτο τους παραξενεύει πολλές φορές, αφού είμαι ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει δυσκολίες».

Η δική του πηγή έμπνευσης από που πηγάζει; Ο ίδιος μάς εξηγεί: «Εγώ εμπνεύστηκα από το γεγονός ότι η ζωή είναι μία και πρέπει να την απολαμβάνουμε σε κάθε στιγμή της. Μπορεί να συμβεί μια άτυχη στιγμή, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε. Είναι αναγκαίο να συνεχίζουμε, να προσπαθούμε και να κάνουμε περισσότερα πράγματα και για εμάς αλλά και για τους γύρω μας. Να προσπαθούμε να εμπνέουμε αλλά και να δεχόμαστε την αξία της έμπνευσης, από ανθρώπους που δεν τα παρατούν ποτέ».

 

 

 

Ομως δεν έχει μείνει στην αγάπη του για το τένις και την ικανοποίηση για τις προσωπικές του επιτυχίες, μέσα από αυτό το άθλημα. Μαζί με μια παρέα ανθρώπων δημιούργησαν το Αθλητικό Σωματείο «ΔιαφοροΖΩ»  και προσφέρουν κοινωνικό έργο στην Καλαμάτα.

«Νομίζω ότι είναι καλό να κάνεις πράγματα για σένα, να προχωράς, να κάνεις πρωταθλητισμό, να έρχονται οι διακρίσεις, όμως πρέπει παράλληλα να κοιτάζεις και τον συνάνθρωπό σου. Να τον βοηθήσεις όσο μπορείς για να μπει κι αυτός στον αθλητισμό. Εμένα μου άλλαξε τη ζωή του ένα κίτρινο μπαλάκι, αυτό του τένις, γιατί να μην αλλάξει τη ζωή κάποιου άλλου ένα ακόντιο, μια σφαίρα… Ετσι δημιουργήσαμε, μια παρέα φίλων, πριν δύο χρόνια, το Αθλητικό Σωματείο «ΔιαφοροΖΩ» για ανθρώπους με αναπηρία, γιατί δεν είχαμε κάτι αντίστοιχο στην Καλαμάτα. Ετσι θέλαμε να προσελκύσουμε συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν μια αναπηρία, να τους βγάλουμε έξω από το σπίτι τους και να μπορούν να βρεθούν μια, δυο ώρες μέσα σε έναν αγωνιστικό χώρο.

»Αυτήν τη στιγμή έχουμε τέσσερα αθλήματα στο Σωματείο μας: τένις, πινγκ πονγκ, στίβο και τοξοβολία. Είμαστε οκτώ αθλητές, οι τέσσερις με κινητική αναπηρία και βρισκόμαστε σε αμαξίδιο, τρεις είναι τυφλοί και μια κοπέλα έχει μια παραπληγία. Ολα αυτό που συμβαίνει με το σύλλογό μας, για μένα είναι από τις μεγαλύτερες χαρές μου. Σαν να κατακτάω τα μεγαλύτερα και πιο σημαντικά Κύπελλα στον κόσμο».

Ο Γιώργος Λαζαρίδης συμμετέχει κι ως ομιλητής στα Σχολεία Τουρισμού, στην Καλαμάτα και στο Ναύπλιο, στην ενότητα για την «Προσβασιμότητα στις Πόλεις και στις Επιχειρήσεις».

 

 

Διαβάστε αναλυτικά το ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ του Γιώργου Λαζαρίδη…

• Οι φωτογραφίες είναι από την προσωπική του ιστοσελίδα, www.georgelazaridis.gr και μας τις παραχώρησε ο ίδιος για χρήση του HumanStories.