Η ιστορία της βυσσινιάς που ζει στην πόλη.

Οι γειτονιές της πόλης είναι εντελώς διαφορετικές αν τις κοιτάξεις από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Αν για παράδειγμα επιλέξεις να κοιτάζεις ψηλά και όχι χαμηλά τον δρόμο μπροστά σου ή ίσια. Από την γωνία Νικοπόλεως και Σουρμένων στην Καλαμαριά, περνάω καθημερινά εδώ και χρόνια. Μόλις χθες συνειδητοποίησα, ότι εκεί υπάρχει ένα πανέμορφο δέντρο γεμάτο με βύσσινα. Και το συνειδητοποίησα, επειδή είδα έναν ηλικιωμένο κύριο να είναι ανεβασμένος επάνω σε μια σκάλα και να τα μαζεύει.

 

 

«Παλιά εδώ είχαμε μια μονοκατοικία» μου είπε και συνέχισε: «Ο κήπος μας ήταν γεμάτος με δέντρα. Όλες οι οικοδομές που βλέπεις εδώ γύρω, ήταν μονοκατοικίες με κήπους και δέντρα. Μην τα βλέπεις πως έγιναν τώρα. Αυτή την βυσσινιά την φυτέψαμε πριν από δεκατρία περίπου χρόνια και βγάζει πολλά βύσσινα. Τα μαζεύω και η γυναίκα μου φτιάχνει γλυκό και ποτό». Μου έδωσε μια χούφτα με βύσσινα και με ρώτησε: «Δεν την έχεις προσέξει την άνοιξη πόσο όμορφη είναι φορτωμένη με άνθη; Μια κοπέλα που μένει πιο κάτω, την φωτογραφίζει κάθε χρόνο εκείνη την περίοδο».