Αναζητήστε τον άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται
“Το Humanstories.gr ξεκίνησε κάπως τυχαία. Το φθινόπωρο του 2015 είχα αρχίσει να ανεβαίνω στην Ειδομένη, προκειμένου να καταγράφω ιστορίες ανθρώπων για μια μεγάλη ΜΚΟ. Ουσιαστικά η συντονιστής της συγκεκριμένης ΜΚΟ μου είχε ζητήσει σε φιλικό επίπεδο αν μπορώ να ξεκινήσω να το κάνω προκειμένου στη συνέχεια να δει αν μπορούν να το συνεχίσουν. Η ιδέα ήταν δική της μαζί με τον επικεφαλής της συγκεκριμένης ΜΚΟ από την Ελβετία. Το γραφείο τους στην Αθήνα δεν είχε συμμετοχή. Οι πρώτες ιστορίες που έστειλα, άρεσαν στον Ιταλό εκπρόσωπο των Ελβετών αλλά όχι στην Αθήνα. «Αυτές οι ιστορίες δεν δημοσιεύονται ούτε σε σχολική εφημερίδα» είχε σχολιάσει χαρακτηριστικά η υπεύθυνη Τύπου της ΜΚΟ στην συντονίστρια της στην Ειδομένη.
Έτσι η συνεργασία εκείνη, ουσιαστικά δεν ξεκίνησε ποτέ. Εγώ όμως είχα αρχίσει να ανεβαίνω καθημερινά στην Ειδομένη και να καταγράφω ιστορίες ανθρώπων. Εκεί συνειδητοποίησα, ότι σε μια εικόνα, δεν υπάρχει μόνον το κεντρικό μοτίβο. Αν πούμε ότι μια εικόνα είναι κάτι σαν ένα παζλ, υπάρχουν κομμάτια στην κεντρική εικόνα αλλά και στις άκρες και στις γωνίες. Κομμάτια που θεωρητικά δεν προσφέρουν κάτι στην κεντρική εικόνα. Αν κοιτάξεις καλύτερα όμως, θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτά τα άχρωμα –όπως φαντάζουν με την πρώτη ματιά- κομμάτια, είναι απαραίτητα για να συμπληρωθεί η γενική εικόνα. Και αρκετές φορές είναι ίσως πιο σημαντικά από το κεντρικό μοτίβο. Απλώς στην εποχή που ζούμε, στην εποχή του γρήγορου εντυπωσιασμού, του εύπεπτου περιεχομένου, αυτά τα κομμάτια περνούν απαρατήρητα. Ίσως κάποιες φορές να είναι και ενοχλητικά. Είναι ενοχλητικά, επειδή είναι επίμονα, αλλά δεν είναι φανταχτερά και ενεργούν έξω από τις νόρμες του συστήματος. Δεν γνωρίζουν το σύστημα και τους όρους του. Δεν τους ενδιαφέρει να το γνωρίσουν και να γίνουν κομμάτια του.
Δεν θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο. Θέλουν απλώς να τον συμπληρώσουν, πολλές φορές αλλάζοντας τον εαυτό τους. Αλλάζουν όμως τον εαυτό τους με τον δικό τους τρόπο. Είναι εκτός συστήματος και νιώθουν εκτός συστήματος. Αυτή είναι η δύναμη του ενός που γνωρίσαμε εμείς μέσα από το Humanstories.gr. Μια δύναμη που τις περισσότερες φορές δεν κάνει θόρυβο. Κι αν κάνει κάποτε θόρυβο, τον κάνει ακούσια όχι εκούσια. Τον κάνει επειδή κάποιος ανακάλυψε τον ρόλο τους –τις πιο πολλές φορές τυχαία- Κάτι όπως ο Θεόφιλος. Ο διάσημος πλέον Έλληνας ζωγράφος… Ζώντας και γράφοντας στο Humanstories.gr άρχισα να νιώθω περήφανος για τον Έλληνα και για τον άνθρωπο γενικά. Όχι για τα σύνολα και τις οργανωμένες ομάδες, όσο για μοναδικούς ανθρώπους. Αυτή είναι η δύναμη του ενός. Παραφράζοντας τον Όσκαρ Ουάιλντ, πιστεύω ότι είναι όλοι οι άνθρωποι είμαστε βουτηγμένοι στην υποκρισία, απλώς κάποιοι από εμάς, κοιτάζουν τα άστρα”.
Απόσπασμα από την ομιλία του Αντώνη Ρεπανά -humanstoriesgr, στο φετινό TedxRhodes2019. Με θέμα: “Η Δύναμη του ενός”.
Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά
Αναζητήστε τον Άνθρωπο, όπου κι αν βρίσκεται…
Αν κι εμείς στο humanstories.gr αγαπάμε πολύ το Πάσχα διότι είναι πιο κοντά στην Άνοιξη… Παρόλα αυτά δε θα σας χαλάσουμε το σκηνικό. Θα είμαστε κοντά σας κι αυτά τα Χριστούγεννα με όμορφα μαγικά Παραμύθια,με πολύ Ελλάδα και ιστορίες απλών ανθρώπων. Ίσως και τη δική σας ιστορία… Αυτά τα Χριστούγεννα ας αναζητήσουμε ξανά τον #Ανθρωπο. Καλές γιορτές
_________________
Diogenes used to walk during the day, around the streets of Athens, holding in his hands a torch. When people were asking him why he is doing that in the middle of the day, he was replying: “I am searching for humans”. Diogenes was searching all the time for humans and he was always complaining that the only think that was founding were rogues and cheats.
