Το «βαρύ χαρτί» του Τουρισμού κι ο «αυτόματος πιλότος» της Πολιτείας!

Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σωματείων Ξεναγών είναι η Έφη Καλαμπουκίδου κι είναι ελληνίδα! Στην Ελλάδα όμως, της «τουριστικής ανάπτυξης», δεν υπάρχουν πλέον σχολές ξεναγών. Έχουν καταργηθεί από το 2010 κι έχουν αντικατασταθεί από σεμινάρια ξεναγών δίμηνης διάρκειας.

Για τους Ευρωπαίους ξεναγούς, οι Έλληνες συνάδελφοι τους, αποτελούν πρότυπα, όμως στην Ελλάδα και συγκεκριμένα από την πολιτεία, η αναγνώρισή τους δεν είναι ανάλογη. Μπορεί να αποτελούν τους πρεσβευτές της χώρας μας κι ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια του πάζλ στην ναυαρχίδα της ελληνικής οικονομίας – που είναι ο τουρισμός – όμως στο πλαίσιο της «λογικής του παραλόγου» που επικρατεί παραδοσιακά στην Ελλάδα, η επαγγελματική τους εκπαίδευση κι επάρκεια, υποβαθμίζεται συνέχεια. Επαφίεται μοιραία στο φιλότιμο και την ευσυνειδησία τους,  η συνεχής επιμόρφωση κι αυτοβελτίωση, ενώ η ίδια η πολιτεία, αδυνατεί (;) να κατανοήσει την σοβαρότητα του ρόλου τους και την σημασία της καλύτερης δυνατής εκπαίδευσης τους.

 

Η Έφη Καλαμπουκίδου στους Δελφούς, εξηγώντας τη μεγάλη ιστορία τους, σε ανθρώπους που θέλουν να μάθουν τόσα πολλά…

 

«Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΦΕΘΗΚΕ ΣΤΗ… ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ»

 

«Όσον αφορά στην αναγνώριση του ρόλου του ξεναγού από την ηγεσία του Υπουργείου Τουρισμού δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο χειρισμός του μέλλοντος του επαγγέλματός μας λειτουργεί στον αυτόματο πιλότο κι επαφίεται στη διάθεση κάθε “αρμόδιου” δημόσιου υπαλλήλου που συνήθως δεν ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της ποιότητας, παρά μόνο να μην επιβαρυνθεί με περισσότερο φόρτο εργασίας», λέει με πίκρα η Έφη Καλαμπουκίδου και συνεχίζει: «Μέγιστη απόδειξη είναι ότι από την αρχή της κρίσης στη χώρα μας αφέθηκε στη μοίρα της το σύνολο της τουριστικής εκπαίδευσης που παράγει σωστούς επαγγελματίες για την “βαριά βιομηχανία” μας, αφού όλες οι τουριστικές επαγγελματικές σχολές μας έκτοτε υπολειτουργούν. Στην περίπτωσή μας, η λειτουργία της Σχολής Ξεναγών ανεστάλη κι έχει να δεχτεί σπουδαστές εδώ και 7 χρόνια! Μια άριστη σχολή που ως το 2010 λειτουργούσε ανελλιπώς σε 3-4 μέρη της χώρας μας ταυτόχρονα, με διάρκεια 2,5 χρόνων και πολλή πρακτική άσκηση του σπουδαστή σε εκπαιδευτικές εκδρομές σε όλη την Ελλάδα. Διαθέταμε μια Σχολή-πρότυπο για όλες τις ξένες χώρες.

»Σκεφτείτε μόνο, ότι τις προηγούμενες δεκαετίες, το 80% των αποφοίτων-διπλωματούχων ξεναγών του ΕΟΤ και του Υπουργείου Τουρισμού ήταν πτυχιούχοι κι άλλων ΑΕΙ, πάντοτε με αυστηρές εξετάσεις και με άριστα αποδεδειγμένη χρήση των ξένων γλωσσών που ξεναγούσαν στην χώρα μας…

»Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε ότι έχει πέσει κατακόρυφα το επίπεδο των νέων ξεναγών που μέχρι τώρα έχουν ως μόνη δυνατότητα κι επιλογή να καταρτιστούν σε δίμηνα ταχύρρυθμα σεμινάρια που διοργανώνουν κατά τόπους ΑΕΙ επί πληρωμή, τα οποία όμως καμία σχέση δεν έχουν με την συστηματική επαγγελματική εκπαίδευση των Σχολών Ξεναγών μας.

»Το 2013 ήρθε το τελειωτικό χτύπημα, αφού το Υπουργείο Τουρισμού κατάργησε και τις ειδικές προφορικές εξετάσεις επάρκειας στις ξένες γλώσσες που πριν ήταν υποχρεωτικές κι ειδικά σχεδιασμένες για ξεναγούς και σπουδαστές σχολής ξεναγών σε ινστιτούτα και πρεσβείες, με βάση το 16 στα 20 στη βαθμολογία. Έτσι, η διαφορά στο επίπεδο των ξένων γλωσσών που χρησιμοποιούνται από ξεναγούς είναι ολοφάνερη, πρόβλημα που έχουν παραδεχθεί οι διδάσκοντες στα ταχύρρυθμα αυτά σεμινάρια, οι ίδιοι οι καταρτιζόμενοι σπουδαστές και οι εργοδότες μας, τουριστικοί πράκτορες.

»Η χαριστική βολή με την κατάργηση των εξετάσεων ήρθε εντελώς αδικαιολόγητα κι ενώ δεν στοίχιζαν τίποτε στο ελληνικό κράτος, αφού οι ίδιοι οι ξεναγοί πλήρωναν τα εξέταστρα. Όταν αποδεδειγμένα σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου οι μελλοντικοί ή οι ήδη επαγγελματίες ξεναγοί δίνουν υποχρεωτικά προφορικές εξετάσεις στη γλώσσα που δεν είναι η μητρική τους, η Ελλάδα πρωτοτύπησε για άλλη μια φορά, καταργώντας τις!

»Όλα αυτά είναι απίστευτα και εξαιρετικά λυπηρά να τα βλέπεις να συμβαίνουν σε μια κατεξοχήν τουριστική χώρα, που έδωσε την τεχνογνωσία της σε πολλές άλλες στην εκπαίδευση επί χρόνια.

»Έχω διαπιστώσει, ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Τουρισμού δεν ενδιαφέρεται τελικά για την ουσία της εκπαίδευσης, αλλά για το φαίνεσθαι. Εμάς αυτό δε μας ενδιαφέρει. Να πούμε δηλαδή ότι ξανανοίγουν οι σχολές ξεναγών για τα μάτια του κόσμου. Δεν έχει νόημα. Άδικα θα σπαταληθούν κρατικοί πόροι, αν καταλήξουμε να έχουμε άλλο ένα ανούσιο σεμινάριο κατάρτισης, στο οποίο όλοι θα μπαίνουν χωρίς εξετάσεις κι όλοι θα αποφοιτούν επιτυχώς στο τέλος, αλλά θα το έχουμε απλά μετονομάσει σε “σχολή ξεναγών”.

 

ΟΙ ΑΚΑΡΠΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΜΠΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΛΑΝΟ

 

»Εγώ προσωπικά συμμετείχα επί 3 χρόνια σε ευρωπαϊκή ομάδα εργασίας της CEN, μαζί με άλλους εμπειρογνώμονες από όλες τις χώρες, ώστε να διαμορφώσουμε το ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ15565 για την τυποποίηση της εκπαίδευσης του ξεναγού στην Ευρώπη, μεταφέροντας την τεχνογνωσία και το πρόγραμμα των σχολών ξεναγών της Ελλάδας στο εξωτερικό. Καταφέραμε το 2008 να ψηφιστεί από όλες τις χώρες ως πρότυπο προς ενσωμάτωση στα εθνικά δίκαια των ευρωπαϊκών χωρών.

»Έκτοτε προσπαθούμε να το εφαρμόσουμε ως Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία σε όσο περισσότερες χώρες γίνεται για την βελτίωση της εκπαίδευσης του επαγγελματία ξεναγού. Η χώρα μας είχε τόσα χρόνια αυτό το διαμάντι της επαγγελματικής εκπαίδευσης, αλλά το απαρνήθηκε για να της επιβάλλονται εκ των άνω κάθε λογής ξένοι εμπειρογνώμονες, συνήθως βορείων χωρών που έρχονται κατά καιρούς να μας δώσουν τα φώτα τους στον τουρισμό και να ξαναανακαλύψουν τον τροχό.

»Η τουριστική ηγεσία και συγκεκριμένα η Υπουργός μας κ. Κουντουρά, που έχει δημόσια δεσμευτεί για την επαναλειτουργία της Σχολής Ξεναγών της Αθήνας καταρχήν από το Σεπτέμβριο φέτος, έχει καθαρά την πολιτική ευθύνη και το χρέος να επαναφέρει τις εξετάσεις ξένης γλώσσας στα προφορικά και την απαιτητική εκπαίδευση του ξεναγού στην Ελλάδα, όπως την ξέραμε επί δεκαετίες κι όπως επιβραβεύτηκε από τον CEDEFOP ως μοντέλο επαγγελματικής εκπαίδευσης για εξαγωγή σε άλλες χώρες.

»Οτιδήποτε διαφορετικό θεσπιστεί από το Υπουργείο Τουρισμού από το σύγχρονο ευρωπαϊκό πρότυπο που έχει διαμορφωθεί από όλες τις χώρες μαζί και που υιοθετείται σταδιακά από όλες τις χώρες της Ε.Ε., λυπάμαι που το λέω, αλλά δε θα έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα.

»Απευθύνω λοιπόν κατεπείγουσα και ανοιχτή έκκληση αγωνίας προς το Υπουργείο Τουρισμού εκ μέρους ολόκληρου του κλάδου των ξεναγών που έχω την τιμή να εκπροσωπώ».

 

Στιγμιότυπο από επίσκεψη στο Βήμα Αποστόλου Παύλου στην Καβάλα…

 

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ HUMANSTORY: ΑΓΝΟΙΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ

 

«Με άγνοια κινδύνου στην αρχή κι αφού ο πατέρας μου διαπίστωσε με τρόμο πως ούτε δημόσια υπάλληλος ήθελα να γίνω, ούτε με ενδιέφερε να περάσω σε κάποιο τμήμα στα ΑΕΙ, όπως έκαναν τα παιδιά του περισσότερου “νορμάλ” κόσμου», λέει η Έφη για την απόφαση της να ασχοληθεί με την ξενάγηση, πριν από 29 περίπου χρόνια και συνεχίζει: «Ο πατέρας μου,  ήταν αυτός που διάβασε ότι είχαν προκηρυχθεί εξετάσεις για την κρατική Σχολή Ξεναγών στην Θεσσαλονίκη και μου πρότεινε αν ήθελα να δώσω εξετάσεις. Κι έτσι ξεκίνησε ένας έρωτας μεγάλος…με την Ελλάδα, με την ιστορία και τον πολιτισμό της, την τέχνη, τη θρησκεία και μυθολογία, με όλον αυτόν τον φυσικό πλούτο που έχουμε γύρω μας. Αυτά που διδαχθήκαμε από άριστους καθηγητές, κληθήκαμε να δείξουμε και να ερμηνεύσουμε στον επισκέπτη της χώρας μας ως διπλωματούχοι πλέον ξεναγοί, απόφοιτοι της επαγγελματικής Σχολής Ξεναγών, που ανήκε τότε στον ΕΟΤ.  Εδώ και 29 χρόνια, ξεναγώ ανελλιπώς και σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, στα αγγλικά και στα γερμανικά  κάθε προέλευσης επισκέπτες μας. Αυτό είναι το επάγγελμα που κάνω – μάλλον το λειτούργημα – κι ελπίζω να έχω τη δύναμη να το ασκώ όσο έχω τη δύναμη. Η εργασία του ξεναγού είναι βέβαια καθαρά εποχιακή. Συνήθως δεν έχουμε απασχόληση πάνω από 5 μήνες τον χρόνο κι αυτή δεν είναι εξασφαλισμένη, αφού εξαρτάται από πολλούς αστάθμητους παράγοντες που επηρεάζουν τον τουρισμό παγκοσμίως κάθε φορά. Μια συνηθισμένη χρονιά ενός επαγγελματία ξεναγού, για να καταλάβεις, έχει 100-150 στην πλειοψηφία των συναδέλφων ημέρες εργασίας και η απασχόλησή μας εξαρτάται πάντα από τις ξένες γλώσσες που μιλάει ο καθένας και πόση ζήτηση έχουν αυτές».

Μετά από 29 χρόνια ξεναγήσεων, σε όλη σχεδόν την Ελλάδα, η Έφη Καλαμπουκίδου μπορεί να ξεχωρίσει τρία αγαπημένα μέρη. «Μου αρέσουν πολλά μέρη στην Ελλάδα, αλλά τα τρία πιο αγαπημένα μου μέρη, είναι:  Ιερό Δωδώνης, Ιερό Μεγάλων Θεών Σαμοθράκης και Ιερό Ολυμπίας, όλα τους με μυστικιστική ενέργεια, βουνά, νερά και πλούσια βλάστηση. Δε θα μου άρεσε να ξεναγώ συνέχεια στις Κυκλάδες π.χ., παρόλο που τις τιμώ πολύ ως τουρίστρια. Δε μου πάει το ξερό τοπίο και η ζέστη!».

 

Κατά τη διάρκεια της ξενάγησής της στους Δελφούς, με τους ξεναγούς μας να αποτελούν μια «κινητή βιβλιοθήκη Ιστορίας και Γνώση»!

 

ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΞΕΝΑΓΟΥ ΩΣ ΠΡΕΣΒΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

Οι αλλαγές στον τουρισμό παγκοσμίως, έχουν επιδράσει και τον ρόλο του ξεναγού. Παρόλα αυτά, παραμένει ο πρεσβευτής της κάθε χώρας. «Ο ξεναγός χαρακτηρίζεται σε όλον τον κόσμο ως ο “πρέσβης” μιας χώρας και συχνά είναι το μοναδικό πρόσωπο με το οποίο έρχονται σε επαφή για κάποιες ώρες ή και για μέρες οι επισκέπτες μας και μπορεί να κάνει τον επισκέπτη να αισθανθεί άνετα, φιλόξενα και να τον επηρεάσει θετικά ή αρνητικά για έναν προορισμό και για όλη τη χώρα», αναφέρει η Έφη και συνεχίζει: «Ο ρόλος του ξεναγού δυστυχώς παλιότερα αναγνωριζόταν πολύ περισσότερο από την Πολιτεία και τους τουριστικούς εταίρους-συνεργάτες μας. Όσο περνούν τα χρόνια όμως,  δυστυχώς πολλοί διοργανωτές οργανωμένων ταξιδιών (tour operators) και κρουαζιέρας προσπαθούν να συμπιέσουν το κόστος των τουριστικών πακέτων, της διαμονής  των εκδρομών. Δεν ενδιαφέρονται τόσο, όσο κάποτε, για την προσφορά ποιοτικών τουριστικών υπηρεσιών, όπως αυτή του ξεναγού, που πολλές φορές θεωρείται στον τουρισμό ως περιττό έξοδο.

»Δε θέλω να γενικεύω τα πράγματα όμως, γιατί  υπάρχουν ακόμα σωστοί επαγγελματίες που επιδιώκουν να δουλεύουν με υψηλού επιπέδου τουρισμό και δεν κάνουν εκπτώσεις στην παροχή τουριστικών υπηρεσιών στο βωμό του κέρδους.

»Βλέπουμε ότι το παλιό μοντέλο του τουρισμού παγκοσμίως, που έδινε δουλειά σε πολύ κόσμο κάποτε ολοένα και φθίνει – αυτό με το all inclusive, τη μαζική κρουαζιέρα, τον ήλιο και θάλασσα με τις χαμηλές τιμές δωματίων και μεταφοράς – αλλά από την άλλη αναδύονται νέες ευκαιρίες για όλους μας που αν κάποιος τις εκμεταλλευτεί εγκαίρως δε θα χάσει, είτε ξεναγός, είτε διοργανωτής ταξιδιών, είτε η Πολιτεία-η κεντρική κι η τοπική διοίκηση.

»Όπως για παράδειγμα πολλές νέες αγορές με οικονομικά ευκατάστατους επισκέπτες από τη Μέση Ανατολή, Ινδία, Νότια Αμερική, Κίνα ή η προσφορά κι εξειδίκευση τουρ και ξεναγών σε θεματικές διαδρομές, επισκέψεις και niche προγράμματα, συνέδρια, επιχειρηματικά incentives, city breaks στα μεγάλα κέντρα μας κι η ραγδαία αυξανόμενη χρήση του διαδικτύου για κρατήσεις τουριστικών υπηρεσιών δίνουν νέα δυναμική στον τουρισμό. Διαπιστώνουμε ως ξεναγοί – όπως και τα τουριστικά πρακτορεία που συνεργαζόμαστε – ότι δεν μπορούμε πλέον να βασιζόμαστε στον φθηνό μαζικό τουρισμό της κρουαζιέρας και του all inclusive».

 

Η Έφη Καλαμπουκίδου βρίσκεται στην Αγορά των Φιλίππων…

 

«ΟΙ ΞΕΝΑΓΟΙ ΜΑΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ»

 

Παρά τα όσα προβλήματα αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες ξεναγοί στο εσωτερικό, στο εξωτερικό αναγνωρίζονται ως από τους κορυφαίους στην δουλειά τους.

«Ο ξεναγός της Ελλάδας έχει εδώ και δεκαετίες διαμορφώσει μια άριστη εικόνα στο εξωτερικό, λόγω της επαγγελματικότητάς του και της – ως πρόσφατα – άριστης εκπαίδευσής του. Ένας λόγος που είμαστε σεβαστοί πανευρωπαϊκά στον κλάδο είναι ότι καλούμαστε να εκπαιδευτούμε και να ξεναγήσουμε σε όλη την επικράτεια της χώρας μας, σε πολυήμερες εκδρομές με επισκέπτες ποικίλων και εξειδικευμένων γνώσεων και να καταφέρουμε να τα βγάζουμε πέρα σε δύσκολες συνθήκες, με απαιτητικούς πελάτες. Δεν είμαστε π.χ. όπως οι ξεναγοί στην Ιταλία ή στην Βρετανία, που συνήθως δε μετακινούνται πέρα από την πόλη τους για εργασία.

»Κατά τα άλλα, ο επαγγελματίας ξεναγός της Ελλάδας δεν επιδιώκει συνήθως να ξεναγήσει ή και να ζήσει μόνιμα εκτός χώρας. Το επάγγελμά μας έχει την τοπική εξειδίκευση ανά χώρα ή περιφέρεια για την οποία εκπαιδευόμαστε και πιστοποιούμαστε και ζούμε σε μια νότια χώρα με κυρίως εισερχόμενο τουρισμό, οπότε οι περισσότεροι από μας προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα στο εσωτερικό.

»Όταν δεν έχεις αρκετή δουλειά ως ξεναγός, τότε μετακινείσαι συνήθως σε κάποιο νησί ή σε κάποιο πιο τουριστικό μέρος της Ελλάδας για τη διάρκεια της σεζόν ή ξεκινάς να μαθαίνεις άλλη ξένη γλώσσα που έχει μεγαλύτερη ζήτηση στην αγορά. Η ζήτηση διαμορφώνει την προσφορά και πρέπει να προσαρμοζόμαστε όλοι μας στις νέες συνθήκες. Η εργασία μας δεν είναι εξασφαλισμένη χωρίς κόπο και χωρίς απόκτηση νέων προσόντων και δεξιοτήτων. Αυτό ισχύει παγκοσμίως για το επάγγελμά μας, το οποίο χρειάζεται δια βίου μάθηση κι εκπαιδευτικές εκδρομές, αλλά και εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες.

»Όσο για την δράση μας στον κλάδο γενικώς, κάνουμε ό,τι μπορούμε για το επάγγελμα. Εγώ προεδρεύω στους ξεναγούς της Ευρώπης και της Ελλάδας, πολλοί άλλοι Έλληνες συνάδελφοι έχουν πιστοποιηθεί ως εκπαιδευτές ξεναγών κυρίως από την Παγκόσμια, αλλά και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Σωματείων Ξεναγών, παρακολουθούμε και διοργανώνουμε τακτικά σεμινάρια το χειμώνα κι εδώ κι εκτός Ελλάδας και γενικά έχουμε μια σοβαρή και αξιοπρεπή παρουσία έξω», τονίζει η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σωματείων Ξεναγών.

 

ΟΙ «ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΞΕΝΑΓΗΣΕΙΣ» ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟ… ΦΙΛΟΔΩΡΗΜΑ

 

«Το μόνιμο και κοινό πρόβλημα όλων των ξεναγών – όπου κι αν εργάζονται – είναι οι παράνομες ξεναγήσεις», λέει η Έφη Καλαμπουκίδου και συνεχίζει «Είτε υπάρχει νομοθεσία για ξεναγούς σε μια χώρα, είτε όχι, παντού μα παντού ανεξαιρέτως υπάρχει εκπαίδευση κι εξετάσεις για πιστοποίηση ξεναγών και χρήση της ξένης γλώσσας. Η εκπαίδευση μπορεί να γίνεται από πανεπιστήμια διάρκειας 4 χρόνων μέχρι σεμινάρια μερικών μηνών που μπορεί να προσφέρονται από ιδιώτες, σωματεία ξεναγών, Υπουργεία, Ινστιτούτα Ξεναγών, κλπ.

»Λέγοντας “παράνομες ξεναγήσεις” οι συνάδελφοι σε όλον τον κόσμο εννοούν τις ξεναγήσεις από ανειδίκευτα άτομα που δεν έχουν περάσει από καμία εκπαίδευση και πιστοποίηση, συχνά δεν έχουν επαγγελματική δεοντολογία και εν τέλει δεν ενδιαφέρονται για την εικόνα της χώρας που ξεναγούν, είτε αυτοί είναι αλλοδαποί, είτε ντόπιοι.

»Όλοι οι ξεναγοί είμαστε λίγο-πολύ ντόπιοι σε μια πόλη ή χώρα όπου εργαζόμαστε, αλλά κάποιοι προσπαθούν να παρουσιαστούν ως ακόμα πιο “ντόπιοι”, εξαπατώντας τον καταναλωτή επισκέπτη, διαφημίζοντας είτε ότι δήθεν προσφέρουν δωρεάν ξενάγηση ζητώντας πιεστικά στο τέλος για φιλοδώρημα – είναι τα λεγόμενα free tours, που έχουν κριθεί παραπλανητικά στην Βρετανία πρόσφατα και τώρα εξετάζονται και από την Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο για τη νομιμότητά στον τρόπο λειτουργίας τους. ‘Άλλοι πάλι λένε π.χ. ότι μαζί μας θα σας ξεναγήσει “ντόπιος” για μια μοναδική εμπειρία ή ότι ο ταξιτζής που θα σας μεταφέρει είναι ο ίδιος και ξεναγός. Έτσι, έχουμε φτάσει σε σημείο οι παράνομοι ξεναγούντες να δουλεύουν μαύρα και χωρίς να μπαίνουν σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, προσπαθώντας να κάνουν μόνο βόλτες με αυτοκίνητα ή με τα πόδια για να μην εντοπιστούν εύκολα και να χάνουμε όλοι μας εργασία και το κράτος έσοδα, ενώ παράλληλα να δυσφημείται ένας προορισμός από ερασιτέχνες.

»Με την εξάπλωση του διαδικτύου, εκατοντάδες σάιτ και πόρταλ από όλον τον κόσμο μας στέλνουν πρόσκληση να εγγραφούμε ως ξεναγοί σε λίστες τους για να προβληθούμε στο εξωτερικό και να προσελκύσουμε έτσι πελάτες. Τα περισσότερα από αυτά είναι ερασιτεχνικά και τονίζουμε πάντα στα μέλη μας ότι δεν ενδιαφέρονται για την ποιότητα, ούτε να συμπεριλάβουν τους επίσημους επαγγελματίες ξεναγούς, ούτε μελετούν την τουριστική νομοθεσία μιας χώρας.

»Καταλήγουν να αφαιρούν εργασία και εισόδημα από τους νόμιμους, φορολογούμενους και ασφαλισμένους ξεναγούς, τουριστικούς πράκτορες, διοργανωτές εκδρομών, μεταφορών και από το κράτος μας. Είναι μεγάλο εργαλείο, αλλά και μεγάλη πληγή το διαδίκτυο για τον τουρισμό, θέλει προσοχή. Κι απαιτείται αυστηρότερη ευρωπαϊκή νομοθεσία από την Ε.Ε. ειδικά για τις διαδικτυακές τουριστικές υπηρεσίες, πράγμα που τώρα φαίνεται να αντιλαμβάνονται στις Βρυξέλλες.

»Δεν μπορεί ο καθένας να ανοίγει ένα σάιτ ή πόρταλ και να αρχίζει να πουλάει παρανόμως κάθε είδους τουριστικές υπηρεσίες, χωρίς αδειοδότηση, πιστοποίηση, κανόνες ασφαλείας και προστασία της υγείας του επισκέπτη, ασφάλεια αστικής ευθύνης, φορολόγηση, κάπου πρέπει να σταματήσει αυτό».

 

Φωτογραφία από το ετήσιο Ευρωπαϊκό συνέδριο ξεναγών 2016, που φιλοξενήθηκε στην Τσεχία…

 

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΞΕΝΑΓΩΝ

 

Η  Έφη Καλαμπουκίδου, από το 2015 είναι πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σωματείων Ξεναγών. «Από το 2005 εκπροσωπούσα την Ελλάδα μέσω της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξεναγών (ΠΟΞΕΝ) στις Γενικές Συνελεύσεις της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Σωματείων Ξεναγών (FEG) μαζί με τους ξένους συναδέλφους μου από όλα τα μέλη της FEG. Από το 2011 ψηφίζομαι ως μέλος του Δ.Σ. της FEG κάθε δύο χρόνια ομόφωνα και το 2015 με επέλεξαν τιμώντας με οι συνάδελφοι του Δ.Σ. ως Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας. Αυτή τη στιγμή έχουμε στη FEG 24 χώρες-μέλη, δηλαδή σωματεία ή ομοσπονδίες επαγγελματιών ξεναγών και ολοένα αυξάνονται» και συνεχίζει : «Θεωρώ ότι είμαστε πολύ πιο αξιοσέβαστοι ως επαγγελματίες εκτός Ελλάδας απ’ ότι είμαστε μέσα στην χώρα μας από την πολιτική ηγεσία και από την ντόπια τουριστική αγορά. Σέβονται τον πολιτισμό μας, την γλώσσα μας, θέλουν να μας μοιάσουν και – χωρίς να περιαυτολογώ – πολλοί ξεναγοί-συνάδελφοι στο εξωτερικό έχουν ως πρότυπο τους ξεναγούς της Ελλάδας, λόγω της προηγούμενης φήμης της εκπαίδευσής μας και της γλωσσομάθειάς μας».

 

ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΞΕΝΑΓΟΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ «ΚΙΝΗΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ»!

 

Μπορεί να ζούμε σε μια χώρα που αποτελεί παράδεισο για τον κάθε ξεναγό, λόγω μνημείων, όμως αυτό προσθέτει και μεγάλο βάρος, όσον αφορά τις γνώσεις για να ανταπεξέλθει σε μια ξενάγηση. «Ο ξεναγός καλείται να είναι μια κινητή βιβλιοθήκη», λέει η Έφη και συνεχίζει: «Μόνο με τον πλούτο των αξιοθέατων και των τουριστικών προγραμμάτων στην Τουρκία μπορούμε να συγκριθούμε ως Ελλάδα.

»Οι ξεναγοί εδώ, όπως κι αυτοί της γείτονας χώρας, χρειαζόμαστε πολύπλευρη γνώση κι εμπειρίες, επειδή ταξιδεύουμε αρκετά με τους επισκέπτες μας για ολόκληρες μέρες ανά την χώρα ξεναγώντας σε μνημεία, χώρους και παραδοσιακούς οικισμούς, εθνικά πάρκα, μονοπάτια, υγροβιότοπους, χώρους λατρείας κι οινοποιεία.

»Δεν είμαι ξεναγός της μιας ώρας και του ενός κάστρου στην Ελλάδα, όπως λανθασμένα πολλοί θεωρούν, κρίνοντας από κάποιες συνήθως βόρειες χώρες. Πρέπει να συνδυάσω εποχές και χώρους από όλη την Ελλάδα, παράδοση, σύγχρονη ζωή, να απαντήσω όσο μπορώ καλύτερα και χωρίς προκατάληψη σε κάθε είδους ερωτήσεις που θα μου κάνουν. Η ποσότητα των αξιοθέατων στην Ελλάδα είναι απεριόριστη, όπως ξέρεις, και γι’ αυτό είναι που χρειάζεται ο ξεναγός την πολύπλευρη επαγγελματική εκπαίδευσή του, αλλά και την πρακτική άσκηση επί τόπου για να γίνει σωστός επαγγελματίας και πρεσβευτής».

 

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης με τον Σύλλογο Συνδρόμου Down Hellas Θεσ/νίκης…

 

ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ: ΜΙΑ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗ ΑΓΟΡΑ

 

Η τουριστική βιομηχανία, ψάχνει συνεχώς για νέα προϊόντα και νέους πελάτες, οι οποίοι προκύπτουν από την εξειδίκευση. «Ο προσβάσιμος τουρισμός με τον οποίον ασχολούμαστε τα τελευταία χρόνια στη Ευρώπη – δε θα κουραστώ να το λέω – αφορά όλους μας ως τουρίστες κι ως επαγγελματίες στον τουρισμό και είναι μια μεγάλη κι ανεκμετάλλευτη αγορά», τονίζει η Έφη και διευκρινίζει: «Ο περισσότερος κόσμος ακούγοντας “προσβάσιμος τουρισμός” ή tourism for all, όπως λέγεται, νομίζει ότι αφορά μόνον τα ΑΜΕΑ με αναπηρικά αμαξίδια και τίποτε άλλο. Είναι μεγάλο λάθος! Αφορά εμάς όλους, που όσο μεγαλώνουμε δεν μπορούμε να ανεβούμε πολλά σκαλοπάτια στον χώρο που επισκεπτόμαστε, στο ξενοδοχείο, στο εστιατόριο, στο μουσείο, όλους όσοι αρχίζουμε και φορούμε γυαλιά και δεν διαβάζουμε καλά τις ταμπέλες  στο δρόμο, στα αξιοθέατα, στους καταλόγους εστιατορίων, στην οθόνη του υπολογιστή.

»Αφορά τους γονείς μας και τους παππούδες μας που θα πάνε οπουδήποτε μια εκδρομή. Γι’ αυτό και ονομάζεται “Τουρισμός για όλους”. Διευκολύνει τη ζωή μας και τις μετακινήσεις μας, με απλά πράγματα, χωρίς πολύ κόστος κι αν τα σκεφτόμασταν όλοι μας θα ήταν πολύ καλύτερη και η δική μας καθημερινότητα.

»Αυτό λέω σε όλους, όσοι με ρωτούν: Αν δεν σκέφτεσαι τον επισκέπτη σου, σκέψου το ηλικιωμένο γονέα σου ή εσένα σε μερικά χρόνια ως επισκέπτη κάπου και θα καταλάβεις τι χρειάζεται για όλους. Κι αν πάλι δεν το καταλαβαίνεις ή δεν σ’ ενδιαφέρει, σκέψου τουλάχιστον το επιπλέον κέρδος που θα έχεις στην επιχείρησή σου ή στο αξιοθέατό σου, επειδή θα διαφημιστεί από άλλους επισκέπτες ως “προσβάσιμο σε όλους”.

»Εξάλλου οι καλύτεροι πελάτες μας παγκοσμίως είναι η τρίτη ηλικία (silver age, όπως λέγεται) που ταξιδεύει κι έχει συνήθως ελεύθερο χρόνο κι οικονομική άνεση να το κάνει.

»Ως επαγγελματίες ξεναγοί, επειδή ακριβώς η καθημερινή μας εργασία είναι πιο συχνά με άτομα μεγάλης ηλικίας απ’ ότι είναι με νέους, έχουμε μάθει να εντοπίζουμε αμέσως εμπόδια στο περπάτημα, σκαλοπάτια, ράμπες, αν οι τουαλέτες είναι σε υπόγειο ή όροφο χωρίς ασανσέρ, αν το ξενοδοχείο ή το λεωφορείο ή το αξιοθέατο δεν είναι καλά προσβάσιμο, ώστε να προειδοποιούμε για όλα τους επισκέπτες μας, αλλά και προτείνουμε στα γκρουπ και στα τουριστικά πρακτορεία τις καλύτερες δυνατές επιλογές για διαμονή, φαγητό, επίσκεψη και ξενάγηση, προσαρμοσμένες στις ανάγκες των επισκεπτών.

»Στην FEG προσφέρουμε εδώ και χρόνια επιμόρφωση ξεναγών σε όλες τις χώρες με το σεμινάριο “Ξεναγώντας ΑΜΕΑ”, εννοώντας πάντα όλες τις δυσκολίες: όρασης, ακοής, κινητικότητας που μπορεί να έχει κάποιος. Σε αρκετές χώρες ξεναγοί έχουν πιστοποιηθεί στη νοηματική γλώσσα.

»Επίσης πολύ σημαντικό θεωρώ το νέο μας σεμινάριο “T-GUIDE-Ξεναγώντας άτομα με μαθησιακές δυσκολίες”, που περιλαμβάνει εξειδικευμένες ξεναγήσεις σε άτομα με σύνδρομο Down, Asperger, αυτισμό, άνοια κι έχουμε αρχίσει να προσφέρουμε ανά την Ευρώπη σε ξεναγούς για πιστοποίηση. προς το παρόν η μόνη πιστοποιημένη ξεναγός για άτομα με μαθησιακές δυσκολίες στην Ελλάδα είμαι εγώ, αλλά έχουμε σχεδιάσει να κάνουμε το σεμινάριο T-GUIDE το Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη για να το παρακολουθήσουν κι άλλοι συνάδελφοι για πρώτη φορά στα ελληνικά».

 

Η Έφη Καλαμπουκίδου είναι η μοναδική στην Ελλάδα που έχει πιστοποιηθεί στο πρόγραμμα «T-GUIDE», ξεναγώντας άτομα με μαθησιακές δυσκολίες… Περιλαμβάνει εξειδικευμένες ξεναγήσεις σε άτομα με σύνδρομο Down, Asperger, αυτισμό, άνοια…

 

ΛΑΘΗ ΚΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

 

«Οι φορείς να αφήσουν τους επαγγελματίες να κάνουν την δουλειά τους όπως την ξέρουν και να τους ακούν. Η πολιτεία έχει χρέος να προβάλει τη χώρα μας στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, χωρίς να ταλαιπωρεί τον πολίτη, τον επαγγελματία και τον επισκέπτη της» λέει η Έφη και συνεχίζει: «Έχουμε καθημερινά απίστευτες ουρές στην Ακρόπολη, επειδή το Υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει ανακαλύψει ακόμα την τεχνολογία της προπώλησης εισιτηρίων και έκδοσης αποδείξεων ηλεκτρονικά, είτε από τουριστικά πρακτορεία, είτε από μεμονωμένους. Λειτουργεί ένα μόνον ταμείο για γκρουπ στο πάρκινγκ της Ακρόπολης, ενώ απαγορεύεται στα υπόλοιπα ταμεία να πουλούν εισιτήρια σε γκρουπ και να εκδίδουν τις… χειρόγραφες αποδείξεις της Ακρόπολης.

»Οι ξεναγήσεις εμπλουτίζονται συνεχώς, όπως και τα προγράμματα που πωλούνται με νέους προορισμούς, εμπειρίες, θέματα, κανείς πλέον δεν αρκείται να ζήσει και να πουλήσει από κλασικό προϊόν, αρχαία, κρασί και θάλασσα.

»Ένα παράδειγμα που συμμετείχα πρόσφατα είναι ο Δρόμος του Μεταξιού, που αναπτύσσεται ως Ευρωπαϊκούς πλέον προορισμός από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (UNWTO-Western Silk Road) και διασχίζει πάνω από τη  μισή Ευρώπη, ενώνοντας προορισμούς και λαούς σ’ ένα κοινό δίκτυο που ξεκινάει από την Κίνα και καταλήγει στην Βόρεια Θάλασσα. Είχαμε στην Αλεξανδρούπολη και στην πόλη του μεταξιού, το Σουφλί, πριν μια βδομάδα το 1ο Παγκόσμιο Εργαστήριο του Ευρωπαϊκού Δρόμου του Μεταξιού του UNTWO, με συμμετοχή εμπειρογνωμόνων από 21 χώρες κι είναι χρυσή ευκαιρία για την ανάδειξη άγνωστων και μη τουριστικών περιοχών της χώρας μας.

»Επίσης έχουμε συχνά απασχόληση με την ανάπτυξη του θρησκευτικού τουρισμού από όλον τον κόσμο, με χριστιανούς κάθε δόγματος, αλλά και με επισκέπτες όλων των θρησκειών, που ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους μας ζητούν να ξεναγηθούν στα Βήματα του Αποστόλου Παύλου, στις συναγωγές μας ή στα τζαμιά μας.

»Συχνά έρχονται με συγκινησιακή φόρτιση, επειδή οι πρόγονοί τους κατάγονταν από την Ελλάδα και κάνουν κι αυτοί – όπως κι εμείς – προσκύνημα στα μέρη των προγόνων τους που έζησαν εδώ πριν το Ολοκαύτωμα ή πριν την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922 ή να πολέμησαν στα ελληνικά βουνά με τις συμμαχικές δυνάμεις στον Α και Β Παγκόσμιο Πόλεμο και να είναι θαμμένοι σε κάποιο συμμαχικό νεκροταφείο στη χώρα μας.

»Ποσοτικά δεν έχει τόση σημασία να έχουμε κάθε χρόνο μεγαλύτερα νούμερα αφίξεων, αλλά πιο ποιοτικό τουρισμό με μεγαλύτερη εισαγωγή συναλλάγματος. Αυτό ακόμα δεν το έχουμε καταφέρει κι οι τουριστικές μας ηγεσίες συναγωνίζονται στο ποιός θα ανακοινώσει κάθε χρόνο περισσότερα εκατομμύρια τουριστών, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι για το εισόδημα των επαγγελματιών του τουρισμού όταν στο τέλος γίνει το ταμείο. Τα νούμερα κι οι στατιστικές είναι ούτως ή άλλως πλασματικά για να χαίρεται ο κόσμος.

»Στο δια ταύτα, πρέπει όλοι μας στον τουρισμό να συνεργαστούμε και να δημιουργήσουμε σωστή επαγγελματική τουριστική συνείδηση, χωρίς να τα περιμένουμε όλα από το κράτος. Το κράτος σε διαφημίζει και σου δίνει κάποια εφόδια να κινηθείς και να αναπτυχθείς. Από κει και πέρα θέλει τη συνέργεια όλων μας για να επιβιώσουμε. Κι εγώ θα υποστηρίξω το ντόπιο πρακτορείο, το λεωφορείο, το ταξί, το ξενοδοχείο, τον ξεναγό που είναι σωστός επαγγελματίας κι αυτός θα με υποστηρίξει ως ξεναγό. Δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε ο ένας τον άλλον, μια και χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον».

 

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ: ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΣΦΑΛΗΣ ΧΩΡΑ

 

Πέρα από τα μνημεία και την ιστορία της, η Ελλάδα έχει και ένα άλλο μεγάλο αβαντάζ.  Θεωρείται ασφαλής χώρα, όπως τονίζει η Έφη Καλαμπουκίδου και συνεχίζει: «Στην αρχή της κρίσης και με την ζημιά που είχαν κάνει τα διεθνή ΜΜΕ στην εικόνα της χώρας, κάποιοι περίμεναν να γίνονται καθημερινά επεισόδια και διαδηλώσεις και να καίγεται η Ελλάδα, λόγω των εικόνων που έδειχναν τα ξένα κανάλια. Άλλοι πάλι μπορεί να περιμένουν να μας δουν ρακένδυτους να ζητιανεύουμε ή να έχουν πέσει κατακόρυφα οι τιμές στην χώρα μας, αλλά σύντομα διαπιστώνουν την πραγματικότητα κι οι μύθοι καταρρίπτονται. Βλέπουν την αξιοπρέπεια του Έλληνα και την παραδοσιακή μας φιλοξενία.

»Ξέρεις πόσες φορές έχουν ξεχάσει πελάτες μου τσάντες, πορτοφόλια ή τηλέφωνα σε μαγαζιά, εκκλησίες, λεωφορεία ή τουαλέτες και τα βρήκαν στη θέση τους ή κάποιος τα είχε μαζέψει για να τους τα δώσει; Αυτά ξέρουν καλά ότι δεν συμβαίνουν πουθενά στον κόσμο και τους κάνουν εντύπωση.

»Από τη μεγάλη πλειοψηφία των τουριστών, εισπράττω ικανοποίηση, θαυμασμό για τη χώρα μας, συμπάσχουν για τη δύσκολη εποχή που περνάμε και έρχονται για να μας ενισχύσουν την οικονομία, αλλά κι επειδή μας θεωρούν μια ασφαλή χώρα, που είναι πολύ σημαντικό στις μέρες μας».

Δείτε και σχετικά Links:

http://touristguides.gr/

http://www.feg-touristguides.com/

http://efiguide.wixsite.com/greece-guided-tours

 

2 Σχόλια

  • Χαρά 06/05/2017 (08:46)

    …πολύ ωραίο κείμενο και κατατοπιστικότατο…αλλά πάρα πολύ μεγάλο….και με πάρα πολλές λεπτομέρειες που κουράζουν και χάνεις την ουσία….ευχαριστούμε πάντως για την ενημέρωση.
    Δυστυχώς άλλη μία πτυχή της αρνητικής ελληνικής πραγματικοτήτας για τον τουρισμό….

  • Μαρία Τυραδέλλη 15/05/2017 (11:43)

    Η ουσία που λέτε όποια κι αν είστε κ.Χαρά, είναι το ότι ένα επάγγελμα για το οποίο η Πολιτεία είχε θεσπίσει ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο υψηλού επιπέδου και αντάξιο των απαιτήσεων τόσο του ίδιου του επαγγέλματος (γλώσσες και κατάρτιση) όσο και αντάξιο της ιστορίας και του πολιτισμού της χώρας μας. Ένα επάγγελμα που προάγει και κοινωνεί και κυρίως φιλοξενεί τους επισκέπτες μας προσφέροντάς τους στην γλώσσα τους ότι πληροφορία τους ενδιαφέρει. Μπορεί λοιπόν η συνάδελφος αν ανέφερε λεπτομέρειες που δεν σας ενδιαφέρουν να μακρηγόρησε, αλλά η ουσία είναι πως αυτή την στιγμή με την ανοχή και την αδιαφορία της πολιτείας, ένα επάγγελμα που γιά χρόνια λειτουργούσε σαν ζωντανή και πετυχημένη διαφήμιση γιά την χώρα μας, υπονομεύεται από την ίδια την πολιτεία. Η προηγούμενη κυβέρνηση, πέραν της αντικατάστασης της τρίχρονης σχεδόν σχολής, με δίμηνα σεμινάρια, μοίρασε αφειδώς άδειες σε άτομα που δεν έλαβαν καμμία απολύτως εκπαίδευση, δεν πέρασαν καμμία εξέταση γλωσσομάθειας και δεν είχαν καν τα τυπικά προσόντα που απαιτούσε ο σχετικός νόμος, απλά και μόνο γιατί έτυχε να έχουν ως μητρική μία άλλη γλώσσα..π.χ.γαλλικά, ρωσσικά, τουρκικά κινέζικα κλπ. Πως δηλαδή ένας κινέζος μικροπωλητής βρίσκεται με κρατική άδεια ξεναγού χωρίς να τηρεί απολύτως καμμία προϋπόθεση. Λυπάμαι λοιπόν αν κι εγώ μακρηγορώ, αλλά το θέμα βρωμάει στις λεπτομέρειές του. Ευχαριστώ γιά την φιλοξενία.

Γράψτε απάντηση στο Χαρά Cancel reply

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Subscribe To Our Newsletter
Subscribe to our email newsletter today to receive the latest news!
No Thanks
Με την εγγραφή σου συμφωνείς να λαμβάνεις τα νέα και τα ενδιαφέροντα θέματα του HumanStories και με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων. Μπορείς να διαγραφείς από την λίστα οποιαδήποτε στιγμή.
Don't miss out. Subscribe today.
×
×
WordPress Popup Plugin
Subscribe To Our Newsletter
No Thanks
Με την εγγραφή σου συμφωνείς με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων.
Don't miss out. Subscribe today.
×
×
WordPress Popup Plugin