Το νησί με την ψιλή χρυσαφένια άμμο, σαν ανθό της ζάχαρης!

Γλάροι παντού, περιμένουν τις τράτες. Το καθάρισμα των διχτυών είναι μία ιεροτελεστία για τους ανθρώπους της θάλασσας και όχι μόνο. Οι γλάροι ξέρουν να περιμένουν υπομονετικά το «δώρο του ψαρά». Η θάλασσα γεμίζει από γλαροπούλια. Ακούς μόνο τα κύματα, ενώ  το πέταγμα τους στολίζει  τον γαλανό ουρανό. Στριφογυρίζουν γύρω από τους ψαράδες και συνομιλούν μεταξύ τους.  Εικόνες μαγικές και σίγουρα μοναδικές για όλους εμάς που ζούμε στις μικρές άχρωμες πόλεις μας.  Νιώθεις  τυχερός που έχεις την «τιμή» να τις γευτείς και να ζήσεις έστω και για λίγο το «όνειρο»…

 

 

ΚΟΥΦΟΝΗΣΙΑ. Ο μικρός επίγειος παράδεισος που  βρίσκεται στο κέντρο των Κυκλάδων.Εκεί κοντά άνθισε ο πρώτος μεγάλος πολιτισμός . Ίσως τελικά οι αρχαίοι Έλληνες να  γνώριζαν καλύτερα τα προτερήματα αυτού του τόπου. Το πολύνησο των Κουφονησίων αποτελείται από τρία νησιά.  Το Επάνω Κουφονήσι (το μόνο κατοικήσιμο)  , το Κάτω Κουφονήσι (ακατοίκητο ή απαγορευμένο για τους απλούς θνητούς)  και την Κέρο ( προστατευμένος αρχαιολογικός χώρος). Το Άνω ή Απάνω Κουφονήσι χωρίζεται στα νοτιοδυτικά από το Κάτω Κουφονήσι με στενό πλάτους 250 μέτρων και βάθος 5,5-8 μέτρων. Ο μικρός αυτός πορθμός θεωρείται καλό αγκυροβόλι και γι αυτό τα νησιά αυτά υπήρξαν κρησφύγετα  πειρατών γνωστά στην αρχαιότητα και ως Κουφοί ή Φακούσα, λόγω της φακής που καλλιέργούσαν στο νησί έως πρόσφατα. Ονομάσθηκαν Κουφονήσια γιατί τα βράχια τους είναι χιλιοτρυπημένα από την διάβρωση της θάλασσας, δηλαδή Κούφια, σάπια διότι ήταν φτιαγμένα από πωρόπετρα.

Το Άνω Κουφονήσι έχει έναν κύριο οικισμό (Χώρα ή Χωριό). Η χώρα είναι  μια τυπική κυκλαδίτικη πολιτεία, απλωμένη με τα λευκά σπιτάκια της ,τα πολυάριθμα μονοπάτια της και τις δαντελωτές χρυσαφένιες  παραλίες της.   Με 400 μόνιμους κατοίκους από τους οποίους οι 110 είναι νέοι. Οι κάτοικοι έκτος από τον τουρισμό ασχολούνται με την αλιεία και κάποιοι και με την κτηνοτροφία.Σαράντα  επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη υπάρχουν στο νησί,  με αποτέλεσμα  το  Κουφονήσι να διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους αλιευτικούς στόλους στην Ελλάδα, αναλογικά πάντα με τον πληθυσμό της. Εδώ μπορείτε να γευτείτε άφθονο φρέσκο ψάρι και να είστε σίγουροι για την καταγωγή του. Μυρίζει θάλασσα…

 

 

Τα Κουφονήσια κατοικούνταν από την προϊστορική αρχαιότητα. Σημαντικά ευρήματα βρέθηκαν εδώ όπως, το τηγανόσχημο σκεύος που φυλάσσεται στο μουσείο της Νάξου.Από τα τέλη του 18^ου αιώνα τα Κουφονήσια κατοικούνται μονίμως αλλά  με λίγους βοσκούς με ή χωρίς τις οικογένειες τους και από πειρατές. Σιγά, σιγά η μόνιμη κατοίκηση αυξήθηκε αλλά μέχρι την απελευθέρωση της Ελλάδας τα Κουφονήσια ήταν «φωλιές πειρατών».

Εντυπωσιακές οι παραλίες στο νησί,  μα το πιο εντυπωσιακό είναι,  ότι σου δύνεται η ευκαιρία να τις περπατήσεις,  αφού το νησί είναι μικρό και δεν υπάρχει συγκοινωνία.Μια εμπειρία ανεπανάληπτη, να περπατάς στο μονοπάτι της  χώρας, να βλέπεις τη θάλασσα δίπλα σου  και ξαφνικά να βρίσκεσαι μέσα σ’ αυτήν… και το παιχνίδι συνεχίζεται γιατί αφού περάσεις τον Φοίνικα θα κάνεις στάση για βουτιά και καφέ στον Φανό, μετά στην γνωστή Ιταλίδακαι από εκεί αρχίζει το μονοπάτι της γλυπτικής. Βράχια και σπηλιές αλλά και πανέμορφες φυσικές πισίνες « ζωγραφίζουν»  την διαδρομή σου. Απέναντι η Κέρος  μαγνητίζει το βλέμμα σου.  Και εκεί που νομίζεις ότι τα είδες όλα ξεπροβάλει το Πορί (η τελευταία παραλία του νησιού) και ξαναβουτάς τα κουρασμένα ποδαράκια σου στα καταπράσινα νερά για να αφήσεις σαν τον κοντορεβυθούλη, τα ίχνη σου στην χρυσαφένια άμμο.Αλλά αν παρόλο αυτά βαριέστε να περπατήσετε, υπάρχουν και τα καϊμάκια που εκτελούν τακτικά δρομολόγια προς τις πλέον απόμακρες παραλίες, καθώς και στο Γλαρονήσι και το Κάτω Κουφονήσι.Αλλά και η Άμμος,  η παραλία δίπλα στο λιμάνι και τη χώρα είναι καταπράσινη, γοητευτική και με χρυσή άμμο όπως και οι υπόλοιπες.

Το Κάτω Κουφονήσι κατοικούνταν από περιορισμένο αριθμό κτηνοτρόφων. Υπάρχουν πολλές δεκάδες αιγοπρόβατα στο νησί και συνδέεται όπως αναφέραμε με καΐκια.Το καλοκαίρι λειτουργεί και μια ταβέρνα στο νησί(τηλ. 22850 74074)που διαθέτει φούρνο με ξύλα και χειροποίητο ψωμί. Φυσικά ούτε εδώ υπάρχουν αυτοκίνητα το καϊκάκι θα σας αφήσει στο γραφικό λιμανάκι με τα καταπράσινα για άλλη μια φορά νερά του. Ο γύρος του νησιού πεζός δε συνιστάται γιατί το έδαφος είναι δύσβατο και απαιτεί πολλές ώρες (αν δεν είσαι καλά προετοιμασμένος και συνηθισμένος), σε ωραίο αλλά ερημικό τοπίο.ΠΑΡΑΛΙΕΣ: Φύκιο, Πεζούλια, Νερό, Δέτης, Παναγία και γιατί όχι δίπλα στο λιμανάκι…

Κέρος. Ορεινοί όγκοι καλύπτουν τον κορμό του νησιού. Το όνομα της αναγράφεται το 425π.Χ. στους φορολογικούς καταλόγους των συμμάχων των Αθηναίων. Η Κέρος ή Κάρος αποτελεί σημαντική αρχαιολογική περιοχή της χώρας, με σπουδαιότερα ευρήματα τα περίφημα ειδώλια  του Αρπιστή και του Αυλητή. Ο αρχαιολογικός πλούτος μεγάλος.  Εκτεταμένες λαθρανασκαφές έγιναν κυρίως την δεκαετία του 1950 . Οι ανασκαφές άρχισαν τον Σεπτέμβριο του1963 και συνεχίζονται και θα συνεχίζονται ακόμη όπως και τόσα άλλα δυστυχώς στον τόπο αυτό. Στο άγονο αυτό νησί υπάρχει εκκλησία της παναγίας , της οποίας το καντήλι ανάβουν οι κτηνοτρόφοι. Σήμερα στο νησί βόσκουν εκατοντάδες αιγοπρόβατα. Εξού και το περίφημο κατσικάκι Κέρου.

 

 

Έθιμα. Οι Κουφωνησιώτες διακρίνονται για τα πανηγύρια τους και τα έθιμα τους. Στις 23 Απριλίουπανηγυρίζει ο παλιός ναός του αγίου Γεωργίου, ο οποίος είναι ο προστάτης του νησιού. Μετά τη λειτουργία πραγματοποιείται περιφορά της εικόνας του Αγίου από τον «πανηγυρά» σε όλο το νησί και με την επιστροφή της εικόνας στον ναό προσφέρεται πλούσιο φαγητό και ποτό σε όλους.  Κατά την Μεγάλη Παρασκευή το λιμάνι φωταγωγείται σε όλο το μήκος του με δάδες επάνω σε κοντάρια χωμένα στην άμμο, ενώ και η Ανάσταση εορτάζεται πανηγυρικά.Στις 23 Ιουνίου στην παραλία καίνε τα μαγιάτικα στεφάνια. Τα παιδιά του νησιού με τις παραδοσιακές φορεσιές τους μαζεύουν όλα τα στεφάνια του νησιού, τα καίνε στην παραλία της Άμμου και πηδούν τη φωτιά παρέα με πολύ ρακή.Κατά το τελευταίο Σάββατο του Ιουνίου πραγματοποιείται η γιορτή του ψαρά κατά την οποία προσφέρονται θαλασσινά εδέσματα και άφθονο κρασί σε όλους, ενώ συνοδεύεται από μουσική και χορό.Στις 20 Ιουλίου η γιορτή του Προφήτη Ηλία. Τελείται εσπερινός στα σωζόμενα ερείπια ναού του επί του λόφου. Ενώ στις  15 Αυγούστου πανηγυρίζει ο ναός της Παναγίας στο Κάτω Κουφονήσι. Νωρίς το πρωί οι Κουφονησιώτες μεταβαίνουν εκεί για να λειτουργηθούν και στην συνέχεια ακολουθεί πλούσιο γεύμα- προσφορά των κατοίκων. Κατά την επιστροφή στο Άνω Κουφονήσι πραγματοποιείται αγώνας ταχύτητας καϊκιών, με νικητή όποιον προλάβει να εισέλθει πρώτος στο λιμάνι της Χώρας.

Φαγητό: Όπου και να φάτε στο νησί θα «φάτε» σίγουρα πολύ καλά . Αν θέλετε τσιπουράκι και λιαστό χταπόδι τότε θα πάτε στο Καρνάγιο, λίγο πιο κάτω από τον μύλο. Το φρέσκο ψάρι και το κατσικάκι Κέρου θα το γευτείτε παντού…