Το λάδι είναι ο χρυσός της Ελλάδας!

Η επαφή με τη φύση, τη γη, δίνει δύναμη κι ενέργεια στον άνθρωπο. Ο πλούτος της είναι ευλογία κι οι καρποί της τα δώρα της γης… Η Ελένη Ζώτου δεν είχε ερεθίσματα από αγροτική ζωή. Ο πατέρας της ήταν εκπαιδευτικός – γυμναστής κι η μητέρα της νοσηλεύτρια. Η ίδια υπήρξε πρωταθλήτρια στίβου στην ομάδα του Άρη μέχρι τα 19 της. Μετά αφοσιώθηκεστις σπουδές της. Τελείωσε πληροφορική, εργάστηκε στο υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης, σε δημόσιες υπηρεσίες με συμβάσεις για πολλά χρόνια… Και ξαφνικά έκανε μια μεγάλη στροφή στη ζωή της… Επέλεξε να καλλιεργεί βιολογικά ελαιώνες!

Φωτογραφίες: Δώρα Τοπαλίδου (www.brightside.gr).

«Η απόφαση μου να ασχοληθώ με τη γη, προέκυψε. Ήταν συγκυρία πολλών πραγμάτων. Ένιωθα, ότι η γη θα μου δώσει αυτό που θέλω. Δε θα μ’ αφήσει χωρίς τροφή, χωρίς φροντίδα. Ένιωθα πιο σίγουρη κοντά της», μας λέει η Ελένη και συνεχίζει: «Είχα εγκλωβιστεί. Δούλευα από πολύ μικρή, παράλληλα με τις σπουδές μου. Μετά ήρθε κι η αγωνία πώς να βρω μια καλή θέση. Δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα. Ήθελα να απελευθερωθώ. Οι δικοί μου, αποδέχθηκαν την επιλογή μου με δυσκολία. Ήθελα να ασχοληθώ με τη γη και να το κάνω πιο εντατικά…». Και το έκανε…

 

 

 

Όλα ξεκίνησαν από ένα Εξοχικό… «Αναζητούσαμε οικόπεδο, για να χτίσουμε εξοχική κατοικία στις Καλύβες Χαλκιδικής. Θέλαμε να έχει πρόσβαση στη θάλασσα… διαλέξαμε τον χώρο, χτίσαμε το σπίτι, διαμορφώσαμε το οικόπεδο, φύτεψα ελιές κι άρχισα να ασχολούμαι με τον μπαξέ.  Κάποια στιγμή βλέποντας το μεράκι μου, ο γείτονας μου με ρώτησε αν ήθελα να νοικιάσω το χωράφι του. Έτσι ξεκίνησα σιγά σιγά. Αυτή η διαδικασία με έφερε σε επαφή με όλα αυτά που ήθελα να ξαναζήσω. Τα παιδικά μου χρόνια, τις αναμνήσεις με τον παππού μου στην Ήπειρο, τα πληγωμένα μου γόνατα, όλο αυτό μεγάλωνε μέσα μου. Ξεκίνησα με δικά μου χωράφια.  Νοίκιασα στη συνέχεια κι άλλα κι αυτή την στιγμή έχω στην κατοχή μου γύρω στα 100στρέμματα. Οι ελαιώνες είναι σε βουνό κοντά στο σπίτι κι είναι  άνω των 300ετών».

»Νοίκιασα παλαιούς ελαιώνες που δεν τους θέλανε. Οι περισσότεροι ήθελαν γραμμικούς ελαιώνες για να έχουν  πολλή παραγωγή… Εγώ ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό. Η ελιά με μάγεψε. Ο κορμός της, είναι τέσσερις αγκαλιές ανθρώπων. Το κάθε δέντρο έχει τη δική του ιστορία… Όταν μπαίνω μέσα στον ελαιώνα, χάνομαι! Αναβιώνω την παιδικότητα μου. Τη χαρά του παιχνιδιού».

Η Ελένη μπήκε στη διαδικασία της βιολογικής καλλιέργειας και δημιούργησε την Golden Tree…Το χρυσό της δέντρο. Η ναυαρχίδα της Golden Tree είναι το Αγουρέλαιο της, WILD ATHOS. Το μοναδικό στην Ελλάδα που έχει πιστοποίηση ΠΟΠ είναι το Αγουρέλαιο Χαλκιδικής.

 

 

 

«Οταν ξεκίνησε η κατάθεση των φακέλων στις Βρυξέλλες ήμασταν δύο εταιρίες. Είχαν έρθει από την Αμερικάνικη Γεωργική Σχολή και πήραν το πρώτο ΠΟΠ προϊόν που δημιουργήθηκε. Μετά από ένα τρίμηνο ήρθαν και τα αποτελέσματα της έρευνας . Η Αγριελιά είχε πολλές πολυφαινόλες. Οι πολυφαινόλες στο λάδι ελιάς συνεισφέρουν στην προστασία των λιπιδίων του αίματος από το οξειδωτικό στρες. Έχουν πολλές ιδιότητες για την υγεία. Τα δείγματα στάλθηκαν στον καθηγητή Προκόπη Μαγιάτη, αναπληρωτή καθηγητή του Τομέα Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ο Μαγιάτηςβραβεύτηκε για την καινοτομία του πάνω στο κομμάτι ισχυρισμού υγείας και σε συνεργασία με το ερευνητικό κέντρο Ελαιόλαδου στο Ντέιβις της Καλιφόρνια με δείγματα που δόθηκαν από εμάς. Το αγουρέλαιο μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον ως  φάρμακο κατά των καρδιοπαθειών κι άλλων ασθενειών. Πέρσι, στο συνέδριο ελαιόλαδου το αγουρέλαιο WILD ATHOS Χαλκιδικής  πήρε δυο χρυσά βραβεία. Το πρώτο αφορούσε τις πολυφαινόλες και το δεύτερο την κατηγορία «φρουτώδης». Την ένταση του αρώματος. Μεγάλη τιμή για την Βόρεια Ελλάδα, γιατί όλοι ακολουθούν την καλλιέργεια βρώσιμης ελιάς».

Η  βιολογική καλλιέργεια, η ηλικία άνω των 300ετών, η συγκομιδή που  γίνεται σε πολύ πρώιμη φάση, η ορεινή περιοχή, το οικολογικό περιβάλλον είναι κι οι λόγοι της επιτυχίας του WILD ATHOS. «Αν χρειαστεί, τα ποτίζω μόνο δυο φορές το καλοκαίρι για να μεγαλώσει ο καρπός τους. Ό, τι πέφτει κάτω πρέπει να μένει εκεί», μας εξηγεί η Ελένη και προσθέτει: «Δεν είναι σωστό να το πάρουμε από το έδαφος. Συλλέγω μόνο ότι είναι πάνω στο δέντρο. Ο καρπός που κρατάει το δέντρο είναι ο καλός, αυτό που έπεσε κάτω έχει το λόγο του που έπεσε. Τους μεγάλους καρπούς τους συλλέγουμε με τα χέρια, τους μικρούς με τα χτένια. Δεν πρέπει να πληγώσουμε τα κλαδιά … Ολη η διαδικασία γίνεται με πολλή αγάπη. Τα δέντρα νιώθουν την αγάπη. Τα μιλάω , τα αγκαλιάζω…».

 

 

 

Υπάρχουν δυσκολίες. Τα βήματα της Ελένης αργά αλλά πάντα σταθερά. Της αρέσει η επαφή με τον κόσμο. Γι’ αυτό και η Golden Tree στηρίζει τον κόσμο συμμετέχοντας  σε κινήματα χωρίς μεσάζοντες.

«Στηρίζουμε εδώ και 3 χρόνια την προσπάθεια που γίνεται  στο αγροτικό παντοπωλείο.Στην Αρετσού Καλαμαριάς  κάθε Σάββατο και την Κυριακή μία φορά το μήνα στις καπναποθήκες. Κάνουμε  διάθεση  των προϊόντων μας και  σε άπορες οικογένειες  αλλά και στο καταφύγιο της γυναίκας».

Το μεράκι της για τη φύση θέλει να το περάσει και στα παιδιά της. Η Ελένη, παίρνει τα παιδιά της στο χωράφι.  Παίζουν, μαζεύουνε ελιές και νιώθουν περήφανα που προσφέρουν… «Προσπαθώ να τους μάθω να επιβιώνουν.  Η φύση θα είναι πάντα εκεί και θα σε περιμένει. Θλίβομαι όταν βλέπω παρατημένα χωράφια, όταν ζητάω ανθρώπους να μαζέψουμε τις ελιές και δεν έρχονται ενώ στην πόλη δε μπορούν να ζήσουν. Οι Έλληνες αν κάνουν στροφή στον πρωτογενή τομέα θα μπορούσαν να ζήσουν αξιοπρεπέστατα. Η γη προσφέρει πολλά. Πολλοί λίγοι ασχολούνται. Παραξενεύονται μάλιστα που βλέπουν εμένα που είμαι γυναίκα να πηγαίνω στα χωράφια με τις γαλότσες μου. Με κοιτάνε περίεργα. Όταν ακούω οικογένειες που δεν έχουν δουλειά, τις καλώ να έρθουν να δουλέψουν μαζί μου. Κάποιους τους πείθω και μένουν και ευχαριστημένοι. Κάποιοι φοιτητές  δούλευαν μαζί μου στις ελιές πολλά χρόνια, ο ένας μάλιστα έχει υποβάλει τα χαρτιά του για να νοικιάσει χωράφι και να ασχοληθεί  με τις ελιές… Αν υπήρχαν σεμινάρια  μέσα στα  σχολεία για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τη συγκομιδή και όλη την διαδικασία, θα βοηθούσε πολύ».

 

 

 

«Η ελιά είναι μαγικό δέντρο. Δεν υπάρχει τίποτα επάνω του που να μην μπορεί να αξιολογηθεί.Ο κορμός του, τα φύλλα του, ακόμη και το κουκούτσι του πάει για καύση. Ευλογημένο… Πάντα θα έχει κάτι να σου προσφέρει.  Ακόμη και το φυλλαράκι που θα πέσει κάτω. Θα γίνει λίπασμα . Η καλλιέργεια του δεν είναι απαιτητική. Ηελιά θέλει αγάπη και φροντίδα. Ευλογημένη η  ελιά από όλα τα δέντρα του κόσμου. Ευλογημένος κι ο καρπός της. Ήταν τα λόγια του Χριστού.  Ο ίδιος ο Χριστός προσκύνησε την Ελιά…  αγκαλιάστε το δέντρο και δείτε πόση θερμότητα βγάζει.  Είναι απίθανο πόση ενέργεια έχει η ελιά …».

Το Αγουρέλαιο WILD ATHOS  πήρε 8 διεθνή βραβεία μέσα στο 2016 και τον ισχυρισμό υγείας. Ενώ η GoldenTree διαθέτει στην αγορά και έξτρα παρθένο ελαιόλαδο αλλά και λάδι με εσπεριδοειδή και προσμίξεις με βότανα βιολογικής καλλιέργειας. Ακόμη και με Μπανάνα. Τα λάδια με τις προσμίξεις απευθύνονται κυρίως στο εξωτερικό κι οι προσμίξεις γίνονται ανάλογα με την κουλτούρα γευσιγνωσίας που έχει η κάθε χώρα.

Η ανταπόκριση του κόσμου εντός αλλά και εκτός Ελλάδας είναι μεγάλη. Ειδικά οι άνθρωποι του εξωτερικού είναι πολύ ενημερωμένοι και ξέρουν πιο είναι το καλό λάδι. Έχουν κάνει  στροφή στα βιολογικά προϊόντα…

Τα παιδιά είναι οι καλύτεροι γευσιγνώστες… «Στην Ιταλία εκπαιδεύουν τα παιδιά στο σχολείο να γεύονται, να αξιολογούν τα ελαιόλαδα. Τα παιδιά είναι οι καλύτεροι γευσιγνώστες. Είναι αυθόρμητα,  κρίνουν σωστά και έχουν καλύτερη την αίσθηση της γεύσης στο στόμα από τους ενήλικες. Οι Ιταλοί είναι μπροστά. Υπάρχουν καφέ στην Ιταλία που κάνουν γευσιγνωσία λαδιού…».

 

 

Το χειμώνα η Ελένη, πηγαινοέρχεται με το φορτηγάκι της Θεσσαλονίκη-Χαλκιδική ενώ όσον αφορά το μέλλον,  ελπίζει  ότι είναι θέμα χρόνου το αγουρέλαιο να γίνει φάρμακο υγείας μέσα στα νοσοκομεία. «Θα χαρώ, όταν αυτό το λάδι θα μπορεί να το γεύεται όλος ο κόσμος. Η ευεργετική επίδραση του επιτυγχάνεται με μια ημερήσια κατανάλωση 20 g ελαιόλαδου.Ένα κουταλάκι κάθε πρωί. Αντί να  παίρνουμε συμπληρώματα,  ας πάρουμε το δώρο του Θεού».

«Πρέπει να γίνεται μάθημα γευσιγνωσίας στα παιδιά, όχι μόνο πάνω στο λάδι αλλά και σε άλλα προϊόντα. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν όλες τις τροφές να αξιολογούν σωστά, να έχουν ποιότητα ζωής. Μόνο έτσι θα μεγαλώσουμε γενιέςμε λιγότερα προβλήματα υγείας. Πρέπει να μάθουν να τρώνε σωστά … Να μάθουν όλη την διαδρομή της τροφής. Είναι ένα ταξίδι μαγικό. Είμαστε ότι τρώμε, έλεγε ο Ιπποκράτης».

Η Ελένη ως αθλήτρια στίβου δεν κατάφερε να φέρει στον πατέρα της  μετάλλιο  από την Ολυμπιάδα κατάφερε όμως να προσφέρει στον κόσμο τη σοφία της Ελιάς…

Μάθε περισσότερα για την GoldenTree ΕΔΩ: http://www.goldentree.eu/…

Η Ελένη κάνει διανομή το λάδι της και σε σπίτια. «Το κάνω με πολύ αγάπη, δε με κουράζει η διανομή».

Ο καλύτερος τρόπος να γευτείς τα αρώματα από ένα καλό λάδι δεν είναι άλλος από το παραδοσιακό ψωμάκι με λίγο ρίγανη, τυράκι και φυσικά «χρυσό λάδι».