Καθαρίζοντας την «πλατεία Εσκομπάρ»!

ΜΙΑ φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια γειτονιά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου όλοι θα ήθελαν να ζουν εκεί.  Πλάι στα πανεπιστήμια και στην πλατεία της Ροτόντας.  Την Καμάρα, σημείο συνάντησης όλων των φοιτητών, σε απόσταση αναπνοής από την αγορά της Τσιμισκή και της Μητροπόλεως.  Μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από την παραλία αλλά και τα κάστρα.  Οι πιτσιρικάδες αλώνιζαν μέσα στα πανεπιστήμια με τα ποδήλατα τους.  Έπαιζαν μπάλα στο γκαζόν μπροστά στο αστεροσκοπείο και βολτάριζαν στον πεζόδρομο της Μελενίκου.

Έτσι περιγράφει την γειτονιά που μεγάλωσε ο Γιώργος Βένης.  Αθλητικός συντάκτης  ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του στο κανάλι 1 του TV Μακεδονία το 1991. Πέρασε από το TV Μακεδονία, τον Alpha digital, το κανάλι του ΠΑΟΚ επι Μπατατούδη, το περιοδικό ΠΑΟΚ εμπιστευτικό, το Scan TV, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς 103 FM και Real FM ενώ αυτή την στιγμή δουλεύει στο TV 100 στο οποίο βρίσκεται από το 2002.

Ο Γιώργος, που έζησε όλη του την ζωή στον πεζόδρομο της Μελενίκου, με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα που μετακόμισε στις 40 εκκλησιές, είδε την γειτονιά του να μεταμορφώνεται από παράδεισο για τις οικογένειες που κατοικούσαν εκεί  σε ένα κέντρο διακίνηση ναρκωτικών, ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους έφηβους τις περιοχής αλλά και τους φοιτητές που περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους εκεί.

«Μετά της 12 το βράδυ, η περιοχή μετατρέπεται σε Μπρόνξ.  Φοβάσαι να  βγεις έξω από το σπίτι.  Σε κάθε γωνία υπάρχουν βαποράκια που πουλάνε ναρκωτικά. Κάθε βράδυ έχει καυγάδες.  Οι περισσότεροι από τα βαποράκια είναι είτε σουρωμένοι είτε μαστουρωμένοι και μαλώνουν βίαια.  Τα ναρκωτικά στην περιοχή, πωλούνται σε όλη την διάρκεια της ημέρας. Τα κρύβουν σε συγκεκριμένα σημεία, τα οποία αλλάζουν κάθε φορά.  Μέσα στα χόρτα, ακόμη και μέσα σε τούβλα που ξεκολάνε από τα αρχαία.  Κρατάνε επάνω τους μικρές ποσότητες, μόνον για ένα ή δύο πελάτες και μετά πηγαίνουν στα σημεία που έχουν κρύψει τα υπόλοιπα και παίρνουν μερικές ακόμη δόσεις στην τσέπη τους.  Έτσι, αν τους συλλάβει η αστυνομία, η ζημιά να είναι μικρή» περιγράφει ο Γιώργος, ο οποίος έχει βάλει σκοπό της ζωής του, να καθαρίσει την παλιά του γειτονιά.

Στη ζωή, πολλά πράγματα έρχονται ως συνειδητές επιλογές τις οποίες ακολουθούμε με βάση τον τρόπο ζωής μας και κάποια άλλα προκύπτουν αντανακλαστικά.  Τα πυροδοτούν συγκεκριμένα γεγονότα και γινόμαστε διαφορετικοί άνθρωποι.  Ούτε εμείς οι ίδιοι ίσως να μην αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας πολλές φορές.  Ίσως και να αναρωτιόμαστε αν είμαστε όντως εμείς αυτοί που ενεργούμε.  Κάτι τέτοιο συνέβη και με τον Γιώργο.  «Στην αρχή, αντιμετώπιζα το θέμα με τα ναρκωτικά στην πλατεία, κάπως αδιάφορα.  Το αντιμετώπιζα αδιάφορα, επειδή έλεγα ότι θα λυθεί από μόνο του.  Δεν πίστευα ότι το κέντρο της πόλης, το ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, θα καταντήσει κέντρο διακίνησης ναρκωτικών. Και μάλιστα μέρα μεσημέρι.  Η ιστορία, ξεκινά από τις έξι το πρωί και μέχρι τα ξημερώματα.  Ειδικά όταν έχει πάρτι στα πανεπιστήμια, τα βαποράκια πολλαπλασιάζονται» διηγείται ο Γιώργος και συνεχίζει:  «Μια μέρα, έτυχα να βγω από το σπίτι για να πάω να αγοράσω εφημερίδες.  Ήταν προς το μεσημέρι, όταν είδα ένα βαποράκι, να προσπαθήσει να πουλήσει ναρκωτικά στα παιδιά του γυμνασίου που γύριζαν από το σχολείο. Τότε μόνον συνειδητοποίησα πόσο επικίνδυνο είναι αυτό που γίνεται στην παλιά μου γειτονιά.  Μπορεί να μην έχω εγώ ο ίδιος παιδιά, όμως δεν άντεξα με αυτό που έβλεπα. Τα ναρκωτικά που πουλάνε, είναι φθηνά.  Δύο με πέντε ευρώ το φακελάκι.  Ο καθένας μπορεί να τα αγοράσει.  Ακόμη και ένα μικρό παιδί για να δοκιμάσει απλώς.  Και μετά μπορεί να μπλέξει και να πάει στα πιο σκληρά ναρκωτικά.  Αποφάσισα λοιπόν να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, προκειμένου να καθαρίσω την πλατεία. Είναι φορές που νέα παιδιά ή μεγαλύτεροι, βγάζουν τα σκυλιά τους για βόλτα και τα βαποράκια τους απειλούν ότι θα τους μαχαιρώσουν, επειδή τα σκυλιά τους πηγαίνουν να κάνουν την ανάγκη τους εκεί που κρύβουν τα ναρκωτικά τους.  Το έχω δει με τα μάτια μου αυτό. Είναι πολύ κρίμα να υπάρχει αυτή η εικόνα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.  Σε ένα μέρος όπου καθημερινά περνούν χιλιάδες φοιτητές και μαθητές.  Που περνάνε εκατοντάδες τουρίστες προκειμένου να επισκεφθούν την Ροτόντα. Κάποιοι λένε ότι είναι ελαφριά ναρκωτικά αυτά που πουλάνε.  Ότι είναι απλώς χασίς.  Σήμερα, είναι χασίς, αύριο όμως θα είναι ηρωίνη και κοκαΐνη».

 

Ο ΦΟΒΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙ

 

Ο Γιώργος έχει προσπαθήσει να κινητοποιήσει και την τοπική κοινωνία της περιοχής. «κάποιες φορές, έχουν γίνει οργανωμένα πράγματα για την γειτονιά.  Έχουμε μαζέψει και υπογραφές» λέει και συνεχίζει:  «Οι πιο πολλοί όμως φοβούνται.  Ειδικά αυτοί που έχουν μαγαζιά, φοβούνται μήπως στοχοποιηθούν.  Δεν υπάρχει αστυνόμευση και είναι λογικό να φοβούνται.  Είναι καθαρά θέμα αστυνόμευσης της περιοχής.  Να υπάρχει δηλαδή μια μόνιμη αστυνομική δύναμη στην περιοχή, ώστε να λειτουργεί αποτρεπτικά. Το να τηλεφωνήσεις την αστυνομία και να έρθουν μετά, είναι δώρον άδωρο.  Μόλις φύγει η αστυνομία, μετά από πέντε λεπτά, τα βαποράκια επιστρέφουν.  Οι αστυνομικοί βρίσκουν τις μικροποσότητες που έχουν επάνω τους τα βαποράκια και αν είναι τυχεροί, μερικές ακόμη τυφλές ποσότητες κρυμένες σε διάφορα σημεία της πλατείας.  Μόλις φύγουν όμως, έρχονται νέα βαποράκια.  Βγάζουν τα ναρκωτικά από τις κρυψώνες τους και τα δουλεύουν κανονικά».

 

ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ

 

Ο Γιώργος Βένης, γνωρίζει καλά ότι παίζει το κεφάλι του κορώνα γράμματα, θέλοντας να καθαρίσει την πλατεία της παλιάς του γειτονιάς. «Και η αστυνομία μου έχει πει ότι κινδυνεύω και ότι πρέπει να προσέχω.  Με έχουν απειλήσει μερικές φορές.  Την μια φορά, ο ένας μου είπε ότι έχει δει τι κάνω και ότι θα το πληρώσω.  Είχε επάνω του μαχαίρι.  Κάλεσα την αστυνομία και τον συλλάβανε.  Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι, επειδή στην περιοχή έχουν γίνει μαχαιρώματα και έχουν πέσει και πυροβολισμοί. Το έχω πάρει όμως πατριωτικά.  Πιστεύω στην συμμετοχή του πολίτη σε όσα συμβαίνουν γύρω του.  Δεν πρέπει να είμαστε παθητικοί δέκτες.  Από το πιο απλό μέχρι το πιο δύσκολο. Από το να πετάμε τα σκουπίδια μας στην ανακύκλωση, μέχρι το να απαιτούμε ασφαλείς γειτονιές για όλους».

 

POWER TO THE PEOPLE

 

Ο Γιώργος πιστεύει στην δύναμη των ανθρώπων.  Για τον λόγο αυτό έχει αποφασίσει μέσα από τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης να προσπαθήσει να ευαισθητοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.  «Ανεβάζω φωτογραφίες στο Facebook και τα social Media δείχνοντας τι γίνεται στην πλατεία.  Ποιοι είναι αυτού που πουλάνε τα ναρκωτικά.  Κάνω χιουμοριστικά σχόλια προκειμένου να καταδείξω και την αδιαφορία της αστυνομίας. Το κάνω εδώ και δύο χρόνια.  Σε κάποια στιγμή σταμάτησα, γιατί σκέφτηκα ότι αυτό που κάνω είναι μάταιο, αλλά συνέχισα ξανά.  Πιστεύω ότι θα βρεθεί λύση, μόνον αν ασχοληθεί κάποιος εισαγγελέας με το θέμα».

 

ΑΝΗΛΙΚΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΑ

 

Πέρα από τους Έλληνες ανήλικους που περνάμε καθημερινά από τον πεζόδρομο της Μελενίκου και την πλατεία της Ροτόντας και είναι εκτεθειμένοι στον κίνδυνο των ναρκωτικών, ο Γιώργος θέτει και ένα ακόμη σημαντικό πρόβλημα.  «Τον τελευταίο καιρό, βλέπω ανήλικα προσφυγόπουλα να πουλάνε ναρκωτικά.  Τα δελεάζουν στα καμπ όπου ζούμε σε δύσκολες συνθήκες και δέχονται να γίνουν βαποράκια.  Μιλώντας με την αστυνομία, μου είπαν ότι τα περισσότερα είναι ασυνόδευτα ανήλικα.  Δεν υπάρχουν γονείς για να τα προσέξουν, με αποτέλεσμα να καταλήγουν στην πλατεία.  Ήδη στην περιοχή, έχουν νοικιαστεί πολλά σπίτια όπου ζουν πρόσφυγες και μετανάστες οι οποίοι είναι μέλη των κυκλωμάτων ναρκωτικών. Είναι πολύ κρίμα να βλέπεις μικρά παιδιά που γλύτωσαν από κάποιον πόλεμο και ήρθαν στην Ευρώπη αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον, να καταλήγουν βαποράκια στην πλατεία. Ποιο είναι το μέλλον των παιδιών αυτών;  Εγώ δεν πρόκειται να σταματήσω μέχρι να καθαρίσει η περιοχή.  Το ξέρω ότι κινδυνεύω, αλλά το αντιμετωπίζω πλέον ως καθήκον μου».

  • Ακολουθείστε τον στο FACEBOOK για να δείτε τις αναρτήσεις σχετικά με το μείζον ζήτημα των ναρκωτικών σε κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης.

1 Σχόλιο

  • katherina 12/07/2018 (19:58)

    κάποιες καταστάσεις δεν περιμένουμε “να κάνουν τον κύκλο τους” γιατί δεν είναι ούτε μόδα ούτε τάση αλλά κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί δραστικά πριν συμβεί το κακό και ως κάτοικος της περιοχής λυπάμαι που η κατάσταση διαρκεί τόσα χρόνια.

Γράψτε απάντηση στο katherina Cancel reply

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Subscribe To Our Newsletter
Subscribe to our email newsletter today to receive the latest news!
No Thanks
Με την εγγραφή σου συμφωνείς να λαμβάνεις τα νέα και τα ενδιαφέροντα θέματα του HumanStories και με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων. Μπορείς να διαγραφείς από την λίστα οποιαδήποτε στιγμή.
Don't miss out. Subscribe today.
×
×
WordPress Popup Plugin
Subscribe To Our Newsletter
No Thanks
Με την εγγραφή σου συμφωνείς με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων.
Don't miss out. Subscribe today.
×
×
WordPress Popup Plugin