Το «διαμαντάκι» του Αιγαίου

Η συμφωνική ορχήστρα της Χάλκης παίρνει θέση. Το σύνθημα το δίνουν τα κοκοράκια σε αρμονία με την «απαλή» μελωδία της θάλασσας και με αποκορύφωμα το κελάηδισμα των πουλιών, κλείνουν το μάτι στον «θεό» ήλιο, ο οποίος ετοιμάζεται να πάρει τη θέση του, στο θρόνο του ουρανού. Καλημέρα Χάλκη!

Το μικρό λιμανάκι της Χάλκης, ανάμεσα στις μικρές βραχονησίδες και μόλις 11 ναυτικά μίλια δυτικά από τη νήσο Ρόδο. Ένα Παραμυθένιο σκηνικό αντικρίζει ο ταξιδιώτης ανάμεσα στις τράτες, τα καραβάκια και τα πολύχρωμα σπιτάκια που καθρεφτίζονται στα καταγάλανα κρυστάλλινα νερά. Ομορφιά και γαλήνη σε κυριεύει και μπροστά στην γραφική εκκλησία του νησιού και προστάτη των ναυτικών άγιο Νικόλαο…

Η ονομασία της Χάλκης ή Χάρκης είναι πανάρχαια όπως πανάρχαιος είναι και ο πολιτισμός της γιατί το νησί μπορεί να είναι μόνο 28 τ. χλμ, μπορεί να μην έχει αρχαιολογικό μουσείο αλλά ο πολιτισμός και η ιστορία των αρχαίων προγόνων της είναι αντάξια με αυτήν της Ρόδου. Η Χάλκη ήταν πάντα στο πλευρό της Ρόδου μέχρι την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με τη «μητέρα Ελλάδα». Οι Χαλκήτες έζησαν την πειρατεία, τον τούρκικο ζυγό, την φτώχεια και την ιταλική κατοχή παρόλα αυτά κατάφεραν να κρατήσουν την θρησκεία, τα ήθη και τα έθιμα τους, την μουσική μα πάνω από όλα την γλώσσα.

 

 

Το Παλιό Χωριό αποτελεί «την αρχαία πρωτεύουσα» της νήσου Χάλκης. Η δόξα της Χάλκης βρίσκεται στα ερείπια αυτού του χωριού, η στοιχειωμένη της πνοή διαφυλάχτηκε δια μέσου των αιώνων. Το χωριό δεν έχει οπτική επαφή με τη θάλασσα για προστασία από τις επιθέσεις των πειρατών. Τα σπίτια, αμφιθεατρικά, χτισμένα με πέτρα πελεκητή. Ανάμεσα στα πετρόκτιστα εγκαταλειμμένα σπίτια σώζονται τοίχοι των αρχαίων οικιών. Άλλωστε, τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν κοντά στο παλιό νεκροταφείο στην εκκλησία του Σωτήρος, μας επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά την σπουδαιότητα αυτού του τόπου. Δυστυχώς όμως τα περισσότερα από αυτά πουλήθηκαν και κανείς δεν ξέρει τι απέγιναν τόσοι θησαυροί. Ανάμεσα στα πέτρινα μικρά σπιτάκια ξεχωρίζει στην κορυφή του χωριού η κατάλευκη εκκλησία της Παναγίας και λίγο πιο κάτω στο κέντρο του χωριού στεγαζόταν το κοινοτικό σχολείο, στο κτίριο αυτό σήμερα πραγματοποιείται κάθε χρόνο το πανηγύρι της Παναγίας.

Το χωριό αριθμούσε 4.000 κατοίκους οι οποίοι μάζευαν νερό σε στέρνες, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες τους αφού στο νησί δεν υπάρχουν πηγές. Το χωριό διατήρησε την αίγλη του μέχρι το 1821. Από εκεί και μετά άρχισε η παρακμή του επειδή οι κάτοικοι το εγκατέλειπαν σιγά σιγά αφού δεν υπήρχε πλέον ο κίνδυνος των πειρατών. Έκτισαν τα νέα τους σπίτια στη σημερινή πρωτεύουσα του νησιού, τον Εμπορειό ή Ημπορειό. Έτσι λοιπόν άνοιξε ο δρόμος της θάλασσας. Οι Χαλκήτες, ανέπτυξαν το εμπόριο, την κτηνοτροφία, την γεωργία και την σπογγαλιεία και έφεραν πλούτο και ευημερία στο νησί.

Φρούριο των Ιπποτών

Το Κάστρο του Χωριού, όπως το ονόμαζαν οι κάτοικοι είναι κτισμένο στα βορειοανατολικά του Χωριού, πάνω σε ένα βραχώδη, απόκρημνο λόφο. Το εσωτερικό του είναι γεμάτο ερείπια, ο επισκέπτης που θα καταφέρει να φτάσει ως εδώ θα διακρίνει τους Πύργους, οι οποίοι χρησίμευαν ως παρατηρητήρια και τον ερειπωμένο πια Ναό του Αγίου Νικολάου με τοιχογραφίες του 15ου και του 17ου αιώνα. Από το Φρούριο ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το Καρπάθιο Πέλαγος και την χερσόνησο της Τραχειάς.

 

 

Το μοναστήρι του αγ.Ιωάννη

Η μονή του αγίου Ιωάννη του Αλάργα βρίσκεται στην τοποθεσία Σταφιάς. Το μοναστήρι έχει κελιά για να φιλοξενεί τους προσκυνητές που κατακλύζουν την μονή στις 29 Αυγούστου στο μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού. Την παραμονή μοιράζουν φάβα σε όλους τους προσκυνητές . Ενώ την επομένη κάτω από το μεγάλο κυπαρίσσι, τρώνε, τραγουδάνε και χορεύουν σούστα μέχρι το πρωί. O επονομαζόμενος καλόγερος, ο υπεύθυνος για όλη τη νοικοκυροσύνη του μοναστηριού, δηλώνει «Τον ξέρω χρόνια τον Άγιο και μου μιλάει. Δεν θέλει να μένει σκοτεινός. Άμα σβήσει το καντήλι έρχεται και μου χτυπάει την πόρτα. Άμα το ανάψω πάλι σταματά…»

Εμποριός ή Ημπορειός . Ο μοναδικός οικισμός του νησιού. Τα στενά δρομάκια ενώνουν τα πανέμορφα πολύχρωμα νεοκλασικά σπίτια κτισμένα αμφιθεατρικά με θέα τι άλλο, τι θάλασσα φυσικά… Ο εξαιρετικής αρχιτεκτονικής πύργος του ρολογιού δίπλα στο ανακαινισμένο νεοκλασικό που στέγαζε το αρρεναγωγείο της Χάλκης, αποτελεί το μεγαλύτερο οίκημα του νησιού και είναι σήμερα το δημαρχείο της Χάλκης ενώ λίγο πιο κάτω ο ναός του Αγίου Νικολάου και η περίτεχνα στρωμένη αυλή του με τα παραδοσιακά ασπρόμαυρα «χοχλάκια» της θάλασσας θα σας εντυπωσιάσει. Ο ναός κτίστηκε το 1861 περίπου από Καρπάθιο τεχνίτη ενώ το καμπαναριό του είναι στηριγμένο σε αψίδα από αρχαία μάρμαρα από το ναό του Απόλλωνα. Στην πιάτσα απλώνονται οι μικρές ταβερνούλες κατά μήκος της θάλασσας ενώ λίγο πιο πάνω από την πιάτσα θα δείτε το νεοκλασικό σχολείο το οποίο μέχρι το 1918 λειτουργούσε ως παρθεναγωγείο και είχε 500 μαθητές σήμερα λειτουργεί ως Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο.