«Οne quarter Greek» by Nicoletta Barbata
Ο κινηματογράφος είναι ένας μαγικός κόσμος. Ένας κόσμος που ορισμένες φορές πιστεύουμε ότι τον αντιγράφουμε. Όμως στην πραγματικότητα γίνεται το αντίθετο. Ο κινηματογράφος αντιγράφει τη ζωή… Ας ταξιδέψουμε όμως πίσω στο χρόνο και πιο συγκεκριμένα την περίοδο 1942-1945. Ναι, σωστά καταλάβατε την περίοδο της κατοχής από τους Γερμανούς. Τότε λοιπόν, στην Κεφαλονιά συναντήθηκαν κι ερωτεύτηκαν οι ήρωες μας… Η Ελληνίδα κοπελιά, με τον Ιταλό στρατιώτη. Βλέπετε η φυσιολογική ροή της ζωής συνεχίζεται ακόμη και κατά τη διάρκεια του πολέμου. Κι ο έρωτας δεν κοιτά γλώσσα και καταγωγή… Ο Ιταλός στρατιώτης κατάφερε με το ταπεραμέντο και το μαντολίνο του να μαγέψει την όμορφη Ελληνίδα… Όχι, δεν είναι η ιστορία του Λοχαγού Κορέλι… Είναι η ιστορία της Nicoletta Barbata, της OnequarterGreek.
H Nikoletta γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μιλάνο. Είναι Καλλιτέχνης – Φωτογράφος. Έζησε στο Μιλάνο, στη Ρώμη και στο Λονδίνο… «Είμαι ένα τέταρτο Ελληνίδα γιατί η γιαγιά μου (η μητέρα του πατέρα μου) ήταν από την Κεφαλονιά. Ο παππούς μου ήταν στρατιώτης στον πόλεμο. Δεν ξέρουμε πολλές λεπτομέρειες, γιατί η γιαγιά πέθανε όταν ο πατέρας μου ήταν εννιά χρονών και ο παππούς όταν εγώ ήμουν επτά χρόνων», μας λέει η Nicolleta στο HumanStories και συνεχίζει: «Ξέρω ότι ο παππούς μου έμεινε στην Κεφαλονιά πολλά χρόνια κι ότι έμαθε ελληνικά, ενώ η οικογένεια της γιαγιάς μου τον έκρυψε όταν οι Γερμανοί σκοτώνανε τους Ιταλούς στο τέλος του πολέμου».
Η Κεφαλονίτισα γιαγιά, Χρυσούλα, σε μια παλιά φωτογραφία…
Το ζευγάρι έφυγε στην Ιταλία όπου και γεννήθηκε ο πατέρας της Nicoletta. Και το περίεργο ποιο είναι; Η Νικολέττα έχει ελληνικό επίθετο. «Ο παππούς μου ήταν ήδη παντρεμένος αν και χωρισμένος όταν πήγε στην Κεφαλονιά, αλλά την εποχή εκείνη δεν επιτρεπόταν το διαζύγιο και έτσι ο πατέρας μου κράτησε το επίθετο της γιαγιάς που ήταν Μπαρμπάτη και στα ιταλικά έγινε Barbata».
Η Nicolleta, πάντα ζήλευε το όνομα της αδερφής της. Την ονόμασαν Χρυσούλα, που ήταν το όνομα της κεφαλλονίτισσας γιαγιάς. Το μυστήριο που κρύβεται πίσω από την άγνωστη προσωπικότητα της γιαγιάς Χρυσούλας έφερε την Nicoletta πίσω στην Ελλάδα. Όχι, όμως στην Κεφαλονιά γιατί η Nicoletta δεν έχει εκεί πια κανέναν συγγενή αλλά στη βασίλισσα των Κυκλάδων. Τη Σαντορίνη.
«Την Ελλάδα την ένιωθα πάντα σαν το σπίτι μου. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω ακριβώς, είναι κάτι που νιώθω μέσα μου. Ένα αίσθημα νοσταλγίας. Έτσι προέκυψε η Σαντορίνη….». Η Nicolleta επισκέφτηκε τη Σαντορίνη για πρώτη φορά το 2005 και αμέσως σκέφτηκε ότι «αυτός είναι ο τόπος μου». «Και ξέρεις κάτι… Δε μου αρέσει καν να κολυμπάω!!! Λένε ότι το ηφαίστειο έχει μια πολύ ιδιαίτερη ενέργεια… αλλά πιστεύω πολύς κόσμος γυρίζει από τις διακοπές του και λέει “θέλω να μετακομίσω εκεί…” Οι φίλοι μου νόμιζαν ότι έκανα πλάκα όταν το είπα εγώ το 2005. “Ναι, καλά… και τι θα κάνεις εκεί; Η ζωή δεν είναι διακοπές!”.
Με τέτοια θέα δικαιολογείται πλήρως η απόφασή της να μετακομίσει πλέον από φέτος στην πανέμορφη Σαντορίνη…
Όμως η «αλήτισσα» Nicolleta , όπως χαρακτηριστικά αποκαλεί τον εαυτό της έκανε το μεγάλο βήμα. Στις 5 Μαρτίου 2017 μετακόμισε στη Σαντορίνη. Σε ένα μικρό χωριό. Δεν ήταν εύκολο. «Η ζωή σε ένα νησί είναι κάτι άλλο κι είναι μεγάλη υπόθεση όταν εσύ έρχεσαι από το Λονδίνο και φτάνεις σε ένα χωριό. Byebye Piccadilly Line. Welcome tο λεωφορείο που δεν έρχεται στην ώρα του. Ποτέ δεν είσαι 100% ανεξάρτητος. Πάντα χρειάζεται να ρωτήσεις κάτι κάποιον. Άλλο μεγάλο, πολύ μεγάλο πρόβλημα, είναι να βρεις σπίτι. Αλλά την αγαπάω πολύ αυτή την ζωή!».
Η Nicolleta φέτος για πρώτη φορά θα ζήσει χειμώνα στο νησί. Έχει προετοιμαστεί ψυχολογικά. Ξέρει ότι θα είναι σαν ένα άλλο νησί. «Πολύς κόσμος φεύγει τον Νοέμβριο και δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι. Όλα τα μαγαζιά είναι κλειστά. Έχει πολύ αέρα. Αλλά ανυπομονώ να κάτσω εδώ και το χειμώνα. Θα έχω χρόνο για εμένα: βιβλία, φωτογραφίες, κεραμικά, κουζίνα, γιόγκα… Η καλύτερη εποχή!».
Κι εμείς στο HumanStories θα είμαστε δίπλα στη Nicolleta. Θα ακολουθήσουμε το μονοπάτι της και θα ζήσουμε διαδικτυακά τοn χειμώνα στη Σαντορίνη. Σε αυτό το άλλο νησί… Η Nikolleta δημιούργησε με τη βοήθεια του designer Antonio Scricco μια ιδιαίτερη ιστοσελίδα. Την http://www.onequartergreek.com…
Οι ομορφιές της Σαντορίνης κρύβονται σε μοναδικές humanstories, σε χωριουδάκια που δνε είναι τόσο γνωστά και στον χειμώνα που στο κοσμοπολίτικο νησί επικρατεί ένας «άλλος κόσμος»!
Δεν είναι τουριστικός οδηγός. Δίνει την πραγματική ζωή της Σαντορίνης μέσα από μικρές ιστορίες ανθρώπων. Μικρά μυστικά του νησιού με τη βοήθεια των ντόπιων.«Η Σαντορίνη είναι ένα διάσημο νησί και πολύ τουριστικό. Σε αρκετό κόσμο δεν αρέσει, γιατί υπάρχει πολύς κόσμος. Ο σκοπός της ιστοσελίδα μου είναι να δείξει την άλλη πλευρά του νησιού, τις ιστορίες, τα μέρη που πάνε οι ντόπιοι, πού τρώνε, πού πάνε για μπάνιο… η Σαντορίνη δεν είναι μόνο η Οία και το ηλιοβασίλεμα. Θα ήθελα να δείξω τη δικιά μου Σαντορίνη, με τα μάτια και την καρδιά μου»… Αυτό το χειμώνα θα γίνει το δικό μας «μάτι» στη Σαντορίνη. Θα γίνει ο προσωπικός μας ξεναγός και θα μας ταξιδέψει στα μονοπάτια που αγαπάει…
Πού θα μας πήγαινε στη Σαντορίνη; «Σίγουρα θα πηγαίναμε στο νότιο τμήμα του νησιού. Μια βόλτα στο Μεγαλοχώρι και στην κόκκινη παραλία. Θα σε πάω στην αγαπημένη μου παραλία, την Βλυχάδα και με τα πόδια από την Θήρα στην Οία (πρόσεχε, 11 χιλιόμετρα!). Και μετά, κρασί, φαγητό… δεν μου αρέσουν τα spoilers! Ακολούθησέ με στο OneQuarter Greek!».
https://www.facebook.com/onequartergreek/https://www.instagram.com/onequartergreek/
Η Nicolletta κάνει το όνειρο της πραγματικότητα. Μετά από 10 χρόνια αναμονής, ανασυγκρότησης. Κάνει μια νέα αρχή στη Σαντορίνη. Κι όπως πολύ σωστά μας λέει ο Paulo Coehlo. «Ο άνθρωπος βελτιώνεται καθώς ακολουθεί το δρόμο του. Αν περιμένει να βελτιωθεί προτού πάρει μια απόφαση, δε θα προχωρήσει ποτέ».
