Οι μουζαλιές της Αμοργού
Τα μικρά παιδιά δεν γνωρίζουν από γραμμές και σχήματα όταν έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με το χαρτί και το μολύβι. Η σχέση τους με αυτά τα δύο υλικά, ξεκινάει συνήθως με μία μουτζούρα. Η Μουτζούρα μεταμορφώνεται σταδιακά, εξελίσσεται και παίρνει μορφή, σχήμα, συναίσθημα. H Λίλιαν Γαρυφαλλιδου είναι ο άνθρωπος πίσω το «Mouzalia Design Studio». Που στα Αμοργιανά «μουζαλιά» σημαίνει μουτζούρα.
Η Λίλιαν γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου παρέμεινε και στα φοιτητικά της χρόνια. «Θυμάμαι τον εαυτό μου, από το λύκειο ακόμα, να εκφράζω την επιθυμία μου να φύγω από την πόλη και να ονειρεύομαι μια ζωή τελείως διαφορετική από αυτήν που ζούσα και ως προς τον ρυθμό της αλλά και ως προς το σκηνικό στο οποίο εξελίσσεται αυτή. Για κάποιο λόγο, πάντα με γοήτευαν τα νησιά και ιδιαίτερα οι Κυκλάδες». Μας λέει η Λίλιαν στο humanstories.gr
Πρώτη φορά έφτασε στην Αμοργό το 2009 κάνοντας διακοπές. Η Λίλιαν, μαγεύτηκε από το τοπίο του νησιού και από την ανεπιτήδευτη ομορφιά των παραδοσιακών οικισμών της. «Κατά την διάρκεια των σπουδών μου στην Αρχιτεκτονική, έπρεπε να επιλέξω ένα θέμα προς διερεύνηση και διάλεξα να εμβαθύνω στην αρχιτεκτονική των Κυκλάδων παίρνοντας ως παράδειγμα τη Χώρα της Αμοργού. Έτσι άρχισα να επισκέπτομαι το νησί όλο και περισσότερο, καθώς η εργασία μου απαιτούσε την παρουσία μου εδώ. Κατά τη διάρκεια των επισκέψεων μου στο νησί, ιδιαίτερα σε περιόδους που δεν είναι τουριστικές, ξεκίνησα να γνωρίζω σιγά σιγά και τους κατοίκους της και να δημιουργώ νέους φίλους».
Και κάπου εδώ ξεκινά για την Λίλιαν το προσωπικό της ταξίδι στις Κυκλάδες. «Τον Νοέμβριο του 2012 μόλις είχα αποφοιτήσει από το Ε.Μ.Π., μου τηλεφώνησε ένας φίλος από το νησί λέγοντας μου ότι ένα αρχιτεκτονικό γραφείο αναζητά νέο προσωπικό. Χωρίς να το σκεφτώ ιδιαίτερα άρπαξα την ευκαιρία να κάνω αυτήν την τολμηρή αλλαγή…». Θυμάται η Λίλιαν. Κι όπως φαίνεται μία αλλαγή που την έφερε πιο κοντά στο εφηβικό της όνειρο.
«Έμπνευση μου είναι η καθημερινότητα μου στο νησί. Η «μουτζούρα» μου (μουζαλιά στα αμοργιανά) γεννήθηκε από την ανάγκη μου να διοχετεύσω κάπως τη δημιουργικότητα μου, καθώς αισθάνομαι ότι μέσα από την «πρωινή» μου δουλειά ως αρχιτέκτονας δεν εκφράζομαι πλήρως». Μας λέει η Λίλιαν . Κι έτσι γεννιέται το «Mouzalia Design Studio» της Λίλιαν. Ένα στούντιο που αποτυπώνει την Αμοργό και τις Κυκλάδες μέσα από την προσωπική οπτική της Λίλιαν Γαρυφαλλιδου.
«Έως τώρα δούλευα καθημερινά τα πρωινά ως αρχιτέκτονας και το απόγευμα που γυρνούσα σπίτι, προκειμένου να χαλαρώσω από την πίεση της ημέρας, ξεκινούσα τις μουζαλιές μου. Σιγά σιγά όλο αυτό άρχισε να αποκτάει μια δομή. Ψάχνω συνέχεια καινούργια αντικείμενα πάνω στα οποία θα μπορούσαν να εκτυπωθούν τα σχέδια μου. Αντικείμενα που θα θυμίζουν καθημερινά καλοκαίρι, νησιά, ανεμελιά, χαρά. Μου αρέσει πολύ να πειραματίζομαι με νέες τεχνικές, νέες μορφές, χρώματα. Να παρατηρώ την ιστορία της Ελλάδας με μια νέα σχεδιαστική ματιά.
Γιατί όλα ξεκινούν από μια μικρή βουλίτσα, μια μικρή μουτζούρα. Οι πρώτες αμήχανες κινήσεις, όταν ξεκινάς να δημιουργείς κάτι. Ακόμα και ένα παλιό σχέδιο που έμεινε στο στάδιο της μουτζούρας, μπορεί να μεταμορφωθεί σε κάτι πολύ όμορφο αν προσεγγιστεί με νέα ματιά». Επισημαίνει η Λίλιαν.
Η Ανταπόκριση του Κόσμου
«Υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο, κυρίως από τους Έλληνες του εξωτερικού που νιώθουν μια νοσταλγία για τον τόπο τους. Αλλά και από τους ξένους, που είναι ερωτευμένοι με την Ελλάδα. Μέχρι στιγμής τα βρεφικά φορμάκια φαίνεται να κερδίζουν τις εντυπώσεις του κόσμου. Ίσως, γιατί γενικά η σχεδιαστική μου προσέγγιση είναι κάπως παιδική. Μου αρέσει πολύ να ζωγραφίζω για τα παιδιά με έντονα χρώματα, απλά σχήματα και φόρμες. Επίσης και οι κούπες βρίσκουν ανταπόκριση καθώς αποτελούν ένα χρηστικό αντικείμενο το οποίο γίνεται κομμάτι της καθημερινότητας κάποιου. Πίνεις τον καφέ σου και αναπολείς τις καλοκαιρινές στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς…»
Καρποστάλ, μία παλαιότερη συνήθεια με νέους θαυμαστές. Αν, και οι επιλογή των καρποστάλ δεν συνηθίζεται ακόμη από τους Έλληνες αποκτά σιγά σιγά «αξία ανεκτίμητη».
«Νομίζω, ότι δεν είναι στη νοοτροπία μας σαν λαός το να στέλνουμε καρτποσταλ. Η μεγαλύτερη ανταπόκριση έρχεται από τους τουρίστες που επισκέπτονται το νησί και θέλουν να στείλουν κάρτες στους αγαπημένους τους ή από ανθρώπους που μένουν μακριά από την Ελλάδα και θέλουν να βάλουν στο σπίτι τους ελληνικές εικόνες». Μας λέει η Λίλιαν και συνεχίζει: «Αντλώ έμπνευση και ιδέες από την καθημερινότητα μου. Μια βόλτα στο χωριό, μια βουτιά στη θάλασσα ή ένας περίπατος στο βουνό αμέσως δημιουργούν τόσες εικόνες, ψαράκια, γαϊδουράκια, γλάροι, λευκά σπίτια με γλαστράκια. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη παρατήρηση…».
Μετά από Εννιά χρόνια στο νησί της Αμοργού, στο νησί του απέραντου γαλάζιου, η Λίλιαν επισημαίνει ότι η απόφαση της και η επιλογή της να ζήσει στην Αμοργό, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Έγινε όμως απολύτως συνειδητά. Και θεωρεί σήμερα αδιανόητο να μη μπορεί να δει ουρανό και ορίζοντα, τη θάλασσα και την Άνοιξη από το παραθυρόφυλλό της.
«Σε καμία περίπτωση δεν είναι μια εύκολη απόφαση. Θα πρέπει κάποιος να είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος για το που πάει και τι αναζητάει στον εκάστοτε τόπο. Το πρώτο βήμα είναι να απομυθοποιήσεις τη ζωή στην πόλη και την ψευδαίσθηση που έχουμε ότι ζώντας εκεί έχουμε άπειρες επιλογές. Η ρουτίνα της καθημερινότητας μας κάνει τελικά να υιοθετούμε το μοτίβο σπίτι-δουλειά-σπίτι, κάτι το οποίο κάνεις και στην επαρχία τελικά. Το δεύτερο βήμα είναι να προσαρμόζεσαι εύκολα σε νέα δεδομένα και καταστάσεις. Είναι μεγάλη πρόκληση για έναν άνθρωπο της πόλης να αφομοιώσει τη νοοτροπία και τις συνήθειες των μόνιμων κατοίκων ενός μικρού τόπου. Το τρίτο βήμα είναι να έχεις γίνει φίλος με τη μοναξιά σου. Στα μικρά νησιά οι επιλογές των συναναστροφών σου είναι περιορισμένες και σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα σου λείπει αφόρητα η οικογένεια ή οι φίλοι σου.
Δεν το έχω μετανιώσει καθόλου για την επιλογή μου. Πλέον κάποια πράγματα της πόλης μου φαίνονται αδιανόητα, όπως ότι κάποιος που ζει στην Αθήνα χρειάζεται από μισή έως και δυο ώρες να πάει στη δουλειά του ή μετά από μια κουραστική μέρα κάνει κύκλους κάτω από το σπίτι του ψάχνοντας να βρει θέση να παρκάρει. Όπως αδιανόητο μου φαίνεται πλέον να κοιτάς έξω από το παράθυρο σου και να μην βλέπεις τον ουρανό και τον ορίζοντα, τη θάλασσα, την άνοιξη, τα σύννεφα να τρέχουν…»
Αν θέλετε να Ταξιδέψετε κι εσείς στο Απέραντο Γαλάζιο της Λίλιαν, τότε δεν έχετε παρά να την επισκεφτείτε στο νησί της Αμοργού. Κι αν αυτό ακούγεται δύσκολο, τότε κάντε ένα κλικ και θα βρεθείτε αυτόματα στο online κατάστημα της.
«Μπορεί κάποιος να βρει τη δουλειά μου online στο νέο μου eshop www.mouzalia.com και σε λίγο καιρό ετοιμάζω και ένα μικρό εκθετήριο-κατάστημα σε ένα από τα ορεινά χωριά της Αμοργού, τη Λαγκάδα».
