Το καφέ της Μάλως και οι μνήμες της Χαραυγής

Ο χρόνος κυλά αργά στο χωριό της Χαραυγής του Δήμου Πωγωνίου στην Ήπειρο. Είναι απόγευμα και ο μόνος άνθρωπος που συναντάμε, είναι η κυρία Αμαλία.  Η νεότερη κάτοικος από τους δεκατρείς που έχουν απομείνει στο χωριό. Κάθεται στο μπαλκόνι του πανέμορφου καφενείου της και κοιτάει προς τα κάτω, την είσοδο του χωριού. «Το καφέ της Μάλως» γράφει μια καλοφτιαγμένη ζωγραφισμένη επιγραφή στα δεξιά της εισόδου. «Κάποια παιδιά το φτιάξανε» λέει και συνεχίζει: «Κάθομαι εδώ και κοιτάω προς τα κάτω.  Και είναι σα να βλέπω τον πατέρα μου να έρχεται, κρατώντας στο μπράτσο του την ζακέτα.  Ο πατέρας μου πάντοτε ερχόταν αυτή την ώρα και πάντοτε είχε ριγμένη στο μπράτσο του μια ζακέτα, είτε είχε κρύο, είτε είχε ζέστη.  Θυμάμαι τις ώρες που έρχονταν όλοι οι θαμώνες και είναι σα να τους βλέπω να έρχονται ξανά» λέει η κυρία Αμαλία.  

Είναι 72 χρονών και η πιο στενή της παρέα πλέον, είναι οι άντρες της αστυνομίας και της Frontex που σταματάνε κάθε μέρα στο καφέ της.  «Παλιά το χωριό είχε τρία καφενεία. Το δικό μας, το έφτιαξε ο παππούς του άντρα μου το 1929» λέει και μου δείχνει την πέτρα όπου είναι χαραγμένη η χρονολογία, στην γωνία του κτιρίου, καθώς ανεβαίνεις την σκάλα προς το μπαλκόνι.

 

Μέσα στο καφενείο, υπάρχουν δεκάδες φωτογραφίες από την ζωή του χωριού και του καφενείου.  Σήματα από διάφορα αστυνομικά σώματα της Ευρώπης τα οποία της καρφιτσώνουν οι άντρες της Frontex που περνούν από εκεί.  Παλιές φωτογραφίες της μητέρας της, του πεθερού της, στολίζουν τους τοίχους.  Ένα διάταγμα του 1956, της Βασίλισσας Αμαλίας, της συνονόματης της, το οποίο απαγορεύει το κάπνισμα σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, βρίσκεται σε ένα κάδρο. Η τηλεόραση, παίζει ειδήσεις.

 

 

«Το 1947 το χωριό κάηκε ολόκληρο κατά τον εμφύλιο. Σώθηκαν μόνο τρία τέσσερα σπίτια.  Πήραν όλα τα ζώα από το χωριό στην Αλβανία.  Οι κάτοικοι έφυγαν στα Γιάννενα και γυρίσανε το 1951, προκειμένου να ξαναχτίσουν το χωριό. Τον δρόμο θυμάμαι, ότι τον φτιάξαμε μόνοι μας.  Όλοι δουλέψαμε για τον δρόμο» λέει η κυρία Αμαλία.

 

 

Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού, έχουν μεταναστεύσει στην Αμερική.  Εκεί είχε βρεθεί και ο παππούς του άντρα της, πριν επιστρέψει το 1925 για να φτιάξει το καφενείο το 1929. «Υπήρχε ένας Τούρκος, που έρχονταν και έπαιρνε τους φόρους από το χωριό.  Ο παππούς του άντρα μου με κάποιους φίλους του, μικρός σε ηλικία τότε, αποφάσισε να στήσουν καρτέρι και να σκοτώσουν τον Τούρκο που μάζευε τους φόρους.  Του έστησαν καρτέρι στην είσοδο του χωριού, εκεί που υπάρχει τώρα μια εικόνα.  Τον χτυπήσανε, όμως δεν τον σκοτώσανε.  Τον τραυματίσανε απλώς.  Έτσι αναγκάστηκαν να φύγουν για να μη τους σκοτώσουν, αφού ο Τούρκος τους είχε δει και θα τους αναγνώριζε.  Οι δύο πήγαν στην Αθήνα, ενώ ο παππούς του άντρα μου πήγε μέσω Αλβανίας στην Ιταλία και από εκεί στις ΗΠΑ» διηγείται η κυρία Αμαλία και συνεχίζει: «Επέστρεψε το 1925 όταν δεν κινδύνευε πιά».

 

 

Το χωριό της Χαραυγής, βρίσκεται μια ανάσα από τα Έλληνο-Αλβανικά σύνορα.  Θωρείται πέρασμα, για τους Αλβανούς που θέλουν να φέρουν παράνομα φορτία κυρίως κάνναβής στην Ελλάδα, ενώ αρκετοί πρόσφυγες και μετανάστες, επιχειρούν πλέον να περάσουν από εκείνη την περιοχή στην Αλβανία, προκειμένου να συνεχίσουν τον ταξίδι τους στις Βόρειες χώρες.  Για αυτό βρίσκεται εκεί κι η Frontex μαζί με την Ελληνική αστυνομία. Η ώρα περνά, και το φως αρχίζει να πέφτει στο κατάφυτο χωριό της Χαραυγής.  «Μπορεί να μην έχει δουλειά πλέον, όμως έρχομαι στο καφενείο γιατί ξεχνιέμαι» μας λέει η κυρία Αμαλία καθώς την αποχαιρετάμε.  Ο αυτοκίνητο της Frontex με Γερμανούς αστυνομικούς, περνά μπροστά από το καφενείο και χαιρετάει κορνάροντας.  Σε λίγο θα γυρίσει ξανά.  Κάποιες φορές, παρκάρει έξω από το καφενείο επιβλέποντας το πέρασμα.  Και η ζωή, συνεχίζεται για τους δεκατρείς κατοίκους της Χαραυγής…

1 Σχόλιο

  • Aphrodite 18/07/2022 (18:02)

    My late grandfather’s coffee shop. This is my late uncle’s wife. My dad and other uncles left for the states and Athens but they stayed behind.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Subscribe To Our Newsletter
Subscribe to our email newsletter today to receive the latest news!
No Thanks
Με την εγγραφή σου συμφωνείς να λαμβάνεις τα νέα και τα ενδιαφέροντα θέματα του HumanStories και με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων. Μπορείς να διαγραφείς από την λίστα οποιαδήποτε στιγμή.
Don't miss out. Subscribe today.
×
×
WordPress Popup Plugin
Subscribe To Our Newsletter
No Thanks
Με την εγγραφή σου συμφωνείς με την Πολιτική Προστασίας Δεδομένων.
Don't miss out. Subscribe today.
×
×
WordPress Popup Plugin