Η πιο πολυφωτογραφημένη νησίδα του Αιγαίου!
Εκεί που το Ηφαίστειο χάνεται στο βαθύ μπλε και το απόλυτο Λευκό κάνει σινιάλο στο θεό Ήλιο συναντάμε την Σαντορίνη. Την πιο όμορφη, την πιο πολυφωτογραφημένη νησίδα του Αιγαίου.
Η Μοναδικότητα της Σαντορίνης προκαλεί δέος στον Επισκέπτη… Η πρώτη επαφή με το νησί είναι συναρπαστική. Σίγουρα θα νιώσετε σαν Ιάπωνες τουρίστες στα καλντερίμια της Καλντέρας, με τη φωτογραφική μηχανή στο χέρι, προσπαθώντας να αποθανατίσετε κάθε της στιγμή. Γιατί στη Σαντορίνη κάθε λεπτό της μέρας είναι… το Κάτι Άλλο. Αν Θέλεις λοιπόν να λέγεσαι ταξιδευτής, πρέπει οπωσδήποτε να την επισκεφτείς, έστω και για μια φορά στη ζωή σου.
Σαντορίνη ή Θήρα ή Στρογγύλη. Σύμφωνα με τον μύθο, η Σαντορίνη αναδύθηκε από τα βάθη της θάλασσας. Η Σαντορίνη ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου και χαρακτηρίζεται ενεργό ηφαίστειο μαζί με τα Μέθανα, την Μήλο και την Νίσυρο. Η Σαντορίνη καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι είναι απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη. Η Στρογγύλη ήταν ένας ηφαιστειακός κώνος. Το κεντρικό τμήμα της ανατινάχτηκε μαζί με τον κρατήρα του ηφαιστείου από τη Μινωική έκρηξη που έγινε το 1613 π.Χ. και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλντέρα της Σαντορίνης και την καταστροφή του προϊστορικού πολιτισμού του νησιού. Πριν τη μεγάλη ηφαιστειακή καταστροφή των προϊστορικών χρόνων η νήσος ήταν στρογγυλή και είχε το όνομα Στρογγύλη, ενώ αργότερα απέκτησε τα ονόματα Καλλίστη ή Καλλιστώ «η πιο όμορφη».
Ο πολιτισμός. Την εποχή του Χαλκού δημιουργήθηκαν τρείς μεγάλοι πολιτισμοί ένας από αυτούς ήταν και ο Κυκλαδικός πολιτισμός . Τα νησιά των Κυκλάδων γνώρισαν την χρυσή εποχή… Οι κάτοικοι της ήταν άνθρωποι χαρούμενοι και ειρηνικοί. Διασκέδαζαν τραγουδώντας, παίζοντας μουσική και κάνοντας αθλήματα. Αυτοί οι άνθρωποι άφησαν σε μας την πόλη του Ακρωτηρίου της Θήρας… Μία αμύθητη κληρονομιά. Μία πόλη μοναδικής αρχιτεκτονικής. Οι δρόμοι της πόλης ήταν λιθόστρωτοι, η αποχέτευση των κτιρίων γινόταν με πήλινους σωλήνες που βρίσκονταν μέσα στους τοίχους των κτιρίων και κατέληγαν σε χτιστούς υπονόμους κάτω από τους λιθόστρωτους δρόμους.
Χωριά της Καλντέρας. Είναι όλα τους πανέμορφα και με τη δική τους «προσωπικότητα». Τα Φηρά, πρωτεύουσα του νησιού συγκεντρώνει τα περισσότερα καταστήματα, καφέ, εστιατόρια, μουσεία και βραδινή ζωή. Το Φηροστεφάνι, το οποίο είναι σχεδόν ενωμένο με τα Φηρά, προσφέρει εξαιρετική θέα και ησυχία. Το Ημεροβίγλι, μια αληθινή βίγλα (σκοπιά) στο ψηλότερο σημείο της Καλντέρας, με τον Σκάρο, όπου άλλοτε ήταν κτισμένη η μεσαιωνική πρωτεύουσα του νησιού, μοιάζει με καρτ ποστάλ. Και η Οία, με το διάσημο ηλιοβασίλεμα, είναι ένας από τους πιο ρομαντικούς προορισμούς στον κόσμο (και όχι τυχαία). Αξίζει να τους περπατήσετε και να θαυμάσετε τα έργα της φύσης και των ανθρώπων σε κάθε γειτονιά της. Να κοντοσταθείτε στα γραφικά καταστήματα και να απολαύσετε το γλυκό σας ή το κρασί σας συντροφιά με το θαύμα που λέγεται Ελλάδα. Εκεί που το απόλυτο μπλε συναντάει το φως και το μαύρο του ηφαιστείου… η μεγαλειώδη θέα θαμπώνει ακόμη και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη.
Χωριά της ενδοχώρας. Το Ακρωτήρι, Ο Βόθωνας και ο Καρτεράδος με τα υπόσκαφα κτίσματα, τις παλιές γειτονιές και τις εκκλησίες τους. Το Εμπορείο με το καλοδιατηρημένο Καστέλι του. Η Επισκοπή Γωνιά, η έξω Γωνιά που προσφέρει θαυμάσια θέα. Το Μεγαλοχώρι με τα αναστηλωμένα παλιά σπίτια και τις εκκλησίες με τα περίτεχνα καμπαναριά. Η Μεσαριά με τα παλιά αρχοντικά και η Φοινικιά της Οίας με τα πολύχρωμα κτίσματα. Ενώ ο Πύργος, είναι το πιο εντυπωσιακό χωριό της ενδοχώρας και ίσως το πιο ξεχωριστό της Σαντορίνης. Ανηφορίστε μέχρι το κάστρο του Πύργου και χαθείτε στα λιθόστρωτα δρομάκια του.
Αρχιτεκτονική σπιτιού: Το υπόσκαφο, το σπίτι δηλαδή που είναι σκαμένο μέσα στο βράχο. Στα σπίτια αυτά κατοικούσαν, τα παλιά χρόνια , τα πληρώματα που δούλευαν στα καράβια. Το υπόσκαφο σπίτι είναι στενόμακρος χώρος με θολωτή οροφή που φωτίζεται και αερίζεται μόνο από την πρόσοψη. Εκεί στη πρόσοψη υπάρχει μια μικρή πόρτα, τοποθετημένη στο κέντρο, δεξιά και αριστερά της έχει ένα παράθυρο και πάνω από την πόρτα τον φεγγίτη. Στο εσωτερικό του σπιτιού υπάρχουν δύο χώροι. Η σάλα μπροστά και ένα μικρό δωμάτιο στο βάθος του σπιτιού, η κάμαρη. Ένας τοίχος χωρίζει τους δυο χώρους και σ’ αυτόν επαναλαμβάνονται τα παράθυρα και η πόρτα της πρόσοψης για λόγους αερισμού και φωτισμού της κάμαρης.
Εκδρομή στο ηφαίστειο. Τα καραβάκια ξεκινούν από τον Γιαλό (παλιό λιμάνι των Φηρών), το λιμάνι του Αθηνιού και το Αμμούδι κάτω από την Οία. Η επίσκεψη στα ηφαίστεια Νέα Καμένη και Παλαιά Καμένη με τις ιαματικές πηγές. Αξίζει να περπατήσεις στον κρατήρα του ηφαιστείου (30΄από το λιμανάκι της Νέας Καμένης όπου σε αφήνει το σκάφος). Συνιστώνται ελαφρά ρούχα, αντηλιακό, πολύ νερό και ανθεκτικά μαλακά παπούτσια.
τον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου. Ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους στο Αιγαίο. στεγάζεται πλέον με νέο και πρωτοποριακό βιοκλιματικό στέγαστρο και βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού και απέχει 15 χλμ. από τα Φηρά. Μουσεία. Στα Φηρά αξίζει θα δείτε το Αρχαιολογικό μουσείο. Στην Οία υπάρχει το Ναυτικό μουσείο, στον Πύργο η Εκκλησιαστική Συλλογή και το Πολιτιστικό Χωριό «Η Σαντορίνη που έφυγε». Στο Κοντοχώρι (1 χλμ. από τα Φηρά) βρίσκεται το Λαογραφικό μουσείο Εμμ. Λιγνού.
Επίσκεψη στα οινοποιεία. Τα ευρήματα στις ανασκαφές της προϊστορικής πόλης του συνηγορούν στο ότι υπήρχε καλλιέργεια αμπελιού στο νησί τουλάχιστον από τον 17ο αιώνα π.Χ. Η ηφαιστειακή γη έκανε το θαύμα της δημιουργώντας κρασιά με ποιότητα και ξεχωριστά όπως, το visanto το βραβευμένο «κρασί του ήλιου». ‘Oλα τα οινοποιεία είναι επισκέψιμα και μπορείτε να κάνετε γευσιγνωσία.
Επίσκεψη στα βυζαντινά μνημεία , όπως η Παναγιά της Μέσα Γωνιάς, το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, το ανδρικό μοναστήρι του Προφήτη Ηλία με το εκκλησιαστικό λαογραφικό μουσείο.
Φάβα για τους ντόπιους ήταν τόσο σημαντική όσο το ψωμί, και την χρησιμοποιούσαν ανέκαθεν σε πολλές συνταγές. Έχει πλούσια, γλυκιά γεύση και προέρχεται από ένα όσπριο, το λαθούρι, για το οποίο οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι υπήρχε στο νησί εδώ και 3.500 χρόνια. Μάλιστα, έχει αναγνωριστεί ανάμεσα στους καρπούς που ανακαλύφθηκαν στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου. Στο παρελθόν και επειδή δεν υπήρχαν πολλές καλλιεργήσιμες εκτάσεις, συνήθιζαν να την καλλιεργούν μαζί με το αμπέλι ώστε να εξασφαλίζουν μεγαλύτερα έσοδα. Η φάβα γίνεται σαν πουρές και τρώγεται μαζί με κάπαρη ή «παντρεμένη», με κρεμμύδια.