H.E.R.O. made in Greece!

Ξεκίνησαν τον Νοέμβριο του 2015 σαν ένα τσούρμο «κουζουλοί» (η αναφορά γίνεται και λόγω καταγωγής), με προορισμό την Λέσβο και με στόχο να σώσουν όσο το δυνατό περισσότερους πρόσφυγες που πνιγόταν στα «λουτρά αίματος» του Αιγαίου, με την αθρόα έλευση φουσκωτών βαρκών από την Τουρκία προς τα ελληνικά νησιά μας να μην έχει σταματημό.

Η Μάνια Μπικώφ κι ο σύζυγός της, Σπύρος Μητριτσάκης, μαζί και με την υπόλοιπη πολύ αξιόλογη ομάδα της ναυαγοσωστικής εταιρίας «Lifeguard Hellas» έζησαν πρωτόγνωρες εμπειρίες στο νησί, που βίωσε με τον χειρότερο τρόπο τι σημαίνουν προσφυγικές ροές χιλιάδων ανήμπορων – να αντιδράσουν και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους – ανθρώπων!

 

 

 

Όμως έναν χρόνο μετά κι αφού με τη στάση τους απέδειξαν ότι «με την εξαιρετική εθελοντική δουλειά μας καταφέραμε να κάνουμε ηχηρή τη δράση μας, μιας ομάδας κι ενός λαού που δε γυρνάει την πλάτη στην ανάγκη», όπως ορθά έγραψε η Μάνια Μπικώφ, λίγο μετά το βραβείο «H.E.R.O.» (Honouring Excellence for Rescue Operations) που παρέλαβε στην Λισσαβόνα, στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, η Ελλάδα μπορεί να περηφανεύεται (ναι σε μια περίοδο που όλα μας φταίνε εντός συνόρων κι οι εκτός συνόρων παντογνώστες κριτικάρουν κάθε τι που βιώνουμε και πράττουμε) για ορισμένους ακόμη ήρωες!

Μια μέρα μετά την 17^η Νοεμβρίου, την επέτειο του Πολυτεχνείου και την ιστορική ανάμνηση των ανθρώπων – ηρώων που προέταξαν τα στήθη τους ενάντια στο φασισμό και στο χουντικό καθεστώς, το humanstories.gr φιλοξενεί (ξανά, διαβάστε το αναλυτικό θέμα που κάναμε τον περασμένο Απρίλιο: https://www.humanstories.gr/demeni-mazi-sti-zoi-ke-sto-thanato/) μια «ηρωίδα» με ονοματεπώνυμο! Μια Χανιώτισσα διασώστρια που ο πρωταθλητισμός μέσω του water polo και του τριάθλου της επιτρέπουν να τραβάει μόνη της βάρκα με αρκετούς πρόσφυγες πάνω, να σώζει παιδάκια, μεγάλους, γενικά ανθρώπους που την έχουν ανάγκη, ίσως στην πιο σημαντική κι επικίνδυνη στιγμή της ζωής τους. Σε στιγμές που ο θάνατος με την αδιαπράγματευτη ανάγκη της επιβίωσης, δεν απέχουν αρκετά!

Η Μάνια Μπικώφ κι η ομάδα της, μαζί με το σύζυγό της (έχουν 4 παιδιά μαζί) Σπύρο Μητριτσάκη και δεκάδες ακόμη συνεργάτες τους, αναγνωρίστηκαν από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Θαλάσσιας Διάσωσης – International Maritime Rescue Federation (IMRF) ως μία εκ των τριών φιναλίστ διεκδικητών της διάκρισης H.E.R.O. (Honouring Excellence for Rescue Operations) ,που επιβραβεύει τις αξιέπαινες αποστολές διάσωσης. Ο νικητής ανακοινώθηκε την Τρίτη, 15 Νοεμβρίου, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε (παράλληλα) στο Μέριλαντ των ΗΠΑ και στη Λισσαβόνα.

Ο Γάλλος καπετάνιος, Ερβέ Λεπάζ κι η ομάδα του πήραν το πρώτο βραβείο για την έρευνα αναζήτησης και διάσωσης του πληρώματος (δύο άτομα) ενός καταμαράν που αναποδογύρισε στο Κέιπ Τάουν (Ν. Αφρική), το δεύτερο βραβείο πήγε στα χέρια της ελληνικής αποστολής και το τρίτο στον Λαρς Τζ. Σόλβικ, μέλος της Νορβηγικής Κοινότητας για τη Διάσωση στη Θάλασσα από το 2002, ο οποίος έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη συμμετοχή της ομάδας του στην ευρωπαϊκή αποστολή «Ποσειδώνας», στο Αιγαίο.

 

 

 

Στις πρώτες της σκέψεις, η Μάνια Μπικώφ ανέφερε μέσω των Social Media ότι «ένα βραβείο που ξεπέρασε τα όρια της Λέσβου, της Ελλάδας. Ένα βραβείο, που μας ανέβασε ψηλά εκεί που η φαντασία μας δε θα είχε φτάσει ποτέ. Ακόμη κι αν η πρώτη θέση δεν απονεμήθηκε σ’ εμάς, είμαστε πρώτοι, στη συνείδηση μας, στις ευχές σας, στα μάτια όλων όσων χθες ήταν παρόντες στην βραδιά απονομής.

»Όλοι, μας έσφιξαν το χέρι, μας αγκάλιασαν, θέλησαν να μοιραστούμε μαζί τους εμπειρίες κι ας έχουν δει τα δικά τους μάτια εξίσου πολλές δύσκολες στιγμές στη θάλασσα. Καταφέραμε με την εξαιρετική εθελοντική δουλειά μας, να κάνουμε ηχηρή τη δράση μας, μιας ομάδας κι ενός λαού που δε γυρνάει την πλάτη στην ανάγκη.

»Δεν είμαστε ΜΚΟ, δε μας στηρίζει οικονομικά κανείς, μας βοηθάνε μονάχα φίλοι κι ομάδες που μαζί έναν χρόνο τώρα ξεπερνάμε τον εαυτό μας, γίναμε πλουσιότεροι σε εμπειρίες, σε συναισθήματα, σε αληθινές φιλίες. Μοναδικές και μονάκριβες στιγμές, σε όλα τα στάδια αυτής της επιβράβευσης. Ήδη κοιτάμε μπροστά, στα μελλοντικά μας σχέδια, στις εκπαιδεύσεις, στο πως να είμαστε καλύτεροι. Όσα ευχαριστώ κι αν πω ποτέ δε θα είναι αρκετά, μα είναι τόσο πολύ απαραίτητο να τα τονίσω. Σε κάθε ναυαγοσώστη μας, σε κάθε εθελοντή είμαστε όλοι ισάξιοι κρίκοι σε αυτή την αλυσίδα διάσωσης κ επιβίωσης.

»Υποσχόμαστε, πως αυτήν την τεράστια επιτυχία και τιμή του να ανήκουμε στους ελάχιστους εκλεκτούς στη θαλάσσια διάσωση θα την κρατήσουμε μέσα μας ως φυλαχτό και θα συνεχίσουμε με μόνο μέλημά μας τη βοήθεια στο νερό, όπου κι όποτε χρειάζεται. Εκ μέρους όλης της μεγάλης οικογένειας της Lifeguard Hellas σας ευχαριστούμε όλους από καρδιάς».

 

 

 

Η Μάνια Μπικώφ μίλησε στο Humanstories.gr από την Λισσαβόνα από όπου βρέθηκε κι εξήγησε ότι «κλείσαμε έναν χρόνο και συνεχίζουμε με την ίδια συνέπεια και σεβασμό στην Λέσβο. Εδώ και πολλούς μήνες, από την άνοιξη και τη συμφωνία της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ροές έχουν ελαττωθεί πάρα πολύ, υπάρχουν και συνεχομενες ημέρες χωρίς βάρκες… Επειτα πάλι έρχονται, αλλά 1-2 κάθε βράδυ, καμιά σχέση με τα νούμερα που αντιμετωπίζαμε τους πρώτους πέντε μήνες. Ενδεικτικά, θα σας πω ότι μέχρι και τον Ιανουάριο του 2016, στη δική μας περιοχή Λιμαντζίκι/Φάρος Μολύβος έκτασης περίπου 300μ., είχαμε βοηθήσει να βγουν στην ακτή 7.500 άτομα! Αυτός είναι ένας ενδεικτικός αριθμός για να καταλάβει ο καθένας για ποια μάζα πληθυσμού αναφερόμαστε…».

Βέβαια όταν έκλεισε ο 24ώρος σταθμός παρακολούθησης (Μάιος του 2016), κατέβηκαν όλα τα μέλη της ομάδας στην Μυτιλήνη και ταυτόχρονα με τις νυχτερινές βάρδιες, ανέλαβαν καθημερινά μαθήματα κολύμβησης στα προσφυγόπουλα! Η ίδια μάς αναφέρει το νέο επίτευγμα αυτής της ομάδας, πλέον σε πιο «ήρεμα νερά» και με τον γνώμονα ότι «η πρόληψη κι γνώση είναι η καλύτερη θεραπεία!».

«Από τον Φεβρουάριο του 2016, η μισή ομάδα μας καθημερινά έκανε νυχτερινές βάρδιες με το σκάφος κι από ακτής στην πόλη της Μυτιλήνης, παράλληλα με τη βάση μας στο Μόλυβο. Τέλη Μαίου, όμως, έκλεισε ο 24ωρος σταθμός μας κι όλοι κατεβήκαμε στη Μυτιλήνη. Εκεί παράλληλα με τις νυχτερινές βάρδιες – έως αρχές Οκτωβρίου έπειτα από πρόσκληση του διευθυντή του κέντρου φιλοξενίας «Καρά Τεπέ», κ. Σταύρου Μυρογιάννη – αναλάβαμε καθημερινά μαθήματα κολύμβησης στα παιδάκια (600+) που έμεναν εκεί. Ήταν ένα πρόγραμμα εξοικείωσης των παιδιών με το νερό, το οποίο στη διαδρομή τους από Τουρκία ήταν κυρίως εφιάλτης κι όχι χαρά. Η συμμετοχή σταδιακά έγινε πολλή μεγάλη! Σε όλα τα παιδιά προσφέραμε μαγιό, γυαλιά, μπρατσάκια, σανίδες, στα κοριτσάκια μαγιό με μακρύ μανίκι κ.α. Πάντα σεβόμασταν τις θρησκείες και τα πιστεύω τους. Μέσω δωρεών συγκεντρώσαμε όλα τα παραπάνω και πραγματικά το κολύμπι έγινε η αγαπημένη δραστηριότητα όλων!».

 

 

 

Σίγουρα μία από τις φράσεις που μοιράστηκε, η Μάνια Μπικώφ, με τους φίλους της στα Social Media «με την εξαιρετική εθελοντική δουλειά μας καταφέραμε να κάνουμε ηχηρή τη δράση μας, μιας ομάδας κι ενός λαού που δε γυρνάει την πλάτη στην ανάγκη» περιλαμβάνονται πολλά και σημαντικά νοήματα, αξίες… Κι η ίδια μας αναλύει λίγο περισσότερο αυτά που αισθάνεται: «Το νοιώθω απόλυτα αυτό, το πρεσβεύουμε πιστά από την πρώτη ώρα μας στο νησί της Λέσβου. Ξέραμε πως εκπροσωπούμε κατά κάποιον τρόπο όλους τους Ελληνες. Δεν έχει σχέση μόνο με το γεγονός ότι είμαστε λαός της προσφυγιάς. Νομίζω περισσότερο έχει σχέση με το φιλότιμο, με το νοιάζομαι. Μέσα στην δική μας οικονομική και κοινωνική κρίση, υπάρχουμε εμείς και χιλιάδες άλλοι Έλληνες που δεν κάθονται στο καναπέ τους αλλά ανοίγουν την αγκαλιά τους σε όποιον την έχει ανάγκη. Κι αυτό, επίσης, ήταν κάτι που τονίστηκε και στη βράβευση, για τις ηρωικές πράξεις των Ελλήνων. Αισθάνθηκα ότι ψήλωσα ακόμη περισσότερο εκείνες τις στιγμές».

Η Μάνια Μπικώφ, με το σύζυγό της, Σπύρο Μητριτσάκη και την εξαιρετική τους ομάδας παίρνουν καθημερινά βραβεία από τα άτομα, που βοηθούν, με τον αριθμό να είναι αρκετά μεγάλος στον έναν χρόνο παρουσίας τους στην Λέσβο. Ομως υπάρχει πάντα μέσα στο μυαλό τους ότι η εμπλοκή στη συμφωνία Ε.Ε. και Τουρκίας μπορεί να φέρει πάρει χιλιάδες πρόσφυγες σε δεινή θέση!

«Εμείς, έχοντας ως βάση για φέτος τον χειμώνα τη Σκάλα Συκαμιάς, ζούμε αυτόν το φόβο καθημερινά. Η Τουρκία παίζει το παιχνίδι της κι εμείς εδώ όταν κι εάν πραγματοποιήσει τις απειλές της για άνοιγμα της ακτογραμμηή, τρέμουμε στην ιδέα ότι θα επαναληφθεί το περσινό σκηνικό με τα χιλιάδες άτομα μέσα στον χειμώνα. Δυστυχώς οι φόβοι υπάρχουν κι ευχόμαστε να μη γίνουν πράξη ποτέ. Αν αρχίσει πάλι ένα μεγάλο μεταναστευτικό κύμα, τα θύματα για μια ακόμη φορά θα είναι οι ίδιοι οι πρόσφυγες».

• Οι φωτογραφίες εν ώρα δράσης στάλθηκαν από την Μάνια Μπικώφ στο humanstories κι ανήκουν στον @Neal Mcqueen 2016.