Ένα ταξίδι μνήμης και γεύσης

Η Γεωργία Κουτσούκου, έχει καταγωγή από την Καλαμάτα. Ο πατέρας της Γεωργίας ήταν ναυτικός κι είχε αδυναμία στις νέες γεύσεις. «Οι γεύσεις που θα θυμάμαι για πάντα, είναι η πίτσα που μας έφτιαξε ο μπαμπάς μου όταν επέστρεψε από ταξίδι του από τα νησιά Φώκλαντ. Ήταν μια εξαιρετική πίτσα με αντσούγιες». Θυμάται με νοσταλγία η Γεωργία. Η Γεωργία μεγάλωσε στην Καλαμάτα. Κάθε Σάββατο, βρισκόταν στο κρεοπωλείο του παππού της.  Του πατέρα της μητέρας της. Το οποίο εν συνεχεία πέρασε στα χέρια των θείων της.

Πολλές αναμνήσεις…  «Ήταν ένα εξαιρετικό κρεοπωλείο. Ο θείος μου έβαζε γουρουνοπούλα κάθε Σάββατο όταν ήταν η εποχή της. Από της Αναλήψεως και μετά. Δεν μπορώ να ξεχάσω την υπέροχη ατμόσφαιρα της αγοράς κάθε Σάββατο που ήμουν εκεί. Η μαμά μου στο ταμείο και τα αδέρφια της με τον παππού μου στην πώληση.  Θυμάμαι έντονα το ολόφρεσκο κρέας και τις συνταγές που έδιναν οι θείοι μου στους πελάτες τους ανάλογα με τι κρέας και ποιο κομμάτι αγόραζαν». Μας λέει η Γεωργία και συνεχίζει: «Στο τραπέζι της Κυριακής, το κοκκινιστό μοσχαράκι με μακαρόνια και μια υπέροχη σάλτσα λαμπύριζε στα μάτια μου σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όπως δεν μπορώ να ξεχάσω τη βουτιά μιας φέτας ψωμιού στη σούπα με τα πράσινα φασολάκια Ροβίτσα. Η Ροβίτσα είναι πράσινα μικρά φασολάκια ασιατικής καταγωγής, αλλά στη Μεσσηνία υπήρχε πολύ καλή ποικιλία και αρκετά διάσημη». Μας επεξηγεί η Γεωργία.

 

 

Η Γεωργία είχε παιδικές μνήμες με έντονες εικόνες. Μαγειρική, γεύσεις και ταξίδια. Έτσι λοιπόν όταν μεγάλωσε, ήθελε να γίνει ναυτικός. Όπως ο πατέρας της. «Τα ταξίδια ήταν στο DNA μου αλλά κατάλαβα πόσο δύσκολη δουλειά είναι. Γιατί εκείνος μου έλειπε πολύ… ». Πολύ σύντομα άλλαξε πορεία πλεύσης  και αποφάσισε να γίνει διερμηνέας-μεταφραστής. Γιατί για να σπουδάσει, έπρεπε να ταξιδέψει. Κι έτσι λοιπόν συνδύασε σπουδές και ταξίδια και απέκτησε πολλές ταξιδιωτικές εμπειρίες. Και οι εμπειρίες αυτές την οδήγησαν ξανά εκεί από όπου ξεκίνησαν όλα. Σε μία κουζίνα. Έγινε μαγείρισσα.

Η μαγειρική για την Γεωργία παραμένει ένα ατελείωτο ταξίδι. «Η γεύση είναι μια έννοια απόλυτα ταξιδιωτική. Μία παράλληλη μνήμη σε προκαλεί να ανακαλύψεις τον εαυτό σου παράλληλα με τις σημερινές ανάγκες που βιώνεις. Σε αυτό το ταξίδι, το εισιτήριο το έχεις συνέχεια στην τσέπη σου και την βαλίτσα σου γεμάτη. Αν το δεις λοιπόν όλο αυτό σαν ένα ταξίδι, είναι πράγματι ένα οδοιπορικό στη ζωή γεμάτο μνήμη και πρόοδο παράλληλα. Όταν ο άνθρωπος ταξιδεύει, η δημιουργικότητα του αυξάνεται, καθώς οι επιρροές των ταξιδιών του κάνουν τον μονόδρομο, λεωφόρο».

Η ανήσυχή-δημιουργική μαγείρισσα Γεωργία, αγαπάει το μοίρασμα και τα μεγάλα τραπέζια που είναι γεμάτα γεύσεις και μνήμες. Και κατάφερε στην πορεία της μέχρι τώρα ζωής της να βρει την προσωπική της Ιθάκη και να τη ζήσει. «Κυριολεκτικά ζω το αγαπημένο ποίημα, την Ιθάκη. Υπάρχουν στιγμές που έχω φοβηθεί και τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες.  Όμως ξέρω πως το τραπέζι της παρέας ενώνει τις ψυχές. Δεν αφήνει το φόβο να κυριαρχήσει. Τις περισσότερες φορές που δεν φοβάσαι να τολμήσεις, τα τέρατα που σε ταλανίζουν διαλύονται».

 

 

---

Το ταξίδι της μαγειρικής είναι για την Γεωργία δεσμός ζωής. Κάνει αυτό που αγαπά και το απολαμβάνει κάθε μέρα. Και όπως είπε και ο Κομφούκιος: «Διάλεξε μια δουλειά που σ’ αρέσει και δε θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου».

---

 

 

 

Αγαπημένη συνταγή της Γεωργίας:  Κοκκινιστό μοσχαράκι με πατάτες τηγανιτές.

Θα χρειαστείτε:

1κιλό μοσχάρι σπάλα

2 γεμάτες κουταλιές μπελτέ

3-4 ντομάτες ξεφλουδισμένες και χωρίς σπόρια

Αλάτι και πιπέρι

Ένα μικρό μπουκέτο από μυρωδικά, (εγώ βάζω, δεντρολίβανο πολύ ψιλοκομμένο, φασκόμηλο, ελάχιστο βασιλικό, σκόρδο πολύ ψιλοκομμένο).

Ένα ωραίο κόκκινο κρασί ( προτιμώ εμφιαλωμένο εννοείται και χρησιμοποιώ κατά κύριο λόγο ημίγλυκο από ποικιλίες merlot, Μοσχάτο, Αγιωργίτικο).

Εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο

Αλάτι πιπέρι.

Εκτέλεση: Ψιλοκόβουμε τις ντομάτες. Σε ένα τηγάνι βάζουμε ελαιόλαδο, το σκόρδο και όλα τα μυρωδικά. Τα σβήνουμε με λίγο από το κρασί. Προσθέτουμε τις ντομάτες. Ίσως χρειαστεί και μια πρέζα ζάχαρη αλλά με προσοχή γιατί βάζουμε ημίγλυκο κρασί. Λίγη κανέλα και λίγο γαρύφαλλο. Αφήνουμε να βράσουν μέχρι να γίνουν μια ωραία σάλτσα. Σβήνουμε τη φωτιά. Παράλληλα σε μια κατσαρόλα βάζουμε ελαιόλαδο και λίγη φυτίνη, λίγη όμως. Θωρακίζουμε το κρέας από όλες τις πλευρές αφού πρώτα το έχουμε πλύνει και στεγνώσει πολύ καλά. Βγάζουμε το κρέας σε μια πιατέλα. Ξύνουμε της κατσαρόλα μας ώστε να “ξεκολλήσουμε” όλα τα ψήγματα του κρέατος που έχουν μείνει στον πάτο της κατσαρόλας. Αυτό είναι μεγάλο μυστικό για ωραία σάλτσα. Μόλις τελειώσουμε αυτή τη διαδικασία την οποία την κάνουμε εφόσον έχουμε χαμηλώσει τη θερμοκρασία, δυναμώνουμε πάλι τη φωτιά και ξαναβάζουμε το κρέας. Σβήνουμε με το κρασί .Προσθέτουμε τη σάλτσα που φτιάξαμε πριν, αν δεν έχουμε έτοιμη. Παράλληλα διαλύουμε σε λίγο νερό τον μπελτέ. Προσθέτουμε και αυτό το μίγμα και αφήνουμε να σιγοβράσει. Πάντα ο βρασμός γίνεται ανάλογα με την κουζίνα , αλλά θέλει περίπου με αργό βράσιμο μια ώρα και κάτι με απλή κατσαρόλα κι όχι με την χύτρα.

Όταν είναι σχεδόν έτοιμο έχουμε καθαρίσει τις πατάτες και τις κόβουμε κυδωνάτες, σε χοντρά κομμάτια και τις τηγανίζουμε. Μόλις είναι έτοιμες και καλοτηγανισμένες , ξεχωρίσουμε το κρέας από τη σάλτσα , εννοώ ότι βάζουμε σε ξεχωριστό σκεύος τη σάλτσα και σερβίρουμε. Ξεχωρίζω τη σάλτσα γιατί είναι τόσο νόστιμη που την επόμενη μέρα την κάνω σκέτη με μακαρόνια.

Καλή σας όρεξη.

Συνταγές της Γεωργίας θα βρείτε στη σελίδα της στο Fb: Georgia Koutsoukou. Στη σελίδα fb της ομάδας Foodme Ν. Αιγαίου. Ενώ μπορείτε να την απολαύσετε σε εκπομπές στο ραδιόφωνο.