«Εικοσιτρία». Από την καρδιά της Θεσσαλονίκης, το καλοκαίρι «ταξιδεύει» στα ελληνικά νησιά
Η Θεσσαλονίκη είναι μια μικρή γειτονιά στο χάρτη της Ελλάδας. Σε αυτή τη γειτονιά συνυπάρχει μια μεγάλη ποικιλία καλλιτεχνών. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που έγιναν καλλιτέχνες από επιλογή, κι εκείνοι οι άνθρωποι που στην πορεία της ζωής τους οδηγήθηκαν στην ανάγκη να εκφραστούν μέσα από την τέχνη.
Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στο δρόμο της Φιλικής Εταιρίας, λίγα μέτρα πάνω από την Τσιμισκή βρίσκεται το «Είκοσιτρια». Εκεί σε ένα όμορφο λιλιπούτειο χώρο που θυμίζει νησί, συναντήσαμε τη Μαργαρίτα Ηλιάδου και την Έφη Δόξα. Την ώρα που επισκεφτήκαμε τα δύο κορίτσια…αμπελοφιλοσοφούσαν και συν δημιουργούσαν παραγγελίες για συνεργάτες τους στο νησί της Φολεγάνδρου. «Αυτή την περίοδο έχουμε αρκετή δουλειά λόγω των νησιών. Όλες οι παραγγελίες είναι από νησιά». Μας λένε στο Humanstories.gr η Έφη και η Μαργαρίτα.
«Πρώτη φορά που συμμετείχαμε σε Έκθεση της Αθήνας με άλλους μικρούς δημιουργούς, ήταν αρχές του 2020. Δεν περιμέναμε τότε τόση μεγάλη ανταπόκριση για τις δημιουργίες μας. Δεν είχαμε μαζί μας ούτε χαρτί για να σημειώσουμε τις παραγγελίες… Είχαμε ένα μόνο μπλοκ δελτίο παραγγελιών μαζί μας. Δεν είμασταν προετοιμασμένοι. Δεν περιμέναμε τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Όλοι μας κοιτούσανε και μας ρωτούσαν πόσο καιρό παίρνουμε μέρος σε εκθέσεις. Τους απαντούσαμε ότι ήταν για εμάς η πρώτη μας φορά. Δε μας πίστευαν ότι ήταν η πρώτη μας φορά σε έκθεση…». Θυμούνται με καμάρι και ενθουσιασμό η Μαργαρίτα και η Έφη. Και συνεχίζουν: «Αλλά μετά ήρθε τον Μάρτιο το lockdown και πάει το όνειρο. Βέβαια μας γνώρισαν τα νησιά, κάποιοι κάνανε παραγγελίες, άλλοι τις μειώσανε και κάποιοι ακυρώσανε τελείως. Όμως, πάλι ήμασταν ευχαριστημένοι. Ίσως, όλα αυτά συνετέλεσαν για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε με την ποσότητα των παραγγελιών». Μας λέει η Έφη. «Και ξαφνικά την επόμενη χρονιά ήμασταν αναγνωρίσιμοι, γνώριζαν τη δουλειά μας».
Η επαφή με το χώρο της τέχνης
Η Μαργαρίτα Ηλιάδου είναι ένας γενναιόδωρος και κοινωνικός άνθρωπος. Και η ψυχή του «Εικοσιτρία». Από την άλλη πλευρά η Έφη, είναι χαμηλών τόνων, αλλά η σιωπηλή δύναμη. Στηρίζει τη Μαργαρίτα και μεταδίδει στο χώρο μία ηρεμία. «Μετά τη γέννηση του Παύλου μου, μου βρήκαν μια σπάνια πάθηση κι έπρεπε να σταματήσω τα πάντα. Για να μη ξεκινήσω να παίρνω χάπια, επειδή ήμουν ένας πολύ δραστήριος άνθρωπος, μου σύστησε ο καρδιολόγος μου να βρω κάτι να ασχοληθώ. «Να μην είσαι κλεισμένη στο σπίτι αλλά δεν πρέπει να κουράζεσαι». Μου είχε πει. Είχα πάει στο Ωνάσειο, είχα πάει στην Αμερική, ήταν τέτοια η πάθηση μου που θα έπρεπε να έχω μια «τεμπέλικη ζωή». Έτσι, μου έλεγαν όλοι. Τότε, ξεκίνησα σε μία ομάδα στο δήμο Καλαμαριάς και ασχολήθηκα με τα καλλιτεχνικά. Και ότι κατασκεύαζα, τα δώριζα. Όταν άρχισαν να μου τα ζητάνε κάποια πράγματα, άρχισα να τα πουλάω μόνη μου. Αυτό, με έσωσε. Σα να μου έκανε ένα δώρο ο Θεός. Ανοίχθηκε για μένα ένας καινούριος κόσμος. Ώσπου μια πελάτισσα μου με ρώτησε αν πηγαίνω σε bazaar. Δεν γνώριζα μέχρι τότε τι ήταν τα bazaar. Και φυσικά, πήγα. Δε με ενδιέφερε που δεν πούλησα αρκετά κομμάτια. Μέχρι τότε δεν ήξερα ότι υπήρχαν στην πόλη τόσοι πολλοί δημιουργοί. Στα bazaar δεν το έβλεπα ανταγωνίστηκα. Χαιρόμουν πραγματικά. Τί όμορφος κόσμος ο Καλλιτεχνικός;» Μας λέει η Μαργαρίτα συγκινημένη και συνεχίζει: «Σε ένα αντίστοιχο bazaar γνώρισα την Έφη. Η Έφη έκανε φούστες τότε με ύφασμα. Την έβλεπα μόνη της συνέχεια και κάποια στιγμή ήμασταν δίπλα δίπλα. Και στο επόμενο bazaar πήγαμε μαζί.
Η Έφη ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων. Δε μιλούσε. Ντροπαλή. Ήρεμη. Έτσι ξεκινήσαμε μαζί με την Έφη την κοινή καλλιτεχνική μας πορεία. Από το 2014. Αρχικά βρήκαμε ένα χώρο τότε στην Τσιμισκή. Και μαζέψαμε χειροτέχνες στο χώρο, το είχαμε ονομάσει big bloom. Φωνάξαμε όλους τους φίλους που θέλανε να συμμετέχουν, ο κάθε ένας νοίκιαζε το χώρο του με το μήνα και παρουσίαζε τη δουλειά του. Επινοικιάζαμε το χώρο. Μετά από μερικούς μήνες όμως, την περίοδο της κρίσης, αυτό έκλεισε».
Και κάπου εδώ ξεκινά το νέο Ταξίδι με το «εικοσιτρία»
«Αναζητώντας νέο τρόπο για να προβάλουμε τις δημιουργίες μας, φτιάξαμε μία ΚΟΙΝΣΕΠ. Στην πορεία όμως μείναμε τρείς. Δεν είναι εύκολος ο συνεταιρισμός. Η Δήμητρα, η Έφη κι εγώ. Έτσι ξεκινήσαμε και κάναμε το μαγαζάκι μας. Και κακώς δεν το τολμήσαμε από την αρχή.
Από τον Δεκέμβριο όμως, είμαστε μόνο εγώ και η Έφη. Η Δήμητρα, δυστυχώς δεν μπορούσε να συνεχίσει. Μείναμε οι δυο μας. Το χειμώνα, απλως συντηρούσαμε το μαγαζί. Τα πρώτα χρόνια δεν παίρναμε μισθό. Αλλά το Καλοκαίρι έχουμε πολύ δουλειά με τα νησιά. Στηρίζουμε και νέους ανθρώπους-δημιουργούς. Αν μας αρέσει η δουλειά τους, φιλοξενούμε στο μαγαζί αρκετές από τις δημιουργίες τους. Μας αρέσει να στηρίζουμε Νέους Δημιουργούς». Μας λένε η Έφη και η Μαργαρίτα.
Δίνοντας ζωή…και μια δεύτερη ευκαιρία στα υλικά
«Η φιλοσοφία μας, είναι να αξιοποιούμε όλα τα υλικά. Αγοράσαμε αρκετά πανιά που περισσεύαν. Ότι θα πετούσαν στα σκουπίδια, εμείς του δώσαμε ζωή. Μία δεύτερη ευκαιρία. Η τιμή τους ήταν και πολύ καλύτερη. Μας αρέσει να ανακυκλώνουμε υλικά. Δεν πετάμε τίποτα. Δεν αγοράζουμε καινούργια τόπια. Κι όλες οι δημιουργίες μας είναι μοναδικές δεν υπάρχει δεύτερο ίδιο κομμάτι. Δεν υπάρχει δεύτερο ίδιο πανί. Αυτή είναι η φιλοσοφία μας.
Υπάρχουν πελάτες που ενθουσιάζονται με την ανακύκλωση μας. Είναι και στη δική τους φιλοσοφία. Αυτοί που μπαίνουνε μέσα, το αγαπάνε το μαγαζί και το στηρίζουν. Μας ακολουθούν…».
«Διαφήμιση μας είναι η δοτικότητα μας. Μας αρέσει να δωρίζουμε δημιουργίες μας και ο ίδιος ο κόσμος να γίνεται ο διαφημιστής μας. Μας αρέσει η αμεσότητα με τον κόσμο. Εγώ περιμένω να ξυπνήσω το πρωί και να πάω με λαχτάρα στη δουλειά μου. Αυτό λέω και στα παιδιά μου. Αυτό μου δίνει ενέργεια και ισορροπία ακόμη και στο σπίτι». Μας λέει με πάθος για τη δουλειά της η Μαργαρίτα.
«Νιώθω άβολα γιατί τώρα έρχομαι μόνο ΣΚ. Λέω στη Μαργαρίτα μην έρχεσαι αυτές τις μέρες, ξεκουράσου αλλά δεν μπορεί να απουσιάσει. Ούτε μια μέρα. Ταιριάξαμε με την Μαργαρίτα. Δέσαμε.». Μας λέει η Έφη. Η Έφη είναι Γυμνάστρια και φέτος λόγω του διορισμού της στην Αττική πηγαινοέρχεται. Έρχεται κάθε Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη για να δει την οικογένεια της και να βοηθήσει τη Μαργαρίτα. Με το τέλος όμως της σχολικής χρονιάς θα επανέλθει πάλι δίπλα της.
Οι κορδέλες του «εικοσιτρία»
«Η Κορδέλα είναι η πατέντα μας. Την πρώτη κορδέλα την έκανα για μία κοπέλα που είδε μία παρόμοια στην Ιταλία». Μας λέει η Έφη και συνεχίζει: «Κι έτσι ξεκινήσαμε με τις κορδέλες και προσπαθούμε συνέχεια να την εξελίσσουμε … Είναι αναγνωρίσιμες πια οι δημιουργίες μας. Όταν στέλνουμε τα δέματα στους πελάτες μας, στέλνουμε σε αυτούς και προσωπικά δωράκια. Μας δίνει χαρά αυτή η διαδικασία».
Οικογενειακή υπόθεση
Tο Ταξίδι όμως του «εικοσιτρία» είναι οικογενειακή υπόθεση. Όλοι βοηθούν και προσφέρουν για την επιτυχία του. Ο σύζυγος της Έφης, ο Μιχάλης είναι γραφίστας και συνέβαλε με τη δημιουργία του λογότυπου του μαγαζιού. Ένα λογότυπο στο οποίο διαφαίνεται και η προσωπική του πινελιά. Ο Μιχάλης Ραφαήλ είναι δημιουργός της εταιρίας «that Long Black cloud». Αλλά και ο Σάκης, ο σύζυγος της Μαργαρίτας αποτελεί μία πολύ σημαντική βοήθεια για το μαγαζί. ο Σάκης, βοηθάει σε όλες τις εξωτερικές εργασίες και στο στήσιμο Εκθέσεων. Στα λογιστικά και μένει τα πρωινά στο μαγαζί τώρα που η Έφη δεν βρίσκεται τις καθημερινές στην πόλη. Είναι πια κομμάτι του μαγαζιού.
Στο ερώτημα μας ποια αγορά είναι καλύτερη η Θεσσαλονίκη ή τα νησιά; Τα κορίτσια μας απάντησαν με μία φωνή χωρίς να το σκεφτούν. «Τα νησιά». Οι δημιουργίες τους κάθε καλοκαίρι ταξιδεύουν στην Ζάκυνθο, τη Σαντορίνη, την Αλόνησο, τη Σύρο, την Αίγινα, στις Σπέτσες, τη Χίο, τη Σάμο, την Εύβοια, τη Θάσο, τα Κύθηρα, την Αστυπάλαια, τα Κουφονήσια, την Πάρο, την Αντίπαρο και στην ιδιαίτερη Φολέγανδρο… αλλά και μέχρι το μακρινό Τέξας.
Τα κορίτσια έχουν δημιουργήσει ένα μικρό παράδεισο με ιδιαίτερα κοσμήματα όπου παντρεύουν όλα τα υλικά και δημιουργούν ιδιαίτερα κομμάτια. Κι όλες οι δημιουργίες τους εξαρτώνται αποκλειστικά από τα υλικά που έχουν στα χέρια τους. Το εργαστήριο βρίσκεται στο χώρο του λιλιπούτειου μαγαζιού. Αρέσει πολύ στον κόσμο γιατί βλέπουν ότι όντως τα κατασκευάζουνε οι ίδιες.
«Ότι κάνεις πρέπει να το αγαπάς. Κάποια στιγμή κάπου θα σε οδηγήσει. Ακόμη κι αν δεν σου τα φέρει όλα όπως επιθυμείς και μόνο η ευχαρίστηση και ο ενθουσιασμός που σου δίνει αυτό που κάνεις, είναι σημαντικό. Δεν το κάνεις μόνο για τα χρήματα, το κάνεις για τις μικρές αυτές χαρές. Πρέπει να έχουμε ισορροπία στη ζωή μας». Τελειώνει η Μαργαρίτα.
- Δείτε τη δουλειά της Μαργαρίτας και της Έφης στο διαδίκτυο και ακολουθήστε το «εικοσιτρία» στο Instagram eikositria.23 https://www.instagram.com/eikositria.23/
